3-5 Saint-Astier---De Jaure á Villamblard

3-5 Saint-Astier----De Jaure á Villamblard

BONJOUR
Vous pouvez traduire ces rapports à la langue néerlandaise vous par Google Translate!

6:39 op
7:30 met warme melk, krokant stokbrood, 3-jams, honing, yochurt, cruesli, fruit, jus d ’ Orange was het dit keer een Grande dejeuner…
Tijdens dit genoegen schoof er een vriendelijke man aan tafel aan, die voor een bijen-stage de Stad bezocht. Hij is dierenarts en woont in Agen.
Hij vertelde dat zijn schoonvader op zijn 78e voor een derde keer de, of een stuk van de Camino wil gaan om zichzelf te bewijzen…..en daarbij gevallen is in afgelegen gebieden waarbij pompiers hem op brancard vervoerde over moeilijk begaanbare wegen...Later bleek door zijn verwondingen dat dat het einde van zijn Camino - bewandelen werd….
De verslagen maak ik in deze etappe dmv smartphone Samsung S5-Neo, type ze in met toets-type pen en/of rechter pink. Met sommige ben ik zo’n 10 uur bezig….

Vanaf overnachtingsplaats heb ik zicht op een brug waarover ik de route moet vervolgen….uit de Stadse drukte naar de Silance overgang bij heel zwoel-zacht weer.
Na 1 km trui, na 1e klim weer ‘laagje’ uit
en meteen wat slokken om het ‘belangrijkste transsportmiddel’ aan te vullen.
11:22 Man, in voorbij lopende tuin spreekt mij aan en wijst naar boven en zegt’ dat God goed is.
Hem naderend,
brengt hij zijn hand naar/op zijn hart en zegt ‘I’m Christen….Ik zet mijn rugzak af en haal al mijn traktaten tevoorschijn en geef hen de Franse. Há Billy Graham reageerd hij, kijkt heel enthousiast...Komt heel dichtbij, geeft een stevige hand en zegt ‘broeder’...waarna van beide zijden ontroering volgt…..
Hij vertelde dat hij een fijne vriendschap met een Nederlander heeft maar de taal geenszins spreekt.
Christiaan Fouquer nodigt mij uit op de koffie waarna we achter zijn huis met zicht op de direct aangrenzende groene heuvels elkaar ontmoeten…
Tussen onze woorden en slokjes koffie bespeelt hij met passie zijn mondharmonica en brengt Lofprijsliederen ten gehore, o.a. het lied ‘Tel u zegeningen een voor een’.... en gij ziet Gods Liefde dan door alles heen….
Neem smartphone en benut vertaal-app om over doel Camino en etappe verloop met tussentijds de o-h-o te communiceren.
Hij geeft me een A5--68 pagina brochure ‘Sa Paolo Pour Aujourd’hui’ | Zijn Woord voor vandaag, die hij helpt om internationaal te verspreiden.
Na een ‘heilige stilte’ kijkt hij Omhoog, zegt dat hij graag voor mij wil bidden en of hij dat nu mag doen
Ja, waarna hij gepassioneerd hardop gaat bidden en danken dat we samen de Liefde en vrede Gods door Jezus, over grenzen heen mogen doorgeven……
Na kort afscheid met omhelzing zet ik weer nieuwe stappen op de Camino...ik denk even a/d Apostel Paulus….Natuurlijk denk ik geregeld aan andere, maar in het bijzonder vaak aan m’n dochters Heidi in Sassenheim, Salomé op Grand Cayman - Island, Naomi in Israël en Greet in Dommelen.
Gisteren dacht ik ‘morgen is het 17 km. dan kan ik vroeg al een overnachtings plek zoeken en direct daarna aan verslagen werken…..’
Nu 12:01 ga ik steeds harder lopen omdat het gewoon heerlijk loopt zo. Het weer klaart steeds verder op met meer ZON.
Het leven geeft het gevoel van helemaal en goed ‘opgeladen’ te zijn….
Veel over asfalt...vandaag!
Zie al enige tijd geen markering meer.
