Van Le Chatelet via Chateaumeillant naar Le Chatre
Door: Willie Jacobs
Blijf op de hoogte en volg Willie
29 April 2013 | Frankrijk, Châteaumeillant
Hallo allemaal, Hello everyone, Bonjour tout le monde, hallo an alle, Hola a todos
Als je het niet in het Nederlands kunt lezen, kun je het vertalen met http://translate.google.com of http://vertalen.babylon.com/
If you can not read it in Dutch you can translate with http://translate.google.com of http://vertalen.babylon.com
Si vous ne pouvez pas le lire en néerlandais, vous pouvez traduire tag http :/ / translate.google.com of http://vertalen.babylon.com/
Wenn Sie nicht lesen können, es in Niederländisch, können Sie übersetzen mit http :/ / translate.google.com oder http://vertalen.babylon.com/
Si no puede leer en holandés, puede traducir con http :/ / translate.google.com of http://vertalen.babylon.com/
Dit is het verslag van de 6e dag van de 7e etappe van mijn vredesloop naar Santiago de Compostella met het thema “Wat verbind ons” op maandag 29 april 2013
Van Le Chatelet via Chateaumeillant naar Le Chatre 32 km.
Goed geslapen
Nadat we goed hadden geslapen en uitgerust zijn, gaan we vandaag voor een langste dagtocht van 32 km. Het stokbrood, boter, jam, jus de Orange en een grote pot thee laten zich goed smaken. De eigenaresse heeft een speciaal pelgrimsboek waarin de persoonlijke info en de foto’s met de pelgrims in bewaard worden. Ze wil na het ontbijt en afrekenen van alle pelgrims die er overnachten een of meerdere foto’s maken voor in het boek! Omdat het zo’n grote etappe is overwegen we of we het wel/niet in een keer zullen gaan doen. We besluiten eerst naar de volgende grote plaats te lopen en vandaar de volgende keuze te gaan maken. Het wordt een mooie tocht met rustige wegen en grootse velden waaronder met gele koolzaad. In Chateaumeillant pauzeren we met het brood en een stuk pizza dat we konden kopen bij de enige bakker die open was omdat maandags bijna alle winkels in Frankrijk dicht zijn. Om daar te komen vroeg ik aan een vrouw op straat naar de weg er naar toe. Omdat het nogal ver weg even later liep ze vriendelijk mee omdat het nogal ver was liep ze helemaal er naar toe. Als we willen gaan lunchen kiezen ervoor om niet naar een horeca te gaan want dat is minstens 1 km van de route en dat moeten we ook nog weer terug zien te lopen. Het wordt een stevig en lange tocht waar we ons doorzettingsvermogen flink kunnen vergroten!Onderweg hebben we nog water moeten vragen omdat het zonniger weer werd en hebben we 2 x op ’n bankje gerust en het verslag bij geschreven. Bovendien nog - 15 minuten platte rust genoten op het gras. Om - 17.30u. zijn we aangekomen en konden de Chambre D’hotes “Maison Fleurie” van 45 euro voor 2 personen van Maria Deidda na lang zoeken niet vinden, waardoor we eerst wat wilde bijkomen bij een Tabac/bar waar we een bier/sprite en Egbert ook een Pastis= anijs aperitief dronken. Het werd toch nog 18.15 u voordat we het gevonden hadden. Terwijl we al onder het zoeken al voorbij waren riep een vrouw ons na die boven uit een raam ons ‘binnen wuifde’. In de morgen van deze dag vertelde ik Egbert van mijn wensen om ook alleen te gaan te lopen, hij zei als je dat wilt kun je toch 1-2 dagen alleen gaan. Maar dan kies ik ervoor om niet ergens er tussenin maar in de laatste dagen alleen te gaan. Na deze bekendmaking en overwegingen bleek dat ik diezelfde dag mijn Nederlandse vertaling van het GR 654 routeboekje ben kwijtgeraakt wat voor mij een bevestiging was om voorlopig gewoon bij elkaar te blijven tot La Souterraine tot vanwaar ik mijn terugreisticket geboekt had.
