Wisselende nieuwe omstandigheden en ervaringen.
Door: Willie Jacobs
Blijf op de hoogte en volg Willie
15 Mei 2010 | België, Brussel
Bonjour!
5e etappe 3e dag,
zaterdag 15 mei 2010.
.....na een nacht van rust en slaap- momenten afgewisseld door vracht-auto en dieren geluiden,ontwaakt de dag in een heerlijke temperatuur en met toenemend zonwarmte!Als ik om 7uur uit mijn behaaglijke slaapzak geraak,heb ik vooraf ook wel gedachte gehad zó er mee te gaan stoppen,er is zoveel anders......!
Als oeroptimist,streef ik ernaar om niet te klagen,maar het leven te nemen zoals het is en er zo veel mogelijk positiefs uit te halen en van door te te geven aan z.v.m. mensen.Ik wil hierbij wel realist blijven en ook z.v.m. van datgene wat ik doormaak en beleef zo waarheidsgetrouw mogelijk naar je/u communiceren!!
Vooral nu, heb ik steun aan mijn dagelijks vaste dagbegin,met gebed,rug+soepelblijfoefeningen,eten met bijbelsdagboeklezing,verzorging!Bij mijn slaapplek(foto) heb ik mijn laatste 5 droge sneden brood en wat studentenhaver opgepeuzeld.Het geeft nieuwe energie,waarmee ik de hele boel ga inpakken.
Hier vlakbij hebben óók vissers de nacht doorgebracht,wat een veiliger gevoel gaf.Met de rugzak om ga ik verder richting Santiago de Compostella ,vanaf-hier nog ruim 2.400km....Ik kijk/lees wat over de route,al gauw zie ik dat die over de brug,hier vlakbij verder gaat.Maar zover ben ik nog niet,eerst hier kortbij naar de Boulangerie,waar het al druk is en naarmate ik dichterbij kom lekkerder ruikt,alles vers.Ik ga, na eerst even bij het hotel iets verderop gekeken te hebben of het open is,ook naar binnen.
Als ik aan de beurt ben: s.v.p. un Pain Complet madam en een abricosebroodje...... heet weer anders natuurlijk.Ik kon kiezen tussen en zacht en stevig brood,ik kies voor de zachte waar ik achteraf spijt van had,o.a. minder voedzaam ,vooral omdat dat in een volle rugzak gauwer in de 'kreukels zit'.Máár ik voel me toch rijk als ik even verder op een bankje in alle vrijheid het abricozenbroodje mag op eten om bovenal energieker ervan te worden.Het geheel zakt verder naar beneden als ik het laatste water uit 'n flesje ,door mijn mond erop giet,wat een duidelijke stoelaandrang teweeg brengt,waar ik graag op wil reageren..... De volgende zegen is dat er 60m. verder dat hotel/restaurant is wat nu al open is +- 8uur.De madam is al aan't kuizen en voor de gasten het ontbijt aan het verzorgen.Ik krijg een vriendelijk welkom,als ik vraag of ik thee kan komen drinken.Rugzak af,waarna ik korte tijd later op de wc. beland...Daar kan ik óók m'n 'ochtend toilet'doen,wat natuurlijk superheerlijk is na zo'n zweetdag en overnachting.Kom ik terug, staat er en pot thee met echte grote theebladeren erin,en een verkeerde deksel erop,shocolade eitjes,en een klein zeefje,wat leuk ,ik voel me hier steeds meer gelukkig. Daar gaak van genieten en tegelijkertijd mun verslag schrijven,ondertussen komen er meerdere gasten van buiten en voor het ontbijt naar beneden,met de deur open en steeds meer zon: een echte vacantiesfeer.Kort voordat ik naar de bakker ging sprak ik een man aan,wat een zeer hartelijke Vlamming bleek te zijn om te vragen of er hier een Super Marché is voor de lunch,maar daarvoor moet ik óók de brug over wat de routerichting is. Nog even vragen of ze de 3 flesjes water willen vullen,want met de wc kraan+ruimte ging dat niet.Even later krijg ik 2 lauwe en een gevuld met warmer water,maar alléé.....! Even afrekenen,2 Euro voor al dat goeds.....Met een Bon Camino,Bon Vie nemen we afscheid.
