28-4 Saint-Said-Lacoussiëre---Villars
Door: Willie Jacobs
Blijf op de hoogte en volg Willie
05 Mei 2016 | Frankrijk, Villars
28-4 Donderdag
Saint-Said-Lacoussiëre---Villars
GSM: nadat de energie een dag erna helemaal is opgebruikt en mogelijk tot ‘rust’ was gekomen. Kon ik daarna deze weer volledig opladen en gebruiken, een hele opluchting!
Thema van deze Camino:
-W A T---V E R B I N D--- O N S-
4.30 wakker
5.15 rug-gymnastiek / verslag activiteiten
6.15 Spontaan zingen van deel Wake-me-up song
7.15 vertrek, eerst even nog bij restaurant Messenger en Whattsappen….vorst daarbij op auto dak zichtbaar…
7.40 ….beleving...dit geluk is veel!
Hierbij denkend aan de wereld waar gekozen wordt voor geweld.., verdriet het mij ten zeerste tijdens de beleving van dit grote contrast…
Hierin begin ik spontaan het van oorsprong Franstalige lied, wat Ramses Shaffie ‘ Laat me ‘ heeft genoemd te zingen.. te zingen... de ontroering daarbij laat zijn aanwezigheid niet ‘wegschuiven’...Ik zal mijn vrienden niet vergeten, want wie mij lief is blijft mij lief.. maar laat me, ook mijn eigen gang maar gaan….!!
Een eigen Camino doet wat met je in de stilte HARMONIËREND....Je komt erdoor bij je-alles…hier moet je voornamelijk met jezelf het leven aangaan...en dit is nodig voor een optimale en/of Nieuwe Levensfase….
Ik kan het iedereen aanbevelen een lange en eigen afstand hierop te gaan!!
Je kunt al direct ervoor gaan trainen met korte afstanden en voor een dagwandeling is www.wandelpool.eu een super-ideale mogelijk waarmee ik mijn wandel-conditie regelmatig ook nog onderhoud!!
Ik ben zelf met een goede wandelconditie a/d Camino begonnen door het eerst een week uit te proberen en een kilometer van mijn bed in Dommelen Het Pelgrims pad…. met rood-wit markeringen op te gaan tot Schin-op-Geul…..
Zag ook wel op om deze keer alleen te gaan.
In de laatste etappes ontmoette ik Camino-genoten die goed Frans spraken en al 1-2 dagen vooraf de overnachting boekte en daar deed ik gemakshalve, meer nog door taal barrière aan mee.
Op aanraden van Egbert waar ik heel mijn 7e etappe mee optrok heb ik een cursus Frans gevolgd.
Nu blijkt dat de Google-Translate app toch-wel offline te gebruiken is. ( Vertalen van tekst d.m.v van inscannen van tekst dat kan alleen online)
En de tekst die ik type, naar de gewenste taal direct eronder vertaald, op het scherm verschijnt. Dit ervaar ik in deze als een grote zegen, waarmee ik meer zelf manager kan zijn van een-eigen-Camino...
Dit heft taalbarrière voldoende op om goed met anders talige te communiceren en bevorderd zelfvertrouwen, veiligheid en sociaal welzijn.
De S HEALTH-APP is ook een leuke ondersteuning hierbij als dag-StappenTeller en in het bijzonder de ‘secretaresse’ die dienstbaar ná elke km. de tot dan gelopen afstand-hoogte-tijdsduur… uitspreekt
MEDE HIERVOOR heb ik op-dit-moment een Camino-conditie als nooit te voren!!!
Dit geeft ook de mogelijkheid om in allerlei gedachte...elders te zijn en de route - markeringen & beschrijving niet goed in de gaten te houden.
Ik mis kort hierna markering, heb al tijd gezocht, weet daardoor niet waar naar toe op dit moment….uit een boerderij vlakbij komt een vrouw die in een auto stapt met een Frans Thuiszorg-logo erop en die vraag ik om assistentie, ze heeft geen tijd en/of zin om dit hiervoor echt de tijd te gaan nemen…
Klop op het raam van de boerderij waar ze uitkwam aan en daar deed een 80 + mevrouw in invalide wagentje open. Het leek dat ze het niet meer helemaal goed kon begrijpen….Ik heb haar bedankt en een traktaat gegeven, daar werd ze heel blij om.