Culinair tafelen in Hotel Le Lion D’Argent
Na een vriendelijke ontvangst van Maria en 'n heerlijke douche zijn we op zoek gegaan naar een eetgelegenheid in deze stad. In het centrum waar veel horeca is hebben we bij een slagerij waar ze toevallig aan het werken waren gevraagd of er iets open is waar we kunnen eten, want ook daar in Frankrijk geldt dat er maandags niets of heel weinig open is zelfs in de horeca! Er was maar één eetgelegenheid open, bij de brug een Hotel met restaurant waar we na 1,5 km. lopen door de regen aankwamen. Het voelde goed en zag er met gasten sfeervol en kwalitatief goed uit. We begonnen met een ½ liter plezant en smaakvol Belgisch tapbier om alvast een gedeelte door het zweten verdampte vocht weer aan te vullen, hierbij werd een schaaltje gezouten knabbeltje ter tafel gebracht. Nadat we de menukaart hadden bekeken leek het erop dat we er culinair kunnen tafelen. Nadat we te kennen hadden gegeven dat we er ook willen eten werd er voor een ieder een Amuse=amuseren Bouche=mond van het huis op een charmante wijze door een vriendelijk dame ter tafel gebracht. Geleidelijk aan ging ik hier eens echt voor zitten op een leuke plek bij het raam. Om ons heen waren voldoende genietende mensen bijgekomen om het een gezellig geheel te laten zijn. Egbert bestelde tartare=rauw fijn gemaakte fijnste biefstuk en ik Plat du Jour, wat bleek te bestaan uit heerlijk draadjes vlees omhult met mooi gegarneerd en smaakvolle aardappelpuree opgemaakt met een heerlijke saus wat op de bodem van het bord zijn plaats had gekregen. Het werd smullen, waarbij ik dacht nog een nagerecht te krijgen. Hier leerde ik van Egbert dat er een verschil is tussen Menu du Jour en Plat du Jour waar ik deze dag voor gekozen heb. Menu du Jour waar ik tot nu toe voor gekozen had bestaat inderdaad uit een voorgerecht, hoofdgerecht en dessert of een hoofdgerecht met een voor of nagerecht. Een Plat du Jour is het menu op 1 bord. Na het bier wenste Egbert er een ½ liter rode wijn van het huis bij. Ondanks of mede door de zware lange tocht genoten we op grootse wijze van het samenzijn, de gesprekken het culinaire en het omgeving genot. Met een crème caramel sloten we het eetgedeelte af.
Sportief leven
Egbert vertelde onder anderen dat hij tot zijn 23 jaren gevoetbald heeft , op de middelbare school kampioen tafeltennis werd en al vaker de vierdaagse van Nijmegen en andere marsen heeft gelopen. Momenteel is hij lid van een puur uit mannen bestaande kookclub waarmee voor de afwisseling ook reizen gemaakt worden. Hij heeft en oldtimer waar hij graag ook zo eens bij gelegenheid met hoed op en o.a. de hond erbij ritten maakt. Met zijn motor wil hij ook nog eens een mooie tour via Bordeaux maken. Of we tijdens het tafelen ook nog thee en koffie genoten hebben weet ik nu niet , maar wel dat er nog ’n glaasje Cardu Schotse Whisky gebracht en gedronken werd……, dat hier klonten ijs in zaten was volgens Egbert een kwaliteit verlies voor het hotel/restaurant, want dat had men nooit zonder vooraf toestemming en/of verzoek van de klant mogen doen, omdat het niet hoort in echte Whisky, die puur en op juiste temperatuur gedronken behoord te worden om echt tot z’n recht te kunnen komen. Egbert was zo bescheiden dat hij ondanks aanmoediging van mij er niets van zei terwijl dat mijn inziens voor de prijs á 9 euro die ze er voor vroegen zeker op zijn plaats was geweest! Met een glimlach zei hij: ik trakteer en betaalde de gehele rekening……… waarna we deze dag met een gouden randje, terug wandelend gingen afsluiten. Om - 22uur ging we fysiek in z’n geheel horizontaal……de komende nacht tegemoet, bonne nuit,
Willie
Als je het niet in het Nederlands kunt lezen, kun je het vertalen met http://translate.google.com of http://vertalen.babylon.com/
If you can not read it in Dutch you can translate with http://translate.google.com of http://vertalen.babylon.com
Si vous ne pouvez pas le lire en néerlandais, vous pouvez traduire tag http :/ / translate.google.com of http://vertalen.babylon.com/
Wenn Sie nicht lesen können, es in Niederländisch, können Sie übersetzen mit http :/ / translate.google.com oder http://vertalen.babylon.com/
Si no puede leer en holandés, puede traducir con http :/ / translate.google.com of http://vertalen.babylon.com/
Dit is het verslag van de 6e dag van de 7e etappe van mijn vredesloop naar Santiago de Compostella met het thema “Wat verbind ons” op maandag 29 april 2013
Van Le Chatelet via Chateaumeillant naar Le Chatre 32 km.
