30-4 Brantôme---Périgeuex
Door: Willie Jacobs
Blijf op de hoogte en volg Willie
07 Mei 2016 | Frankrijk, Brantôme
30-4 zaterdag
Brantôme---Périgueux
2:29 wakker
6:30 bij ‘tante Dientje’ weggegaan...het blijkt dat het vannacht geregend heeft. De voorspellingen voor deze dag waren overwegend regen!
Volgens groen snelwegbord is het 27 km. naar Périgueux..
Gisteren heb een fles donkere Malbec Cahorn wijn gekocht waarmee ik een flesje 500cc gevuld heb als slaapmutsjes voor de komende tijd. Dit en de pot VIJGENJAM maken dat mijn rugzak tijdelijk Ruim boven de 13 kg uitkomt..
Voordat ik de Stad uit loop wil ik op dit vroeg uur even kijken of er een mogelijkheid is om een ronde rozijnen koek en potje thee leeg te drinken als basisvocht voor deze dagtocht, ik vind deze vlakbij de brug, nadat ik Le Bistro te Jean Pierre voorbij ging.
Nu mijn Gsm niet meer functioneer besef ik des te meer hoe belangrijk contact onderhoud is…
Hierna moet ik grijze dreigende wolkenluchten trotseren met kleine blauwe delen hier en daar. De natuur zie ik ook steeds meer als een afspiegeling van het leven in al zijn aspecten én waarin je alles kunt delen en ermee in harmonie kunt komen.
Ik ga op vlak stuk laagje uitdoen en de stad verlaten.
Mooie en groenst gelegen huizen langs een vochtig rots-stenen-pad, waarbij het nu extra aandacht vraagt schoenen steeds goed te plaatsen.
Mijn rugzak wordt steeds belangrijker.
Pluk overgroeide markering-teken vrij.
Het stadse leven wat een herrie-ervaring als je overwegend die stilte beleeft hebt.
Grote Ree rent 25 m. voor me en gaat ook zijns weegs..Ook hier geregeld huizen waar mensen tijdelijk verblijven.
Grauw grijze lucht komt achter mij aan.
Van links van het pad hoor ik de regen aankomen die stopt waar het pad begint, recht op het pad is ook wat hoorbaar maar op het pad waarop ik ga…tnt niets...?
8:30 uur regenjas aan even daarna geen regen op mij maar hoe lang…!?
Vrachtwagentje komt dichtbijmijlangs een hevige knal door het rijden over een heuveltje...Ik schrok er even hevig van..Man in auto geeft signaal en zwaait.
Cape moet aan..Snel weer uit….Ik zie dat er in de lucht ook strijd is...zon steekt tussen grijs-grauw hel-blauwe lucht.
Na de regenbui moet ik weer plassen, maar verwarm het bos...
Het lied van Adamo neurie ik al een tijdje en komt steeds terug, zal eens opzoeken hoe het heet:
https://www.google.fr/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://m.youtube.com/watch%3Fv%3DcnpueOFw5aQ&ved=0ahUKEwin3oXY5MXMAhUHfRoKHcpACI0QyCkIHTAA&usg=AFQjCNFQLA11LGLRagwYM_fxzQ8Xd0VooA
Dit geeft wat van de sfeer en stemming weer die ik ervaar.
Ik raap wat zwerfvuil op omdat ik dat niet graag zie liggen maar voornamelijk om er een goede daad mee te doen en ? er ‘Krediet’ mee op te bouwen die ik ook vandaag wel weer eens belangrijk zou kunnen worden…
Twee maal Ree. ..een derde.
Het gaat weer regenen, kan nu 15 m onder schuin overstekende rots lopen en schuilen.
Fluitende Nachtegaal verheugd.
Geen markeringen meer, juist komt er een man in auto aangereden, bij navraag stuurt dezen jonge man mij de verkeerde kant op.
Zoekend loop ik psychiatrisch gebouwen complex op.