Dan maar terug naar het punt waar ik de laatste zag.
Op weg daarnaar toe komt er achterop een bestelbon aan gereden met een vrouw erin die ik aanhield en mijn hulpvragen kenbaar maakte….Ze was zelf eens met auto in Santiago… geweest en liet sleutelhangersouvenier daarvan zien en constateerde dat ik naar de verkeerde richting a/h lopen ben en gaf aanwijzingen om verder te kunnen!
De route wit-rode tekens zijn in heen en terug richting aangebracht….Ik was richting Nederland aan het gaan zei ze...Daar kreeg ik het warmer van maar het luchten ook op.
De humor doet me nu weer denken aan Toon Herman: het is niet belangrijk wie, wat of waar je bent maar DAT JE ER bent. …
Reiger aan meer.
Mijnheer in zijn tuin, bij Le Petit Jardin helpt me verder de terug en goede richting in, met traktaat handdruk en zwaai bedankt hij.
11:07 ben ik weer bij het start-punt en allereerste wit-rood teken van deze dag….
Tijdens de ruim 45 jaren werknemerschap heb ik geleerd om naarmate het tegenzit vooral optijd ook leuke dingen te blijven doen…..om zo de leuke aspecten v/h leven de overhand te laten krijgen/houden…. Ik ga op de plek waar ik gisterenavond gegeten heb eerst een potje thee bestellen...daarbij kan ik een weinig rusten en van Wifi gebruik maken….
Voor het afrekenen moet ik wachten a/d balie als daar ook een vrouw staat. Voor aller zekerheid vraag ik haar welke richting de Village die ik op moet is , ze overtuigd!
Om echt in de juiste richting te gaan moet ik eerst langs het huis waar ik overnacht heb, even daar voorbij zie ik in de auto de vrouw, dat prachtig mens met de vriendelijk-lieve lach haar auto omdraaien…..(Ze heeft hoogstwaarschijnlijk de sleutel opgehaald die ik daar op de verwarming moest achterlaten.) Ze ziet mij en draait het raam open, na wat woorden geven we elkaar de hand en zeg ik even later daarbij J’taime waarop ze een beetje schrok en even later met MERCY bon route vriendelijk zwaaide…...Dit had ik gisteren ook al willen zeggen en ervoer het als een herkansing….Die ook een energie-impuls gaf en een kort halleluja gezang…
Met de nachtegaal voorop wordt ik door de vogels uit Saint-Saud-Lacoussiër uitgeleide gedaan…
12 uur steile klim waarbij ik allopend sinaasappel verder opeet….en laagje kleding uit en clean handen a/h gras…
12.45 geen routemarkering….loop in de richting door.
Man a/h timmeren waarbij vrouw helpt….Na 5 min zie ik weer een route teken en klap spontaan 5x met halleluja kreet. Hiervan geleerd om soms eerst verder door te lopen. In dit geval in 4 richtingen..13:47 Ree rent rechts van me prachtig weg en oversteekt het pad waarop ik ga naar rechts
Ezel balkt luid...route markeringen opschonen van Hedera klimplant. Vind oranje reserve pen (heb R 1 bij me).
Weer geen enkele markering op 3 sprong. Zie dat er een bestelbus aankomt en stopt bij het huis vlakbij. Vrouw stapt uit bus met kleding voor de ‘achteraf mensen’ en vraag om de goede richting...allerlei kaarten komen te voorschijn en kan verder met een mogelijkheid en nemen daarna met traktaat overhandiging afscheid. Loop weer de meest verwachte richting in die ik ervoor ging...na lange tijd nog geen teken. Zie bij vrijstaand huis zoals de meeste in het landelijke links een hond over het gras achter iets aan dartelen en loop links v/h huis de plaats op, waarna twee grote honden hevig gaan blaffen en naar mij toe snellen. Ik zie man met auto in en uitladen bezig en ik blijf stilstaan terwijl de grootste hond van zijkant/achteren met beide voorpoten tegen mij aanspringt en bijtpogingen doet en gelukkig alleen mijn kleren beet heeft...de man grijpt direct in en de beide body en eigendom guards verdwijnen achter schuifdeur. De man komt naar me toe Ik zeg meteen Sorry en mijn hulpvraag. Hij verzoekt om in zijn auto te stappen. We rijden verder in de richting die ik al aan het gaan was, even later zien we een wit-rood markeer teken.