Goed geslapen
Nadat we goed hadden geslapen en uitgerust zijn, gaan we vandaag voor een langste dagtocht van 32 km. Het stokbrood, boter, jam, jus de Orange en een grote pot thee laten zich goed smaken. De eigenaresse heeft een speciaal pelgrimsboek waarin de persoonlijke info en de foto’s met de pelgrims in bewaard worden. Ze wil na het ontbijt en afrekenen van alle pelgrims die er overnachten een of meerdere foto’s maken voor in het boek! Omdat het zo’n grote etappe is overwegen we of we het wel/niet in een keer zullen gaan doen. We besluiten eerst naar de volgende grote plaats te lopen en vandaar de volgende keuze te gaan maken. Het wordt een mooie tocht met rustige wegen en grootse velden waaronder met gele koolzaad. In Chateaumeillant pauzeren we met het brood en een stuk pizza dat we konden kopen bij de enige bakker die open was omdat maandags bijna alle winkels in Frankrijk dicht zijn. Om daar te komen vroeg ik aan een vrouw op straat naar de weg er naar toe. Omdat het nogal ver weg even later liep ze vriendelijk mee omdat het nogal ver was liep ze helemaal er naar toe. Als we willen gaan lunchen kiezen ervoor om niet naar een horeca te gaan want dat is minstens 1 km van de route en dat moeten we ook nog weer terug zien te lopen. Het wordt een stevig en lange tocht waar we ons doorzettingsvermogen flink kunnen vergroten!Onderweg hebben we nog water moeten vragen omdat het zonniger weer werd en hebben we 2 x op ’n bankje gerust en het verslag bij geschreven. Bovendien nog - 15 minuten platte rust genoten op het gras. Om - 17.30u. zijn we aangekomen en konden de Chambre D’hotes “Maison Fleurie” van 45 euro voor 2 personen van Maria Deidda na lang zoeken niet vinden, waardoor we eerst wat wilde bijkomen bij een Tabac/bar waar we een bier/sprite en Egbert ook een Pastis= anijs aperitief dronken. Het werd toch nog 18.15 u voordat we het gevonden hadden. Terwijl we al onder het zoeken al voorbij waren riep een vrouw ons na die boven uit een raam ons ‘binnen wuifde’. In de morgen van deze dag vertelde ik Egbert van mijn wensen om ook alleen te gaan te lopen, hij zei als je dat wilt kun je toch 1-2 dagen alleen gaan. Maar dan kies ik ervoor om niet ergens er tussenin maar in de laatste dagen alleen te gaan. Na deze bekendmaking en overwegingen bleek dat ik diezelfde dag mijn Nederlandse vertaling van het GR 654 routeboekje ben kwijtgeraakt wat voor mij een bevestiging was om voorlopig gewoon bij elkaar te blijven tot La Souterraine tot vanwaar ik mijn terugreisticket geboekt had.