Zoekt en gij zult vinden geld ook hier…
Na meermalen de richting te hebben gevraagd, ook eens aan een gezin met zoon, die samen toeristen zijn, loop ik in de richting van een klein winkeltje waar ook kopje thee gedronken kan worden, dat ga ik tussen al die buien eerst doen en vraag er ook een bounty bij, rust en efkus wat anders…
Ik heb zojuist weer een markering gezien bij/over de brug waar de zwaluwen over het water gieren/scheren….
Ik ga mijns weegs en kom op de route langs een terras waar het gezin waar ik eerder de weg aan vroeg zat. De zoon rond 18 jaar riep naar me: Good-Luck ….you alsof antwoordde ik…
Inmiddels zo’n 13 km verplaatsing beleefd…
Geen route tekens te vinden, regenbuien wisselen elkaar af.
Ik houd een auto aan met een bejaard koppel waarbij de vrouw het woord voert in het Frans en wijst naar een richting.
Als aanvulling loop ik terug zoekend naar meer assistentie, Volvo stopt,
al gauw wordt ik in Belgisch-Nederlands verder geholpen.
De vrouw achter het stuur kan ook Frans lezen en geeft voor het eerste stuk duidelijk aanwijzingen waar ik mee verder kom.
Leuk contact met hand geving dank ik hen,
om de nummerplaat zie ik dat de auto van Neerpelt komt, daar kunnen we ook nog om lachen…vlakbij Dommelen...
Ik kom de brug over en vraag twee tegemoetkomende wandelaars voor vervolg markering en lat beschrijving lezen, het begint harder te regenen en kom er verder mee!
Kom langs veld met peulen later twijfel ik daarover….
Verder de uitgestrekte velden in...Geen enkele markering, hier werd ik even ‘helemaal’op mezelf terug geworpen...even een bijna hulpeloos gevoel...wat nou?... dat wordt gokken en dat doe ik al met straatje van de Staatsloterij…..
Vertrouwende dat ook hier ‘Hulp’ voor is kreeg ik als redmiddel het idee om mijn kompas uit de vestzak te halen…. ik moet richting zuiden…..waarna ik de meest zuidelijke richting ben uitgegaan.
Prachtige koolzaad-bloemenvelden verwelkomen en omringen mij...als DIT geen Liefde is.
Water links rivier, hout rook, in de verte breekt links de zon door...Bounty bijna verbrand….
12:03 zittend tegen boom op grens routepad met erf-afscheiding maak ik mijn rugzak open..witte auto komt erf opgereden en zwaait terug.
Tweede kiwi gaat gewoon hetzelfde naar binnen terwijl De Grote Kunstenaar het wolkendek vorm geeft….indrukwekkend.
Grote grijze wolken gaan op bezoek komen terwijl ik pas mijn eerste sardientje geniet....eet tempo gaat omhoog regenkleding ondertussen in orde gebracht...Ik neem laatste snee met sardientje in de hand al lopend mee…
PONCHO bied goede bescherming.
IK loop deels op het euforie gevoel dat ik in de wirwar van richting en mogelijkheden de juiste heb gekozen….
Weinig hondenlast vandaag.
De zon wordt steeds meer zichtbaar,
De regendruppels van de bladerentak waar ik tegenloop bekrullen mijn haar.
Man op veld helpt me verder en geeft hand waarna ik hem een traktaat geef….Village
Bassac verwelkomt me om 14:25 u.met een groots krekelconcert...15:20 lijkt het regenen voor deze dag in het gebied waar ik loop zijn einde te nemen... regenkleding opgeborgen. Onduidelijkheid de GR 654 en de GR36 lopen een stuk samen op, maar waar en hoe?
16:15 twee slakjes heel dicht bijelkaar... inmiddels 34 km natuur e.a. beleving….
Naarmate ik dichter bij de 39 km kom denk ik steeds meer Heer ik verlang naar een goede overnachting plek en het zou fijn zijn als daar ook gegeten kan worden en Wifi….is, wilt U mij verder leiden…..!!
Ik kom aan bij L’abbbaye de Chancelade in Périgueux www.abbayechancelade@orange.fr met zijn GROTE indrukwekkende bomen bij de entree.