Ik vraag of hij ook Engels kan spreken/verstaan en gaan daarin verder.
Hij wil me naar een doorsteek brengen voor een kortere route, ik communiceer dat ik de voorkeur geeft aan De route.
Hij laat mij uitstappen en bedank hem met een traktaat wat hij bijzonder vind en nemen daarbij aangenaam afscheid…
Door de na-shocken van wat er in korte tijd allemaal gebeurde ontdekte ik, dat mijn Gsm, die ik in mijn hand had tijdens het in de auto geraken met rugzak op schoot...niet meer bij mij was.
In voorbereiding om zeker hele stuk terug te gaan lopen zag ik om de bocht, in ene de auto-man-toeterend-zwaaiend met Gsm in hand dichter bij komen.
ENGEL OP DE WEG
Met deze opluchting vertelde ik hem van 1e etappe t/m mijn o-h-o, geheugen en concentratie vermindering…het alles had ons beide zo geraakt dat we als broeders ontroert-omhelzend- bonne-Camino/ bon-Vie zwaaien en ieder zijns weegs ging.
Op dat moment dat mijn schoenen inmiddels 33 km. hebben afgelegd…
De kleding-vrouw komt met toeter en zwaai voorbij.
Het wordt gestadig duidelijk dat ik Villars wandelend vandaag niet meer zal bereiken.
Reiger merkt op vliegt weg.
Overpeinst mijn overnachting mogelijkheden en kijk rond...het wordt minder helder frisser afgelegener…..
Denk aan de Alvoorzienige …..op...hoop van zegen…. Kort na 37 km.wordt ik gepasseerd door een heel rustig rijdende ruimte auto, man goed gekleed in kolbert met haar in staartje vrouw idem...rijden zo’n 7-20 meter mij voorbij en komen achteruitrijdend teruggereden, doen raam open en er komt contact.
Ik had uur ervoor met laatste energie nog een Hulpvraag via Google Translatie app op het scherm kunnen krijgen en laat het lezen….De man neemt de Gsm zorgzaam ter hand en leest…..zegt na enige overdenktjd wat zachter tegen zijn vrouw: zullen we deze man naar Villars toe brengen?
Daarop bood hij aan om mij naar Villars, het doel van deze dag te brengen….Hier wordt ik stil en innig bijzonder blij van en dit maakt deze dag tot een wonderlijke….zonder dat ik wist wat er nog komen zou gaan...!!!
Deze Engelen wonen in omgeving, komen uit het Belgisch-Wallonië brachten mij na een gezellige rit tot voor het gemeentehuis.
Bleven wachten totdat ik met de klink in mijn hand de deur kon openen om met een handzwaai afscheid te nemen….
KLOP - KLOP. ..Ó u kunt zo binnenkomen.
Daar werd ik met een luisterend oor in vriendelijkheid ontvangen, er werd gebeld, gebeld, gebeld…..U wordt straks opgehaald door vrouw die met haar man een Chambers D’hôtes uitbaat, waar u kunt avond eten en morgen vroeg petit dejeuner kunt krijgen.
Omdat de rooms daar vol zijn kunt u hier vlakbij gaan slapen, ik zal u er zo naar toe brengen.
Wat zal ik hiervoor betalen?...Dat is zo goed!!
Daar aangekomen laat ze me de verblijfplaats met hele grote tafel in dito zaal waar hoogstwaarschijnlijk ook de gemeente raad vergaderd zien, met openbare keurig verzorgde toiletten ernaast.