Culinair tafelen in Hotel Le Lion D’Argent
Na een vriendelijke ontvangst van Maria en 'n heerlijke douche zijn we op zoek gegaan naar een eetgelegenheid in deze stad. In het centrum waar veel horeca is hebben we bij een slagerij waar ze toevallig aan het werken waren gevraagd of er iets open is waar we kunnen eten, want ook daar in Frankrijk geldt dat er maandags niets of heel weinig open is zelfs in de horeca! Er was maar één eetgelegenheid open, bij de brug een Hotel met restaurant waar we na 1,5 km. lopen door de regen aankwamen. Het voelde goed en zag er met gasten sfeervol en kwalitatief goed uit. We begonnen met een ½ liter plezant en smaakvol Belgisch tapbier om alvast een gedeelte door het zweten verdampte vocht weer aan te vullen, hierbij werd een schaaltje gezouten knabbeltje ter tafel gebracht. Nadat we de menukaart hadden bekeken leek het erop dat we er culinair kunnen tafelen. Nadat we te kennen hadden gegeven dat we er ook willen eten werd er voor een ieder een Amuse=amuseren Bouche=mond van het huis op een charmante wijze door een vriendelijk dame ter tafel gebracht. Geleidelijk aan ging ik hier eens echt voor zitten op een leuke plek bij het raam. Om ons heen waren voldoende genietende mensen bijgekomen om het een gezellig geheel te laten zijn. Egbert bestelde tartare=rauw fijn gemaakte fijnste biefstuk en ik Plat du Jour, wat bleek te bestaan uit heerlijk draadjes vlees omhult met mooi gegarneerd en smaakvolle aardappelpuree opgemaakt met een heerlijke saus wat op de bodem van het bord zijn plaats had gekregen. Het werd smullen, waarbij ik dacht nog een nagerecht te krijgen. Hier leerde ik van Egbert dat er een verschil is tussen Menu du Jour en Plat du Jour waar ik deze dag voor gekozen heb. Menu du Jour waar ik tot nu toe voor gekozen had bestaat inderdaad uit een voorgerecht, hoofdgerecht en dessert of een hoofdgerecht met een voor of nagerecht. Een Plat du Jour is het menu op 1 bord. Na het bier wenste Egbert er een ½ liter rode wijn van het huis bij. Ondanks of mede door de zware lange tocht genoten we op grootse wijze van het samenzijn, de gesprekken het culinaire en het omgeving genot. Met een crème caramel sloten we het eetgedeelte af.
Sportief leven
Egbert vertelde onder anderen dat hij tot zijn 23 jaren gevoetbald heeft , op de middelbare school kampioen tafeltennis werd en al vaker de vierdaagse van Nijmegen en andere marsen heeft gelopen. Momenteel is hij lid van een puur uit mannen bestaande kookclub waarmee voor de afwisseling ook reizen gemaakt worden. Hij heeft en oldtimer waar hij graag ook zo eens bij gelegenheid met hoed op en o.a. de hond erbij ritten maakt. Met zijn motor wil hij ook nog eens een mooie tour via Bordeaux maken. Of we tijdens het tafelen ook nog thee en koffie genoten hebben weet ik nu niet , maar wel dat er nog ’n glaasje Cardu Schotse Whisky gebracht en gedronken werd……, dat hier klonten ijs in zaten was volgens Egbert een kwaliteit verlies voor het hotel/restaurant, want dat had men nooit zonder vooraf toestemming en/of verzoek van de klant mogen doen, omdat het niet hoort in echte Whisky, die puur en op juiste temperatuur gedronken behoord te worden om echt tot z’n recht te kunnen komen. Egbert was zo bescheiden dat hij ondanks aanmoediging van mij er niets van zei terwijl dat mijn inziens voor de prijs á 9 euro die ze er voor vroegen zeker op zijn plaats was geweest! Met een glimlach zei hij: ik trakteer en betaalde de gehele rekening……… waarna we deze dag met een gouden randje, terug wandelend gingen afsluiten. Om - 22uur ging we fysiek in z’n geheel horizontaal……de komende nacht tegemoet, bonne nuit,
Willie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