Even terug naar de Abdij, mijn overnachtingsplek om mijn natuurstok op te halen,die ik gebruik bij dalen en steigen en voor steun. Daar is een groep kerkmensen versieringen aan aan't brengen, ik groet en vraag of ze me een stempel kunnen geven in mijn pelgrmspaspoort,maar die is niet aaanwezig.... De brug over, op naar het andere deel van Hastiere.Kom langs een Office De Tourisme,daar ook maar even naar binnen voor een stempel,waar een gezellige babbel uit voortkwam.Op naar de Spar,besef ik meer dan normaal dat ik los van alle luxe/vastigheden toch gelukkig en rijk kan zijn als ik 'zomaar' 200gr.gesneden kaas,tomaat,2 appels,abricozenkoek kan kopen in één winkel, om in leven te kunnen blijven.....! Over de parkeerplaats lopend kom ik regelmatig mensen tegen.Overal waar ik mensen tegenkom,die óók naar mij kijken groet is ze,omdat ze Uniek zijn en het leven het mooiste geschenk is wat ik heb ontvangen,maar vooral ook omdat ik wil practiseren/beleven "zijt niemand iets schuldig dan elkander L I E F te hebben" en u w v r i e n d e l i j k h e i d zij a l l e mensen bekend ......!
Ik zoek naar Rue L'Harmonie,en vraag een man v.d straat om hulp .,hij weet het niet,maar wil wel enthousiast delen dat hij 2 maanden geleden met pensioen ging en vanuit het drukke Brussel naar Hastiere is verhuist,hier voor een heerlijke plek a/d Maas=Meuse en voor de rust en de fijne sfeer onder de mensen en waar haasten geen gewoonte hier is geworden.
Even verder vind ik een heel smal straatje wat me geleidelijk steiller naar een plek brengt waar mij een prachtig uitzicht geschonken wordt over de Maas,Abdij,koolzaadvelden.Deze beelden van Hastiere,maken mijn korte verblijf onvergetelijk.
Nu maar meteen goed de route lezen/volgen en steeds allert zijn ook op de wit-rode strepen markeringen.Bij het verdertrekken voel ik geleidelijk aan meer last van mijn l.knie,wat deze morgen begon.Zeker de terugslag van de veel te zware/lange belasting,vooral van gisteren.Ik moet het dus rustiger aan gaan doen,vandaag zeker met meer rustpauzes.Met de gedachte 'hij/zij die gelooft haast niet ,ga ik in mijn element verder klimmen.Om 11.45 vind ik in het groen een zonnige rustplek tegen een weipaal,daar ga ik zeker genieten van mijn abricozebroodje en water.Schoenen en kousen uit en mun verslag verder schrijven.Na een kwartier komt er een 30-35 j. man langs gewandeld ,grote groene sjaal om en met rugzak,wat verder zegt hij Bon Camino.Daarna zag ik dat hij ook een schelp droeg ,daarop riep: You Also,daar stak hij zijn hand voor op!
De dag loopt t.n.t. 'op rolletjes',Ik blijf hier uiteindelijk 3/4 u. vertoeven.In het routeboekje vind ik een memobriefje van mijn tweelingzus,wat ze er in deed toen ze dit boekje voor mij ging ophalen,' Hallo Willie,
Het kan niet mooier, de St.Jacobsroute lopen.......!
Verdergaand door een klim-daal stuk langs het water, pluk ik Daslook, regelmatig nieuwe om te verversen voor straks bij de lunch.Van de heel weing mensen die hier ook wandelen kom ik bij een op/af stap Veerle en Tanja ,twee zussen met hond tegen uit Brugge, die hier 4 dagen vacantie genieten,met vooral wandelen.Er ontstaat een vlot-leuke 5 minuten-ontmoeting.Ik geef traktaat,maak foto,.......zij gaan zeker en vast kijken en/of reageren.
13.30u.een +- 40cm. stuk gezaagde boom,midden op een pad met mooi uitzicht,nodigd uit om hier te gaan lunchen, en als ik een uitnodiging ontvang ga ik daar meestal opin!
Daarna liep ik een stuk van Hermeton-sur-Meuse 11 km tot Soulme zo mooi!!
Het was eigenlijk een aaneenschakkeling van watervallen,riviertjes,rotsen begroeid met o.a.bloemen,klim en daalpartijen zoals ik nog nooit gezien en doorleefd heb,én zonder enig motorisch geluid en huizen,das pas ontspannend,door groot vrijheidsgevoel!!