12:35 kom ik uit bij Hors GR pour Le domeinen de Chaulnes, maar dat blijkt een eindpunt van een afslag van de GR 654 te zijn Pfff, eerst maar met een korte pauze. voldoende ‘bijkomen’, terwijl ik de door Bernhard-dik-gesneden Porc-ham met brood goed laten smaken, zit en ‘bijkom’.
Donkere wolken aan de lucht maken het geheel indrukwekkender. Eerst even 1 dikke man-de-rijn…
Neem nu toch geen lig-pauze...v/h eindpunt van de GR-654 terug op de ‘hoofdroute’ is heen en terug zo’n 7-8 km. Dus ‘later’ op einddoel…
In hoog tempo…
‘In het Levensspel’ kost herstellen vaak in totaal meer energie en tijd...ook deze-ervaring moedigde aan om bedachtzamer te zijn!!
Gaande zie ik een tijdje later dat ik ook
een ‘doorsteek’ kan maken naar Grignols de richting die ik moet gaan…..zodra ik die bewandel ervan ik dit als een geheel onverwachte ‘traktatie’ die zeker nu extra leuk uitkomt..Als ik dan wat verder een Live - krekelconcert ‘binnenloop’ geeft deze keuze helemaal weer een goed-gevoel door natuurgeluiden…
In Grignols, met een opgeschoonde Markt aangekomen blijken er andere ‘muzikanten’ mij te verwelkomen, de KIKKERS...in concert. ..geweldig dat in de Camino zo steeds een geheel onbekend stukje Aarde bewandeld en beleefd kan worden…bovendien ook....avontuurlijk!!
Even later is het weer duidelijk stiller, hierdoor ervaar ik dat het daarom ook echt voor mij bedoeld was….
14:08 middenin dorp Rugzak af...route boek bij de hand... even wat notities maken.

NOGMAALS:
wat heerlijk om zo’n ‘wandeling’ te kunnen en mogen maken….aan-één-stuk avontuur...tussendoor ook-wel ‘topsport’ met nu Super temperatuur!
Dit met optimale-vriendschap en op tijd gezond en lekker eten en drinken...zijn voor mij van de aangenaamste aspecten op ďes Aardes Leven…
Meteen na pauze smalle bochtige klim naar links, kom op ‘twijfelpunt’ waarbij jonge-vrouw buiten aan het werk is..Toch maar eerst even vragen….waarna stijlen lange klim naar het château volgt….Als het zo doorgaat wordt het morgen korte broek en meer water bij me.
Tijdens deze ‘grote-wandeling’ praat ik ook regelmatig met mezelf, het lijkt dan soms dat ik niet alleen ben, ik spreek dan o.a. uit welke gedachten ik heb….
In een dagelijks leven zijn er veel dingen +-hetzelfde...Tijdens deze tocht is dat ook zo, waarbij het bijzonderst is, dat het nu in een steeds wisselend decor plaatsvind.
Grote felle honden achter een 1meter-Laag…. hekwerk houden me attent, als blijkt dat ze zich over een toenemend groot terrein waarlangs mijn route loopt kunnen verplaatsen, geeft dat een toenemend bedreigend gevoel.
Daardoor denk ik: goed om te overwegen om bij de 9e etappe een hoogfrequent-geluid om hond op ‘veilige afstand te houden mee te nemen.
Slak om het pad….heeft-net-zo-goed betekenis….
Nu heel veel groen om me heen..en dan ineens….die blauw witte wolken geven een koesterend gevoel…..Twee roofvogels in de lucht...watervallensloot...even flink wat lokken water….de wolken worden zachter & wat-achtiger liefelijker van aanzien..Hagedisje ritst tussen combi van gedroogde herfst bladeren en vers lentegroen weg.
15:11 Jaure nog 5 km. Hier en bijna nergens prikkeldraad en weinig hekwerken..werkt als een verhogend vrijheid en ruimte-gevoel.
In grote S-bocht over asfalt naar beneden, al tijdje geen blanc-rouge markering geven me toenemend met de richting die ik nu heen het idee de verkeerde kant op te gaan... niet naar het zuiden….Ik passeer huizen die ik uur hiervoor van de andere kant komend passeerde….dit bevestigd genoeg..!!