Loop wat verder door naar een huis/gebouw met wat informatie over de L’abbaye bij de voordeur...bel aan….geen ...reacties….Wat nu?
Ik wacht overdenk….er komt een man mijn richting in gelopen en loop naar hem toe..bonjour monsieur...en vertel hem dat ik Nederlander ben ….. en ontdek ondertussen dat ik het een pater o.i.d. is omdat hij een 7 cm houten kruis om heeft….
Het reageerd dat er hier geen overnachting is en wel ..km verderop.. ik heb 39 km. gelopen door het nogal heuvelachtige gebied met 13 kilo op mijn rug….en laat merken dat ik heel graag zgm en zo dicht mogelijk van hier iets vind….
Als u wacht dan zal ik met mensen gaan overleggen..de deur op een kier en ik in afwacht-stand…..Na 5 min kwam hij met het bericht dat ik door iemand wordt opgehaald….Dat het 15 min kan gaan duren...in gedachte:Wauw!!!???...ik bedankte en gaf hem als souvenir een traktaat waarvoor hij vriendelijk dankte met Bon Camino groet ...de pater ging weer terug naar de richting vanwaar ik hem het eerst zag.
Zelfs iets eerder stopte er een grijze Renault station-wagon... nette oudere man geheel in donkerblauw gekleed stapte naar me toe geef hand kofferbak gaat open...en roetsj reed hijzelf snel retour zijn huis.
Hij sprak geen Engels, maar de communicatie was zodanig dat ik te weten kwam dat hij vanavond naar een viering in de L’abbaye wilde en dat er morgen rond de middag ook een is, dat ik de voorkeur gaf aan vanavond omdat ik morgenvroeg weer verder wil gaan op de Camino…..en dat ik snel moest douchen om op tijd klaar te zijn.
Bij het grote landhuis aangekomen dacht ik aanvankelijk dat hij een gepensioneerde pater was…..en begon al ‘voorzichtiger’ en ‘allerter’ te worden in dit grote gebouw en alleen met hem…
Gedoucht en hongerig liep ik naar de gigakeukentafel waar hij stond te wachten om te kunnen vertrekken...keek hem aan en vroeg..Wanneer eten? O dat doen we naar de dienst en wees naar borden en bestek wat al gedekt stond…
Weer reed hij stevig door, daar aangekomen groeten hij en werd hij begroet waarbij ik regelmatig ook voorgesteld werd als pèlérin Nederlander die niet veel Frans spreekt…het was in de kapel waar de meeste ook de pater priester elkaar met hand en ook kus of hoofd tegen elkaar begroeten…
Het wordt een fijne dienst een hele beleving.
Na de dienst wordt er nog mét elkaar nagesproken.
Er is daar een vrouw van Ierse afkomst die ook in België en Frankrijk met haar man gewerkt heeft in de religieuse hoek, en nu weduwe is en graag een stadsbezichtinging wilde begeleiden.
Ik kon kiezen om eerst te gaan eten 7 km verderop en terug en dan..Maar gezien we in Périgueux waren koos ik daar voor ondanks de toenemende honger en het gammelvoelen.
Het is een prachtige stad met oude gebouwen pittoreske en uniek geplaveide straatjes en sfeervolle terrasplekken….
Heel leuke en gezellige bezichtiging waarna hij haar bij haar auto op de P van de L’abbaye bracht en we afscheid namen.
Weer bij het grote landhuis aangekomen heeft hij eerst me laten kiezen uit welk blik ik de groente wile hebben.
Daarbij ging hij naar diepvries haalde er worstjes uit en brak deze om samen met de bonen in de magnetron te worden opgewarmd...stokbrood wijn toetje yochurt en kaas na…..
Gezellig hebben we gegeten en elkaar ontmoet en met de Google Translate app erbij een goed gesprek kunnen hebben.
De man is 84 heel vlot en praktisch ingesteld, bood zijn computer laptop aan die hij meteen ging loskoppelen en op tafel langs me zette terwijl ik alleen gevraagd had om de Wifi code. ...Op zijn laptop heb ik toen mijn weblog laten zien. Daarna kreeg ik de Wifi code, heel hulpvaardig is hij!!