Vlakbij Soulme stop een glunderende boer met zoon in Combiauto en vraagt of ik al een slaapplaats zoek/heb, nee dat heb ik nog niet.Hij praat me in het Frans zowat naar binnen,maar ik moet nog +- 1km. ervoor verder lopen.Hij rijdt met de auto ernaartoe.
Ik vraag onderweg nog aan een madam die haar auto waste waar het kan zijn en tegelijkertijd of er een kerkdienst is in het kerkje vlakbij,omdat het morgen zondag is ,en ik dan graag naar een kerk ga , om De Bron van ons leven met een samenzang te bedanken voor alle dagelijkse zegeningen,maar ook voor de ontmoetingen die er kunnen zijn en/of samen wat te drinken na afloop.Maar nee óók in dit kleine dorpke is geen vaste pastoor meer en daarom is er maar om de 2 of 3 weken een dienst op zondag,niet morgen!Ik loop speciaal langs het kerkje,waardoor ik wat later bij de boer kan zijn.Hij komt me altoeterend tegenmoet gereden,en wil mij graag tegen 5 Eurobetaling daar laten overnachten.Een boerderij met binnenplaats en prachtig grote houten buitendeuren.Op de binnenplaats heeft hij slaapschuur tje met opvouwbare bedjes.
En wie komt de schuur uitgewandeld? Die man met groene sjaal....,die al een paar uren eerder is aangekomen, een leuke Vlaming uit Antwerpen Loukas genaamd.Nou blijkt hij in Schotse rok te zijn waarmee hij naar Santiago gaat.Voor het gemak bij 'afvoerwerkzaamheden',maar ook voor de hygiene,en ....In de schuur waar de zwaluwen af en aan vliegen is het kouder dan buiten,waar een bankje klaar staat waarop we kunnen gaan zitten.Hij wil deze hele tocht +-20km. per dag lopen.Hij zag mij al in Dinant voorbij gaan en dacht die haal ik nooit meer in....!
Hij heeft 'n stuk van de hele tocht al eens eerder gelopen ,als onervaren wandelaar +- vanaf 400km onder Vézelay,toen sliep hij zonder tent in Gites e.d.. Waarvan een 6 weekse periode met een Duitse 5 ***** kok,hij vertelde die had geen geld, máár wel meesterlijk kon koken, Loukas kocht de boodschappen en hij kookte zo lekker en voordelig maar hij kookte ook voor een groep waarbij ze zonder hem dan de kosten samen deelde.Maar die man liep zo hard.Hij vertelde mij veel ervaringen en levenswijsheden,o.a.: je kunt zelfs terwijl je leeft aan het leven ontsnappen door er(tehard) op vóóruit te lopen= door niet echt in het heden( te willen)te zijn.Loukas heeft een Belgische moeder en een Cyprotische vader.Ik heb een heel goede ontmoeting met hem.Hij vertelde heel wat,o.a dat hij de vorige keer in 2008 op een punt stond in zijn leven waarin hij vastgelopen was en dat er van buitenaf iets moest/kon gebeuren om hem weer op een goed spoor te zetten. Daarom verkoos hij om naar S.de.C. te gaan lopen.Hij kocht nieuwe schoenen e.d. ,had nog nooit verder gelopen als van huis naar de bakker o.i.d.Maar vertrok gewoon, ging lopen op nietin gelopen schoenen meteen 27 ipv 15 km. p.d..Kortom de eerste zes weken werden een hel omdat hij voeten,knie,benen alles kapotgelopen had. Nu heeft hij die ervaring en heeft hij zijn ontslag genomen om er een half jaar over te gaan doen.Is nu vanaf huis in Antwerpen vertrokken met tent e.d om zó onafhangkelijk mogelijk dit te kunnen gaan beleven.Hij slaapt graag uit en in de pure natuur,weg van de wereldse gejaagdheden... en vertrekt vaak pas om 10.uur.Hij drinkt ook graag wijn en wilde dat van de boer kopen,máár deze vroeg maar lieft 10 Euro voor 1 liter dat we beide veel te duur vinden zo bij de Franse grens.De boer legde uit dat hij het moet gaan halen vanuit afgelegen gebied.Toch besloten we om geen wijn van hem te kopen,wat de boer wat zuur... deed kijken.