Bekijk alles goed, kompas erbij...besluit a/d kant van de weg te wachten met het verlangen en de hoop dat er wel weer eens een auto voorbij komt, om aan de bestuurder de juiste richting vanaf nu te vragen.
Ook dat gebeurd echt...vanuit een bocht zie ik een station-wagon aankomen...steek mijn hand tijdig omhoog, vrouw aan stuur ‘becommandeerd de auto tot stoppen’ , zij rondom 40 vriendelijk leest en kijkt globaal mee, wijst de andere kant én richting op, Ik verzoek haar detail-teksten ook te lezen.
Het verloopt leuk, waarbij ze aanbied mee-te-rijden in de richting die ik moet gaan en waar zij ook naar toe moet. Dit aanbod neem ik gretig aan.
Passagier-voorbank wordt leeggemaakt waarna ik plaats mag nemen en zet daarbij Rugzak op mijn schoot…
Ze rijd vlot naar de Mairie van Jaure de plek waar ik rechtsaf sloeg waar ik eigenlijk Monte/omhoog schuin-rechtdoor had moeten gaan….
Nu we toch in de auto zitten en ze in de plaats van mijn eindbestemming Villamblard woont, bood ze aan om me daar naar toe te brengen, dat was ook gezellig.
Daar bij de Centre-Ville aangekomen bij de rotonde van Mairie/gemeentehuis staan er twee grote - forse Gendarmerie al het verkeer in de gaten te houden terwijl ik GROTE RUGZAK op schoot heb….en wenken naar haar, de chauffeuse dat ze naar links moet op de parkeerplaats.
Daar-tot-stilstand gekomen merk ik direct dat ik geen gordels om heb, terwijl de Gendarmerie de eerste stappen naar ons toe zetten…..Wat nou met de gedachte...Zou ik hierdoor dan toch nog te weinig geld mee van huis genomen hebben….??!
Ze spraken eerst de vrouw Agatha Leruyet aan...ze vertelde dat ze me even een lift gegeven heeft en Nederlander ben.
Als een ‘wat kleiner geworden man’ , verscholen achter mijn grote rugzak zag ik dat aan, toen ze naar mij kwamen, pakten ik de gordel beet met een gebaar van sorry. Dichterbij komende vroeg de ene mijn identiteitsbewijs terwijl hij controleerde zei ik dat ik Nederlander en pelgrim ben op de route Saint-Jaques-de-Compostelle.
Na controle en teruggave zei hij respectvol dat ik wel op gordelgebruik moet letten en namen ze beide vriendelijk afscheid en wenste Bon-Route!
Agatha vroeg h.e.e.a. over mijn Camino en motieven, met mijn vertaal app. typte ik kort en bondig dat in en ook over mijn o-h-o het is inmiddels 16:02 geworden.
Als dank en voor verdere gezelligheid bod ik haar aan om als het schikt en ze het leuk vind straks samen een Menu-du-jour te gaan eten, daar heeft ze even over nagedacht, met enige twijfel gaf ze aan, de voorkeur het niet te doen.
Met een traktaat aanbieding als souvenir en dank en op z’n Frans met 2x1zoen namen we even later vriendelijk afscheid.
Nadat ze wegreed met zwaai liep ik langs een schooltje waar moeders en opa staan te wachten op hun kind en/of kleinkind richting Mairie waar de Gendarmerie weer stonden toezicht te houden op het verkeer met midden op de rotonde een groot standbeeld van een overwinnende soldaat met lauwerenkrans. Omdat het kan zijn dat de Mairie Hotel de Ville zo gaat sluiten vraag ik aan de Gendarmerie de weg naar beneden. Daar ik verwachte dat het een duidelijk wat indrukwekkend gebouw zou zijn kon ik het niet vinden.
Bij navraag aan andere ‘weggebruikers’ werd ik terug richting Gendarmerie gestuurd, na het hen voor de 2e x gevraagd te hebben liep ik naar een gewoon huis toe met op een papiertje : dat het Mairie daar is.
Een van de dames achter de balies helpt me verder en belde voor een klein huisje, waarna er nog mogelijkheid is om vóór € 20, 5 1 nacht in een Camper te overnachten of wat duurder 2x1 Chambre D’hôtes.