Hij blijkt een vriendelijke gepensioneerde Ortopedische-chirurg met 4 zonen en 4 dochters...een geweldig mooie lach...een warm hartig mens te zijn…
Om 22:37 uur zocht ik moe - voldaan maar zeer bewonderd dat ik daar terecht mocht komen mijn horizontale positie weer op
DANK VOOR JOU AANDACHT EN DAARENBOVEN AAN ALLEN DIE GEREAGEERD HEBBEN OP VOORGAANDE VERSLAG OF VERSLAGEN!!!
Groeten vanuit een bijzondere boeiende FRANKRIJK BELEVING,
Willie Jacobs
Brantôme---Périgueux
2:29 wakker
6:30 bij ‘tante Dientje’ weggegaan...het blijkt dat het vannacht geregend heeft. De voorspellingen voor deze dag waren overwegend regen!
Volgens groen snelwegbord is het 27 km. naar Périgueux..
Gisteren heb een fles donkere Malbec Cahorn wijn gekocht waarmee ik een flesje 500cc gevuld heb als slaapmutsjes voor de komende tijd. Dit en de pot VIJGENJAM maken dat mijn rugzak tijdelijk Ruim boven de 13 kg uitkomt..
Voordat ik de Stad uit loop wil ik op dit vroeg uur even kijken of er een mogelijkheid is om een ronde rozijnen koek en potje thee leeg te drinken als basisvocht voor deze dagtocht, ik vind deze vlakbij de brug, nadat ik Le Bistro te Jean Pierre voorbij ging.
Nu mijn Gsm niet meer functioneer besef ik des te meer hoe belangrijk contact onderhoud is…
Hierna moet ik grijze dreigende wolkenluchten trotseren met kleine blauwe delen hier en daar. De natuur zie ik ook steeds meer als een afspiegeling van het leven in al zijn aspecten én waarin je alles kunt delen en ermee in harmonie kunt komen.
Ik ga op vlak stuk laagje uitdoen en de stad verlaten.
Mooie en groenst gelegen huizen langs een vochtig rots-stenen-pad, waarbij het nu extra aandacht vraagt schoenen steeds goed te plaatsen.
Mijn rugzak wordt steeds belangrijker.
Pluk overgroeide markering-teken vrij.
Het stadse leven wat een herrie-ervaring als je overwegend die stilte beleeft hebt.
Grote Ree rent 25 m. voor me en gaat ook zijns weegs..Ook hier geregeld huizen waar mensen tijdelijk verblijven.
Grauw grijze lucht komt achter mij aan.
Van links van het pad hoor ik de regen aankomen die stopt waar het pad begint, recht op het pad is ook wat hoorbaar maar op het pad waarop ik ga…tnt niets...?
8:30 uur regenjas aan even daarna geen regen op mij maar hoe lang…!?
Vrachtwagentje komt dichtbijmijlangs een hevige knal door het rijden over een heuveltje...Ik schrok er even hevig van..Man in auto geeft signaal en zwaait.
Cape moet aan..Snel weer uit….Ik zie dat er in de lucht ook strijd is...zon steekt tussen grijs-grauw hel-blauwe lucht.
Na de regenbui moet ik weer plassen, maar verwarm het bos...
Het lied van Adamo neurie ik al een tijdje en komt steeds terug, zal eens opzoeken hoe het heet:
https://www.google.fr/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://m.youtube.com/watch%3Fv%3DcnpueOFw5aQ&ved=0ahUKEwin3oXY5MXMAhUHfRoKHcpACI0QyCkIHTAA&usg=AFQjCNFQLA11LGLRagwYM_fxzQ8Xd0VooA
Dit geeft wat van de sfeer en stemming weer die ik ervaar.
Ik raap wat zwerfvuil op omdat ik dat niet graag zie liggen maar voornamelijk om er een goede daad mee te doen en ? er ‘Krediet’ mee op te bouwen die ik ook vandaag wel weer eens belangrijk zou kunnen worden…
Twee maal Ree. ..een derde.