Dat was voor ons een grote tegenvaller,omdat de accomodatie bij een 10 E. prijs ook helemaal niet past.
Hij ging in het dorpje waar geen winkeltje was gewoon bij de mensen proberen wat te kopen.Na enige tijd kwam hij glunderend terug ,als een misdienaar met 2 limonade glazen 20cm. van elkaar voor zich uit dragend,2/3 vol met witte wijn, en bood mij er een aan.Hij kreeg er eerst een en vertelde daar toen dat hij geen ruzie met zunne maat wilde die erook bij is en zo kreeg hij er nog een voor mij. Zo'n tocht/reis heeft vele onvergetelijke ontmoetingen/belevingen,wat voor vele een belangrijke reden is om er voor te kiezen.Het leven hoeft echt niet monotoom te zijn,voor niemand,als je zelf maar de mogelijkheden benut en/of zelfs opeist!!
Tussen de zwaluwenkoren hebben we een toost uitgebracht..........!
Ik kan vanavond pas na 20uur douchen omdat de boer het water nodig heeft bij het melken tot die tijd.Dat was ook een aparte ervaring,met de laarzen met stront ging hij over de doucheplaats,ging slangen ontkoppelen en de heetheid afstellen.
Maar alléé,das óók natuur....!
Schoongespoeld en dan eronder,het heeft me goed gedaan!
Loukas had er niet aan gedacht dat het morgen zondag is en dat de winkels niet open zijn....ik heb nog wel wat we morgen samen kunnen delen als ontbijt.....
De schuurdeur mag voor de Zwaluwen niet helemaal dicht(maar dat ging ook niet)geleidelijk aan gaan we rond 21.30 in onze slaapzak geraken,na deze inpuls-levensrijke dag.
Het gaat je/u goed.....!
Dankjewel voor je belangstelling/aandacht!
Groet,
Willie.
5e etappe 3e dag,
zaterdag 15 mei 2010.
.....na een nacht van rust en slaap- momenten afgewisseld door vracht-auto en dieren geluiden,ontwaakt de dag in een heerlijke temperatuur en met toenemend zonwarmte!Als ik om 7uur uit mijn behaaglijke slaapzak geraak,heb ik vooraf ook wel gedachte gehad zó er mee te gaan stoppen,er is zoveel anders......!
Als oeroptimist,streef ik ernaar om niet te klagen,maar het leven te nemen zoals het is en er zo veel mogelijk positiefs uit te halen en van door te te geven aan z.v.m. mensen.Ik wil hierbij wel realist blijven en ook z.v.m. van datgene wat ik doormaak en beleef zo waarheidsgetrouw mogelijk naar je/u communiceren!!
Vooral nu, heb ik steun aan mijn dagelijks vaste dagbegin,met gebed,rug+soepelblijfoefeningen,eten met bijbelsdagboeklezing,verzorging!Bij mijn slaapplek(foto) heb ik mijn laatste 5 droge sneden brood en wat studentenhaver opgepeuzeld.Het geeft nieuwe energie,waarmee ik de hele boel ga inpakken.
Hier vlakbij hebben óók vissers de nacht doorgebracht,wat een veiliger gevoel gaf.Met de rugzak om ga ik verder richting Santiago de Compostella ,vanaf-hier nog ruim 2.400km....Ik kijk/lees wat over de route,al gauw zie ik dat die over de brug,hier vlakbij verder gaat.Maar zover ben ik nog niet,eerst hier kortbij naar de Boulangerie,waar het al druk is en naarmate ik dichterbij kom lekkerder ruikt,alles vers.Ik ga, na eerst even bij het hotel iets verderop gekeken te hebben of het open is,ook naar binnen.