De sleutel wordt overhandigd met het verzoek deze morgen om 9 uur weer aan haar af te komen geven.
Ik zeg MERCY MERCY bekoe , geef haar een hand en zeg Je t’aime wat ze gezien haar uitstralingen wel heel fijn vond.
De dame die mij kwam ophalen had een opvouwbaar stretch-bed meegebracht wat ik groot-deels naar boven droeg …
De verwarmingen werden dichtgedraaid , stond onnodig aan….
Nadat ik me voorgesteld had zijn we zo’n 7 km. daarvandaan bij haar aangekomen.
Hier verzocht ze om zgm te douchen nu de gasten er nog niet zijn.
Tegelijkertijd Gsm opgeladen.
Hierna ben ik haar gaan helpen met groenten snijden en koken.
De gasten waren 5 bruiloftsgasten, een koppel dat vakantie had en daarin wand en/of bergbeklimmen op het programma hebben staan en een monteur.
Het was gezellig om samen buiten te eten tussen de Fransen, in het begin sprak ik het meest met het koppel en de monteur jonge mensen die goed Engels kunnen.
Later werd er een tijd alleen Frans gesproken, en kon ik luisteren.
Juist tijdens deze periode werd de goudsige lucht en het ‘ wolkenlandschap’ zo Subliem om naar te kijken en te beleven dat mijn ontroering van alles wat ik deze dag al Geschonken kreeg zo overweldigde dat ik in ‘stilte’ met innerlijke borelingen alleen maar tranen over mijn wangen liet rollen…
Met een hartelijk afscheid heeft ze me naar ‘mijn bestemming’ gebracht om te overnachten en is huiswaarts gekeerd….
IK BEN NOG NIET TOE GEKOMEN OM ÁLLE REACTIES TE LEZEN MAAR DIE IK LAS ZIJN GEWELDIG FIJN, mijn Dank daarvoor!!!
Groeten vanuit een ontmoetend Frankrijk,
Willie Jacobs
Saint-Said-Lacoussiëre---Villars
GSM: nadat de energie een dag erna helemaal is opgebruikt en mogelijk tot ‘rust’ was gekomen. Kon ik daarna deze weer volledig opladen en gebruiken, een hele opluchting!
Thema van deze Camino:
-W A T---V E R B I N D--- O N S-
4.30 wakker
5.15 rug-gymnastiek / verslag activiteiten
6.15 Spontaan zingen van deel Wake-me-up song
7.15 vertrek, eerst even nog bij restaurant Messenger en Whattsappen….vorst daarbij op auto dak zichtbaar…
7.40 ….beleving...dit geluk is veel!
Hierbij denkend aan de wereld waar gekozen wordt voor geweld.., verdriet het mij ten zeerste tijdens de beleving van dit grote contrast…
Hierin begin ik spontaan het van oorsprong Franstalige lied, wat Ramses Shaffie ‘ Laat me ‘ heeft genoemd te zingen.. te zingen... de ontroering daarbij laat zijn aanwezigheid niet ‘wegschuiven’...Ik zal mijn vrienden niet vergeten, want wie mij lief is blijft mij lief.. maar laat me, ook mijn eigen gang maar gaan….!!
Een eigen Camino doet wat met je in de stilte HARMONIËREND....Je komt erdoor bij je-alles…hier moet je voornamelijk met jezelf het leven aangaan...en dit is nodig voor een optimale en/of Nieuwe Levensfase….
Ik kan het iedereen aanbevelen een lange en eigen afstand hierop te gaan!!
Je kunt al direct ervoor gaan trainen met korte afstanden en voor een dagwandeling is www.wandelpool.eu een super-ideale mogelijk waarmee ik mijn wandel-conditie regelmatig ook nog onderhoud!!
Ik ben zelf met een goede wandelconditie a/d Camino begonnen door het eerst een week uit te proberen en een kilometer van mijn bed in Dommelen Het Pelgrims pad…. met rood-wit markeringen op te gaan tot Schin-op-Geul…..
Zag ook wel op om deze keer alleen te gaan.