Het gaat weer regenen, kan nu 15 m onder schuin overstekende rots lopen en schuilen.
Fluitende Nachtegaal verheugd.
Geen markeringen meer, juist komt er een man in auto aangereden, bij navraag stuurt dezen jonge man mij de verkeerde kant op.
Zoekend loop ik psychiatrisch gebouwen complex op.
Zoekt en gij zult vinden geld ook hier…
Na meermalen de richting te hebben gevraagd, ook eens aan een gezin met zoon, die samen toeristen zijn, loop ik in de richting van een klein winkeltje waar ook kopje thee gedronken kan worden, dat ga ik tussen al die buien eerst doen en vraag er ook een bounty bij, rust en efkus wat anders…
Ik heb zojuist weer een markering gezien bij/over de brug waar de zwaluwen over het water gieren/scheren….
Ik ga mijns weegs en kom op de route langs een terras waar het gezin waar ik eerder de weg aan vroeg zat. De zoon rond 18 jaar riep naar me: Good-Luck ….you alsof antwoordde ik…
Inmiddels zo’n 13 km verplaatsing beleefd…
Geen route tekens te vinden, regenbuien wisselen elkaar af.
Ik houd een auto aan met een bejaard koppel waarbij de vrouw het woord voert in het Frans en wijst naar een richting.
Als aanvulling loop ik terug zoekend naar meer assistentie, Volvo stopt,
al gauw wordt ik in Belgisch-Nederlands verder geholpen.
De vrouw achter het stuur kan ook Frans lezen en geeft voor het eerste stuk duidelijk aanwijzingen waar ik mee verder kom.
Leuk contact met hand geving dank ik hen,
om de nummerplaat zie ik dat de auto van Neerpelt komt, daar kunnen we ook nog om lachen…vlakbij Dommelen...
Ik kom de brug over en vraag twee tegemoetkomende wandelaars voor vervolg markering en lat beschrijving lezen, het begint harder te regenen en kom er verder mee!
Kom langs veld met peulen later twijfel ik daarover….
Verder de uitgestrekte velden in...Geen enkele markering, hier werd ik even ‘helemaal’op mezelf terug geworpen...even een bijna hulpeloos gevoel...wat nou?... dat wordt gokken en dat doe ik al met straatje van de Staatsloterij…..
Vertrouwende dat ook hier ‘Hulp’ voor is kreeg ik als redmiddel het idee om mijn kompas uit de vestzak te halen…. ik moet richting zuiden…..waarna ik de meest zuidelijke richting ben uitgegaan.
Prachtige koolzaad-bloemenvelden verwelkomen en omringen mij...als DIT geen Liefde is.
Water links rivier, hout rook, in de verte breekt links de zon door...Bounty bijna verbrand….
12:03 zittend tegen boom op grens routepad met erf-afscheiding maak ik mijn rugzak open..witte auto komt erf opgereden en zwaait terug.
Tweede kiwi gaat gewoon hetzelfde naar binnen terwijl De Grote Kunstenaar het wolkendek vorm geeft….indrukwekkend.
Grote grijze wolken gaan op bezoek komen terwijl ik pas mijn eerste sardientje geniet....eet tempo gaat omhoog regenkleding ondertussen in orde gebracht...Ik neem laatste snee met sardientje in de hand al lopend mee…
PONCHO bied goede bescherming.
IK loop deels op het euforie gevoel dat ik in de wirwar van richting en mogelijkheden de juiste heb gekozen….
Weinig hondenlast vandaag.
De zon wordt steeds meer zichtbaar,
De regendruppels van de bladerentak waar ik tegenloop bekrullen mijn haar.
Man op veld helpt me verder en geeft hand waarna ik hem een traktaat geef….Village
Bassac verwelkomt me om 14:25 u.met een groots krekelconcert...15:20 lijkt het regenen voor deze dag in het gebied waar ik loop zijn einde te nemen... regenkleding opgeborgen. Onduidelijkheid de GR 654 en de GR36 lopen een stuk samen op, maar waar en hoe?