Als ik aan de beurt ben: s.v.p. un Pain Complet madam en een abricosebroodje...... heet weer anders natuurlijk.Ik kon kiezen tussen en zacht en stevig brood,ik kies voor de zachte waar ik achteraf spijt van had,o.a. minder voedzaam ,vooral omdat dat in een volle rugzak gauwer in de 'kreukels zit'.Máár ik voel me toch rijk als ik even verder op een bankje in alle vrijheid het abricozenbroodje mag op eten om bovenal energieker ervan te worden.Het geheel zakt verder naar beneden als ik het laatste water uit 'n flesje ,door mijn mond erop giet,wat een duidelijke stoelaandrang teweeg brengt,waar ik graag op wil reageren..... De volgende zegen is dat er 60m. verder dat hotel/restaurant is wat nu al open is +- 8uur.De madam is al aan't kuizen en voor de gasten het ontbijt aan het verzorgen.Ik krijg een vriendelijk welkom,als ik vraag of ik thee kan komen drinken.Rugzak af,waarna ik korte tijd later op de wc. beland...Daar kan ik óók m'n 'ochtend toilet'doen,wat natuurlijk superheerlijk is na zo'n zweetdag en overnachting.Kom ik terug, staat er en pot thee met echte grote theebladeren erin,en een verkeerde deksel erop,shocolade eitjes,en een klein zeefje,wat leuk ,ik voel me hier steeds meer gelukkig. Daar gaak van genieten en tegelijkertijd mun verslag schrijven,ondertussen komen er meerdere gasten van buiten en voor het ontbijt naar beneden,met de deur open en steeds meer zon: een echte vacantiesfeer.Kort voordat ik naar de bakker ging sprak ik een man aan,wat een zeer hartelijke Vlamming bleek te zijn om te vragen of er hier een Super Marché is voor de lunch,maar daarvoor moet ik óók de brug over wat de routerichting is. Nog even vragen of ze de 3 flesjes water willen vullen,want met de wc kraan+ruimte ging dat niet.Even later krijg ik 2 lauwe en een gevuld met warmer water,maar alléé.....! Even afrekenen,2 Euro voor al dat goeds.....Met een Bon Camino,Bon Vie nemen we afscheid.
Even terug naar de Abdij, mijn overnachtingsplek om mijn natuurstok op te halen,die ik gebruik bij dalen en steigen en voor steun. Daar is een groep kerkmensen versieringen aan aan't brengen, ik groet en vraag of ze me een stempel kunnen geven in mijn pelgrmspaspoort,maar die is niet aaanwezig.... De brug over, op naar het andere deel van Hastiere.Kom langs een Office De Tourisme,daar ook maar even naar binnen voor een stempel,waar een gezellige babbel uit voortkwam.Op naar de Spar,besef ik meer dan normaal dat ik los van alle luxe/vastigheden toch gelukkig en rijk kan zijn als ik 'zomaar' 200gr.gesneden kaas,tomaat,2 appels,abricozenkoek kan kopen in één winkel, om in leven te kunnen blijven.....! Over de parkeerplaats lopend kom ik regelmatig mensen tegen.Overal waar ik mensen tegenkom,die óók naar mij kijken groet is ze,omdat ze Uniek zijn en het leven het mooiste geschenk is wat ik heb ontvangen,maar vooral ook omdat ik wil practiseren/beleven "zijt niemand iets schuldig dan elkander L I E F te hebben" en u w v r i e n d e l i j k h e i d zij a l l e mensen bekend ......!
Ik zoek naar Rue L'Harmonie,en vraag een man v.d straat om hulp .,hij weet het niet,maar wil wel enthousiast delen dat hij 2 maanden geleden met pensioen ging en vanuit het drukke Brussel naar Hastiere is verhuist,hier voor een heerlijke plek a/d Maas=Meuse en voor de rust en de fijne sfeer onder de mensen en waar haasten geen gewoonte hier is geworden.
Even verder vind ik een heel smal straatje wat me geleidelijk steiller naar een plek brengt waar mij een prachtig uitzicht geschonken wordt over de Maas,Abdij,koolzaadvelden.Deze beelden van Hastiere,maken mijn korte verblijf onvergetelijk.
Nu maar meteen goed de route lezen/volgen en steeds allert zijn ook op de wit-rode strepen markeringen.Bij het verdertrekken voel ik geleidelijk aan meer last van mijn l.knie,wat deze morgen begon.Zeker de terugslag van de veel te zware/lange belasting,vooral van gisteren.Ik moet het dus rustiger aan gaan doen,vandaag zeker met meer rustpauzes.Met de gedachte 'hij/zij die gelooft haast niet ,ga ik in mijn element verder klimmen.Om 11.45 vind ik in het groen een zonnige rustplek tegen een weipaal,daar ga ik zeker genieten van mijn abricozebroodje en water.Schoenen en kousen uit en mun verslag verder schrijven.Na een kwartier komt er een 30-35 j. man langs gewandeld ,grote groene sjaal om en met rugzak,wat verder zegt hij Bon Camino.Daarna zag ik dat hij ook een schelp droeg ,daarop riep: You Also,daar stak hij zijn hand voor op!