In de laatste etappes ontmoette ik Camino-genoten die goed Frans spraken en al 1-2 dagen vooraf de overnachting boekte en daar deed ik gemakshalve, meer nog door taal barrière aan mee.
Op aanraden van Egbert waar ik heel mijn 7e etappe mee optrok heb ik een cursus Frans gevolgd.
Nu blijkt dat de Google-Translate app toch-wel offline te gebruiken is. ( Vertalen van tekst d.m.v van inscannen van tekst dat kan alleen online)
En de tekst die ik type, naar de gewenste taal direct eronder vertaald, op het scherm verschijnt. Dit ervaar ik in deze als een grote zegen, waarmee ik meer zelf manager kan zijn van een-eigen-Camino...
Dit heft taalbarrière voldoende op om goed met anders talige te communiceren en bevorderd zelfvertrouwen, veiligheid en sociaal welzijn.
De S HEALTH-APP is ook een leuke ondersteuning hierbij als dag-StappenTeller en in het bijzonder de ‘secretaresse’ die dienstbaar ná elke km. de tot dan gelopen afstand-hoogte-tijdsduur… uitspreekt
MEDE HIERVOOR heb ik op-dit-moment een Camino-conditie als nooit te voren!!!
Dit geeft ook de mogelijkheid om in allerlei gedachte...elders te zijn en de route - markeringen & beschrijving niet goed in de gaten te houden.
Ik mis kort hierna markering, heb al tijd gezocht, weet daardoor niet waar naar toe op dit moment….uit een boerderij vlakbij komt een vrouw die in een auto stapt met een Frans Thuiszorg-logo erop en die vraag ik om assistentie, ze heeft geen tijd en/of zin om dit hiervoor echt de tijd te gaan nemen…
Klop op het raam van de boerderij waar ze uitkwam aan en daar deed een 80 + mevrouw in invalide wagentje open. Het leek dat ze het niet meer helemaal goed kon begrijpen….Ik heb haar bedankt en een traktaat gegeven, daar werd ze heel blij om.
Dan maar terug naar het punt waar ik de laatste zag.
Op weg daarnaar toe komt er achterop een bestelbon aan gereden met een vrouw erin die ik aanhield en mijn hulpvragen kenbaar maakte….Ze was zelf eens met auto in Santiago… geweest en liet sleutelhangersouvenier daarvan zien en constateerde dat ik naar de verkeerde richting a/h lopen ben en gaf aanwijzingen om verder te kunnen!
De route wit-rode tekens zijn in heen en terug richting aangebracht….Ik was richting Nederland aan het gaan zei ze...Daar kreeg ik het warmer van maar het luchten ook op.
De humor doet me nu weer denken aan Toon Herman: het is niet belangrijk wie, wat of waar je bent maar DAT JE ER bent. …
Reiger aan meer.
Mijnheer in zijn tuin, bij Le Petit Jardin helpt me verder de terug en goede richting in, met traktaat handdruk en zwaai bedankt hij.
11:07 ben ik weer bij het start-punt en allereerste wit-rood teken van deze dag….
Tijdens de ruim 45 jaren werknemerschap heb ik geleerd om naarmate het tegenzit vooral optijd ook leuke dingen te blijven doen…..om zo de leuke aspecten v/h leven de overhand te laten krijgen/houden…. Ik ga op de plek waar ik gisterenavond gegeten heb eerst een potje thee bestellen...daarbij kan ik een weinig rusten en van Wifi gebruik maken….
Voor het afrekenen moet ik wachten a/d balie als daar ook een vrouw staat. Voor aller zekerheid vraag ik haar welke richting de Village die ik op moet is , ze overtuigd!