16:15 twee slakjes heel dicht bijelkaar... inmiddels 34 km natuur e.a. beleving….
Naarmate ik dichter bij de 39 km kom denk ik steeds meer Heer ik verlang naar een goede overnachting plek en het zou fijn zijn als daar ook gegeten kan worden en Wifi….is, wilt U mij verder leiden…..!!
Ik kom aan bij L’abbbaye de Chancelade in Périgueux www.abbayechancelade@orange.fr met zijn GROTE indrukwekkende bomen bij de entree.
Loop wat verder door naar een huis/gebouw met wat informatie over de L’abbaye bij de voordeur...bel aan….geen ...reacties….Wat nu?
Ik wacht overdenk….er komt een man mijn richting in gelopen en loop naar hem toe..bonjour monsieur...en vertel hem dat ik Nederlander ben ….. en ontdek ondertussen dat ik het een pater o.i.d. is omdat hij een 7 cm houten kruis om heeft….
Het reageerd dat er hier geen overnachting is en wel ..km verderop.. ik heb 39 km. gelopen door het nogal heuvelachtige gebied met 13 kilo op mijn rug….en laat merken dat ik heel graag zgm en zo dicht mogelijk van hier iets vind….
Als u wacht dan zal ik met mensen gaan overleggen..de deur op een kier en ik in afwacht-stand…..Na 5 min kwam hij met het bericht dat ik door iemand wordt opgehaald….Dat het 15 min kan gaan duren...in gedachte:Wauw!!!???...ik bedankte en gaf hem als souvenir een traktaat waarvoor hij vriendelijk dankte met Bon Camino groet ...de pater ging weer terug naar de richting vanwaar ik hem het eerst zag.
Zelfs iets eerder stopte er een grijze Renault station-wagon... nette oudere man geheel in donkerblauw gekleed stapte naar me toe geef hand kofferbak gaat open...en roetsj reed hijzelf snel retour zijn huis.
Hij sprak geen Engels, maar de communicatie was zodanig dat ik te weten kwam dat hij vanavond naar een viering in de L’abbaye wilde en dat er morgen rond de middag ook een is, dat ik de voorkeur gaf aan vanavond omdat ik morgenvroeg weer verder wil gaan op de Camino…..en dat ik snel moest douchen om op tijd klaar te zijn.
Bij het grote landhuis aangekomen dacht ik aanvankelijk dat hij een gepensioneerde pater was…..en begon al ‘voorzichtiger’ en ‘allerter’ te worden in dit grote gebouw en alleen met hem…
Gedoucht en hongerig liep ik naar de gigakeukentafel waar hij stond te wachten om te kunnen vertrekken...keek hem aan en vroeg..Wanneer eten? O dat doen we naar de dienst en wees naar borden en bestek wat al gedekt stond…
Weer reed hij stevig door, daar aangekomen groeten hij en werd hij begroet waarbij ik regelmatig ook voorgesteld werd als pèlérin Nederlander die niet veel Frans spreekt…het was in de kapel waar de meeste ook de pater priester elkaar met hand en ook kus of hoofd tegen elkaar begroeten…
Het wordt een fijne dienst een hele beleving.
Na de dienst wordt er nog mét elkaar nagesproken.
Er is daar een vrouw van Ierse afkomst die ook in België en Frankrijk met haar man gewerkt heeft in de religieuse hoek, en nu weduwe is en graag een stadsbezichtinging wilde begeleiden.
Ik kon kiezen om eerst te gaan eten 7 km verderop en terug en dan..Maar gezien we in Périgueux waren koos ik daar voor ondanks de toenemende honger en het gammelvoelen.
Het is een prachtige stad met oude gebouwen pittoreske en uniek geplaveide straatjes en sfeervolle terrasplekken….
Heel leuke en gezellige bezichtiging waarna hij haar bij haar auto op de P van de L’abbaye bracht en we afscheid namen.
Weer bij het grote landhuis aangekomen heeft hij eerst me laten kiezen uit welk blik ik de groente wile hebben.