De dag loopt t.n.t. 'op rolletjes',Ik blijf hier uiteindelijk 3/4 u. vertoeven.In het routeboekje vind ik een memobriefje van mijn tweelingzus,wat ze er in deed toen ze dit boekje voor mij ging ophalen,' Hallo Willie,
Het kan niet mooier, de St.Jacobsroute lopen.......!
Verdergaand door een klim-daal stuk langs het water, pluk ik Daslook, regelmatig nieuwe om te verversen voor straks bij de lunch.Van de heel weing mensen die hier ook wandelen kom ik bij een op/af stap Veerle en Tanja ,twee zussen met hond tegen uit Brugge, die hier 4 dagen vacantie genieten,met vooral wandelen.Er ontstaat een vlot-leuke 5 minuten-ontmoeting.Ik geef traktaat,maak foto,.......zij gaan zeker en vast kijken en/of reageren.
13.30u.een +- 40cm. stuk gezaagde boom,midden op een pad met mooi uitzicht,nodigd uit om hier te gaan lunchen, en als ik een uitnodiging ontvang ga ik daar meestal opin!
Daarna liep ik een stuk van Hermeton-sur-Meuse 11 km tot Soulme zo mooi!!
Het was eigenlijk een aaneenschakkeling van watervallen,riviertjes,rotsen begroeid met o.a.bloemen,klim en daalpartijen zoals ik nog nooit gezien en doorleefd heb,én zonder enig motorisch geluid en huizen,das pas ontspannend,door groot vrijheidsgevoel!!
Vlakbij Soulme stop een glunderende boer met zoon in Combiauto en vraagt of ik al een slaapplaats zoek/heb, nee dat heb ik nog niet.Hij praat me in het Frans zowat naar binnen,maar ik moet nog +- 1km. ervoor verder lopen.Hij rijdt met de auto ernaartoe.
Ik vraag onderweg nog aan een madam die haar auto waste waar het kan zijn en tegelijkertijd of er een kerkdienst is in het kerkje vlakbij,omdat het morgen zondag is ,en ik dan graag naar een kerk ga , om De Bron van ons leven met een samenzang te bedanken voor alle dagelijkse zegeningen,maar ook voor de ontmoetingen die er kunnen zijn en/of samen wat te drinken na afloop.Maar nee óók in dit kleine dorpke is geen vaste pastoor meer en daarom is er maar om de 2 of 3 weken een dienst op zondag,niet morgen!Ik loop speciaal langs het kerkje,waardoor ik wat later bij de boer kan zijn.Hij komt me altoeterend tegenmoet gereden,en wil mij graag tegen 5 Eurobetaling daar laten overnachten.Een boerderij met binnenplaats en prachtig grote houten buitendeuren.Op de binnenplaats heeft hij slaapschuur tje met opvouwbare bedjes.
En wie komt de schuur uitgewandeld? Die man met groene sjaal....,die al een paar uren eerder is aangekomen, een leuke Vlaming uit Antwerpen Loukas genaamd.Nou blijkt hij in Schotse rok te zijn waarmee hij naar Santiago gaat.Voor het gemak bij 'afvoerwerkzaamheden',maar ook voor de hygiene,en ....In de schuur waar de zwaluwen af en aan vliegen is het kouder dan buiten,waar een bankje klaar staat waarop we kunnen gaan zitten.Hij wil deze hele tocht +-20km. per dag lopen.Hij zag mij al in Dinant voorbij gaan en dacht die haal ik nooit meer in....!