Om echt in de juiste richting te gaan moet ik eerst langs het huis waar ik overnacht heb, even daar voorbij zie ik in de auto de vrouw, dat prachtig mens met de vriendelijk-lieve lach haar auto omdraaien…..(Ze heeft hoogstwaarschijnlijk de sleutel opgehaald die ik daar op de verwarming moest achterlaten.) Ze ziet mij en draait het raam open, na wat woorden geven we elkaar de hand en zeg ik even later daarbij J’taime waarop ze een beetje schrok en even later met MERCY bon route vriendelijk zwaaide…...Dit had ik gisteren ook al willen zeggen en ervoer het als een herkansing….Die ook een energie-impuls gaf en een kort halleluja gezang…
Met de nachtegaal voorop wordt ik door de vogels uit Saint-Saud-Lacoussiër uitgeleide gedaan…
12 uur steile klim waarbij ik allopend sinaasappel verder opeet….en laagje kleding uit en clean handen a/h gras…
12.45 geen routemarkering….loop in de richting door.
Man a/h timmeren waarbij vrouw helpt….Na 5 min zie ik weer een route teken en klap spontaan 5x met halleluja kreet. Hiervan geleerd om soms eerst verder door te lopen. In dit geval in 4 richtingen..13:47 Ree rent rechts van me prachtig weg en oversteekt het pad waarop ik ga naar rechts
Ezel balkt luid...route markeringen opschonen van Hedera klimplant. Vind oranje reserve pen (heb R 1 bij me).
Weer geen enkele markering op 3 sprong. Zie dat er een bestelbus aankomt en stopt bij het huis vlakbij. Vrouw stapt uit bus met kleding voor de ‘achteraf mensen’ en vraag om de goede richting...allerlei kaarten komen te voorschijn en kan verder met een mogelijkheid en nemen daarna met traktaat overhandiging afscheid. Loop weer de meest verwachte richting in die ik ervoor ging...na lange tijd nog geen teken. Zie bij vrijstaand huis zoals de meeste in het landelijke links een hond over het gras achter iets aan dartelen en loop links v/h huis de plaats op, waarna twee grote honden hevig gaan blaffen en naar mij toe snellen. Ik zie man met auto in en uitladen bezig en ik blijf stilstaan terwijl de grootste hond van zijkant/achteren met beide voorpoten tegen mij aanspringt en bijtpogingen doet en gelukkig alleen mijn kleren beet heeft...de man grijpt direct in en de beide body en eigendom guards verdwijnen achter schuifdeur. De man komt naar me toe Ik zeg meteen Sorry en mijn hulpvraag. Hij verzoekt om in zijn auto te stappen. We rijden verder in de richting die ik al aan het gaan was, even later zien we een wit-rood markeer teken.
Ik vraag of hij ook Engels kan spreken/verstaan en gaan daarin verder.
Hij wil me naar een doorsteek brengen voor een kortere route, ik communiceer dat ik de voorkeur geeft aan De route.
Hij laat mij uitstappen en bedank hem met een traktaat wat hij bijzonder vind en nemen daarbij aangenaam afscheid…
Door de na-shocken van wat er in korte tijd allemaal gebeurde ontdekte ik, dat mijn Gsm, die ik in mijn hand had tijdens het in de auto geraken met rugzak op schoot...niet meer bij mij was.
In voorbereiding om zeker hele stuk terug te gaan lopen zag ik om de bocht, in ene de auto-man-toeterend-zwaaiend met Gsm in hand dichter bij komen.
ENGEL OP DE WEG
Met deze opluchting vertelde ik hem van 1e etappe t/m mijn o-h-o, geheugen en concentratie vermindering…het alles had ons beide zo geraakt dat we als broeders ontroert-omhelzend- bonne-Camino/ bon-Vie zwaaien en ieder zijns weegs ging.
Op dat moment dat mijn schoenen inmiddels 33 km. hebben afgelegd…
De kleding-vrouw komt met toeter en zwaai voorbij.
Het wordt gestadig duidelijk dat ik Villars wandelend vandaag niet meer zal bereiken.
Reiger merkt op vliegt weg.
Overpeinst mijn overnachting mogelijkheden en kijk rond...het wordt minder helder frisser afgelegener…..
Denk aan de Alvoorzienige …..op...hoop van zegen…. Kort na 37 km.wordt ik gepasseerd door een heel rustig rijdende ruimte auto, man goed gekleed in kolbert met haar in staartje vrouw idem...rijden zo’n 7-20 meter mij voorbij en komen achteruitrijdend teruggereden, doen raam open en er komt contact.