Daarbij ging hij naar diepvries haalde er worstjes uit en brak deze om samen met de bonen in de magnetron te worden opgewarmd...stokbrood wijn toetje yochurt en kaas na…..
Gezellig hebben we gegeten en elkaar ontmoet en met de Google Translate app erbij een goed gesprek kunnen hebben.
De man is 84 heel vlot en praktisch ingesteld, bood zijn computer laptop aan die hij meteen ging loskoppelen en op tafel langs me zette terwijl ik alleen gevraagd had om de Wifi code. ...Op zijn laptop heb ik toen mijn weblog laten zien. Daarna kreeg ik de Wifi code, heel hulpvaardig is hij!!
Hij blijkt een vriendelijke gepensioneerde Ortopedische-chirurg met 4 zonen en 4 dochters...een geweldig mooie lach...een warm hartig mens te zijn…
Om 22:37 uur zocht ik moe - voldaan maar zeer bewonderd dat ik daar terecht mocht komen mijn horizontale positie weer op
DANK VOOR JOU AANDACHT EN DAARENBOVEN AAN ALLEN DIE GEREAGEERD HEBBEN OP VOORGAANDE VERSLAG OF VERSLAGEN!!!
Groeten vanuit een bijzondere boeiende FRANKRIJK BELEVING,
Willie Jacobs
-
07 Mei 2016 - 12:49
Heleen Brinkman:
Hallo Willie,
Nog steeds met veel plezier lees ik je verslag. Het doet me goed te lezen dat je zo vaak zo goed en vriendelijk ontvangen wordt!
Het is fijn om dit soort goede nieuws te horen in een wereld die af en toe dol gedraaid lijkt te zijn.
Fijne en goede wandeldag morgen.
Heleen -
07 Mei 2016 - 19:18
Bert Uithol:
Hoi Willie,
Mooie ontmoetingen, maar ook bij tijd en wijle afzien, wisselen elkaar af.
Ben benieuwd wat je met tractaten bedoelt; is dit evangeliserende literatuur o.i.d.?
Ik hoor het wel bij je thuiskomst ennuh.... bedwing mijn nieuwsgierigheid, wat niet zal meevallen.
Goede voortzetting: Bert -
07 Mei 2016 - 19:48
Pieta:
Hoi Willie,
Wat geweldig dat je zoveel vriendelijke mensen ontmoet en zo geniet van de natuur.
Een goed vervolg van je reis.
Groet,
Pieta.
-
08 Mei 2016 - 09:27
Peter Brink:
Goedemorgen Willie,
leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt. Maar bovenal lees ik vooral mijn eigen lijfspreuk "alles komt goed". Ik heb overigens 28 mei a.s. een wandeltocht van 25 km hier in de omgeving van Groesbeek georganiseerd. De opbrengst gaat naar de rioolkinderen in Roemenië.
Veel plezier nog, en geniet vooral!
Succes met het wandelen en verzorg je voeten goed!
groet Peter. -
08 Mei 2016 - 11:59
Ria:
Ha Willie,
Het lijkt er op of God met de pélérin mee-trekt!
Zo'n mooie overnachtingsplaats en zulke aardige mensen.
Nog veel succes op je verdere route.
Ria. -
09 Mei 2016 - 07:57
Gonnie:
Hoi Willie,
Wat een verslag zeg, ik beleef het als het ware mee!! Na de regenbui moet ik weer plassen, maar verwarm het bos.. haha geweldig beschreven!
Terwijl ik dit lees ben je weer in Dommelland!! Geniet nog lang na van je boeiende gebeurtenissen, ze staan gekerft in je ziel!
Bedankt dat je ondanks de behoorlijke inspanning, de tijd hebt genomen om dit alles GEWELDIG MOOI op papier te zetten!!!
Liefs, Gonnie -
12 Mei 2016 - 22:59
Nellie:
Hoi Willie ,
Bedankt weer voor het verslag van je waar je weer volop de tijd voor neemt.
Het ga je goed!
Groet, Nellie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