Hij heeft 'n stuk van de hele tocht al eens eerder gelopen ,als onervaren wandelaar +- vanaf 400km onder Vézelay,toen sliep hij zonder tent in Gites e.d.. Waarvan een 6 weekse periode met een Duitse 5 ***** kok,hij vertelde die had geen geld, máár wel meesterlijk kon koken, Loukas kocht de boodschappen en hij kookte zo lekker en voordelig maar hij kookte ook voor een groep waarbij ze zonder hem dan de kosten samen deelde.Maar die man liep zo hard.Hij vertelde mij veel ervaringen en levenswijsheden,o.a.: je kunt zelfs terwijl je leeft aan het leven ontsnappen door er(tehard) op vóóruit te lopen= door niet echt in het heden( te willen)te zijn.Loukas heeft een Belgische moeder en een Cyprotische vader.Ik heb een heel goede ontmoeting met hem.Hij vertelde heel wat,o.a dat hij de vorige keer in 2008 op een punt stond in zijn leven waarin hij vastgelopen was en dat er van buitenaf iets moest/kon gebeuren om hem weer op een goed spoor te zetten. Daarom verkoos hij om naar S.de.C. te gaan lopen.Hij kocht nieuwe schoenen e.d. ,had nog nooit verder gelopen als van huis naar de bakker o.i.d.Maar vertrok gewoon, ging lopen op nietin gelopen schoenen meteen 27 ipv 15 km. p.d..Kortom de eerste zes weken werden een hel omdat hij voeten,knie,benen alles kapotgelopen had. Nu heeft hij die ervaring en heeft hij zijn ontslag genomen om er een half jaar over te gaan doen.Is nu vanaf huis in Antwerpen vertrokken met tent e.d om zó onafhangkelijk mogelijk dit te kunnen gaan beleven.Hij slaapt graag uit en in de pure natuur,weg van de wereldse gejaagdheden... en vertrekt vaak pas om 10.uur.Hij drinkt ook graag wijn en wilde dat van de boer kopen,máár deze vroeg maar lieft 10 Euro voor 1 liter dat we beide veel te duur vinden zo bij de Franse grens.De boer legde uit dat hij het moet gaan halen vanuit afgelegen gebied.Toch besloten we om geen wijn van hem te kopen,wat de boer wat zuur... deed kijken.
Dat was voor ons een grote tegenvaller,omdat de accomodatie bij een 10 E. prijs ook helemaal niet past.
Hij ging in het dorpje waar geen winkeltje was gewoon bij de mensen proberen wat te kopen.Na enige tijd kwam hij glunderend terug ,als een misdienaar met 2 limonade glazen 20cm. van elkaar voor zich uit dragend,2/3 vol met witte wijn, en bood mij er een aan.Hij kreeg er eerst een en vertelde daar toen dat hij geen ruzie met zunne maat wilde die erook bij is en zo kreeg hij er nog een voor mij. Zo'n tocht/reis heeft vele onvergetelijke ontmoetingen/belevingen,wat voor vele een belangrijke reden is om er voor te kiezen.Het leven hoeft echt niet monotoom te zijn,voor niemand,als je zelf maar de mogelijkheden benut en/of zelfs opeist!!
Tussen de zwaluwenkoren hebben we een toost uitgebracht..........!
Ik kan vanavond pas na 20uur douchen omdat de boer het water nodig heeft bij het melken tot die tijd.Dat was ook een aparte ervaring,met de laarzen met stront ging hij over de doucheplaats,ging slangen ontkoppelen en de heetheid afstellen.
Maar alléé,das óók natuur....!
Schoongespoeld en dan eronder,het heeft me goed gedaan!
Loukas had er niet aan gedacht dat het morgen zondag is en dat de winkels niet open zijn....ik heb nog wel wat we morgen samen kunnen delen als ontbijt.....
De schuurdeur mag voor de Zwaluwen niet helemaal dicht(maar dat ging ook niet)geleidelijk aan gaan we rond 21.30 in onze slaapzak geraken,na deze inpuls-levensrijke dag.
Het gaat je/u goed.....!
Dankjewel voor je belangstelling/aandacht!
Groet,
Willie.
-
16 Juni 2010 - 07:45
Cees Notenboom:
Beste Willie,
Je bent precies zoals je schrijft. Het was een waar genoegen van mijn kant om van 21 mei t/m 23 mei tot Reims met je samen te mogen lopen. Je bent een warm mens. Het gaat je goed. (ps)Laat n de vorderingen weten van je vader museum huisje.ik kom zeker een keer kijken. Groeten Cees -
16 Juni 2010 - 18:42
Rosa:
Hoi Willie,
dank je voor het reisverslag. Terwijl ik het lees denk ik :misschien zou Willie eens een boek moeten schrijven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