Ik had uur ervoor met laatste energie nog een Hulpvraag via Google Translatie app op het scherm kunnen krijgen en laat het lezen….De man neemt de Gsm zorgzaam ter hand en leest…..zegt na enige overdenktjd wat zachter tegen zijn vrouw: zullen we deze man naar Villars toe brengen?
Daarop bood hij aan om mij naar Villars, het doel van deze dag te brengen….Hier wordt ik stil en innig bijzonder blij van en dit maakt deze dag tot een wonderlijke….zonder dat ik wist wat er nog komen zou gaan...!!!
Deze Engelen wonen in omgeving, komen uit het Belgisch-Wallonië brachten mij na een gezellige rit tot voor het gemeentehuis.
Bleven wachten totdat ik met de klink in mijn hand de deur kon openen om met een handzwaai afscheid te nemen….
KLOP - KLOP. ..Ó u kunt zo binnenkomen.
Daar werd ik met een luisterend oor in vriendelijkheid ontvangen, er werd gebeld, gebeld, gebeld…..U wordt straks opgehaald door vrouw die met haar man een Chambers D’hôtes uitbaat, waar u kunt avond eten en morgen vroeg petit dejeuner kunt krijgen.
Omdat de rooms daar vol zijn kunt u hier vlakbij gaan slapen, ik zal u er zo naar toe brengen.
Wat zal ik hiervoor betalen?...Dat is zo goed!!
Daar aangekomen laat ze me de verblijfplaats met hele grote tafel in dito zaal waar hoogstwaarschijnlijk ook de gemeente raad vergaderd zien, met openbare keurig verzorgde toiletten ernaast.
De sleutel wordt overhandigd met het verzoek deze morgen om 9 uur weer aan haar af te komen geven.
Ik zeg MERCY MERCY bekoe , geef haar een hand en zeg Je t’aime wat ze gezien haar uitstralingen wel heel fijn vond.
De dame die mij kwam ophalen had een opvouwbaar stretch-bed meegebracht wat ik groot-deels naar boven droeg …
De verwarmingen werden dichtgedraaid , stond onnodig aan….
Nadat ik me voorgesteld had zijn we zo’n 7 km. daarvandaan bij haar aangekomen.
Hier verzocht ze om zgm te douchen nu de gasten er nog niet zijn.
Tegelijkertijd Gsm opgeladen.
Hierna ben ik haar gaan helpen met groenten snijden en koken.
De gasten waren 5 bruiloftsgasten, een koppel dat vakantie had en daarin wand en/of bergbeklimmen op het programma hebben staan en een monteur.
Het was gezellig om samen buiten te eten tussen de Fransen, in het begin sprak ik het meest met het koppel en de monteur jonge mensen die goed Engels kunnen.
Later werd er een tijd alleen Frans gesproken, en kon ik luisteren.
Juist tijdens deze periode werd de goudsige lucht en het ‘ wolkenlandschap’ zo Subliem om naar te kijken en te beleven dat mijn ontroering van alles wat ik deze dag al Geschonken kreeg zo overweldigde dat ik in ‘stilte’ met innerlijke borelingen alleen maar tranen over mijn wangen liet rollen…
Met een hartelijk afscheid heeft ze me naar ‘mijn bestemming’ gebracht om te overnachten en is huiswaarts gekeerd….
IK BEN NOG NIET TOE GEKOMEN OM ÁLLE REACTIES TE LEZEN MAAR DIE IK LAS ZIJN GEWELDIG FIJN, mijn Dank daarvoor!!!
Groeten vanuit een ontmoetend Frankrijk,
Willie Jacobs
-
06 Mei 2016 - 21:03
Helene:
PAS DE CHANCE PERSONNE NE FAIT UNE ENTREPRISE FLORISSANTE
......
Bonne chance !!! Helene -
07 Mei 2016 - 13:45
Ne;llie:
Weer een mooi, prachtig spannend verslag van je.
Je hebt vele beschermengeltjes op je pad.
Zonne groet,
Nellie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