Ik verkies plaats met wifi en ga naar de 1e C.D. een wat groot monumentaal pand waard een vrouw met gif onkruid parking aan het bespuiten is...Als ik haar vraag om overnachting-plaats zegd ze dat ze niet open is….
Teruglopende richting Mairie bel ik bij de
2e aan maar krijg geen gehoor.
Mensen vlakbij in de buurt die met elkaar bij auto spraken zeiden na navraag dat madam later wel thuis zou komen.
Omdat het later wordt, trek in eten toeneemt eet ik mijn laatste studentenhaver-uit-mijn-rugZak en de MOSER ROTH Edel Bitter 70% cacao chocolade.
Voor de zekerheid loop ik ook nog even naar de Mairie nu het nog geen uur is om zvm zekerheid. Daar blijkt de dame die mij hielp ook graag wandelt maar dan maximaal 2 uur. Hier krijg ik ook een stempel in m’n ppelgrims-paspoort.
Nadat ik de 2e x de Mairie bezocht ben ik naar overkapte openlucht slaapplaats gaan zoeken en heb er 1 gevonden, er moet daar NOG wat ‘verbouwd’ worden maar er stond een rechtopstaand matras bij…..
17:12
Ondertussen dat de madam nog niet is thuisgekomen ga ik in het enige (open) restaurant,
voordat ik een tab-bier bestel vragen of er Internet is...Ik kan r zelfs mijn Gsm opladen en tegelijkertijd aan het verslag werken....biertje erbij...bakje KnAbBuls worden bijgezet...dadoet-extra-deugd op zo’n moment.. als nu!!
Tegen18 uur ga ik weer eens naar de Chambre D’Hotes met de beste kansen...Onderweg neemt de plas-aandrang toe….kom een smal gang-straatje tegen wat duidelijk weinig gebruikt wordt en uitnodigt, daar ‘afscheid te nemen’.......pis-ik-toch-ook-noch...over mijn broek...duidelijk zichtbaar...en schaam me daarvoor ook om zó de bel te moeten indrukken...
Een troost is dat het sneldrogende stof is en dat ik nog stuk moet lopen….Nog geen gehoor, wat verder is buurvrouw buiten a/h werken, ze gaat telefoneren hiervoor, waarbij met madam veel gelachen wordt.
Even later komt een auto aanrijden en daarna een vriendelijk-volgezellige madam richting mij, ze biedt haar excuses aan, gaat mee naar binnen in haar welkom-huis.
Zet de auto in de garage, komt achterom, waarna ik vanuit de keuken de deur voor haar met de sleutel die op tafel ligt mag openmaken!
Als ze binnenkomt zie ik foto kleinkinderen en even later un biër …Heineken voor me staan. Na een leuke ontvangst en kleine kennismaking stelde ze gezien de tijd waarin we zijn terechtgekomen voor dat ik kan gaan douche en zij in-de-tijd een aardappel-omelette e.d. zal bereiden om daarna samen te eten.
Tijdens ‘gang’ naar de douche komt lied van MICHEL FUGAIN : Chante comme Si Tu devais mourir demain in mijn hoofd en al het andere…waar ik ‘inwoner’ van ben.
Graag wilde ik mijn hoofdhaar weer eens wassen...laat de gezellige gastvrouw nu ook en alleen Champoo in de douche zetten...
In deze etappe was veel onvoorspelbaarder t.o.v. vorige.
In deze voel ik me op een moment in het leven met een clochard maaltijd, met zwerfver overnachting, om nog geen 9oo seconden later, lijkend op een joviale bejegening, te worden ontvangen..in een goed verzorgd indrukwekkend huis met tuin-uitzicht op omliggend natuurschoon…heuvels.
De vrouw stelt voor om vermicelli-soep, aardappel-omelette en pannenkoek als dessert te bereiden, is goed.
….Stokbrood wordt nooit vergeten….
Morgen als ik naar Bergerac wil is 7 uur ontbijt geen probleem.
Vrouw verontschuldigd dat ze geen salade heeft: Vie - simpel!
Ze was gaan kienen en had Golden-Delicious gewonnen….
Zoon-Beer van een man komt met zijn vrouw binnen...moeder zegd dat ik Hollander ben ze reageerd: dat is toch ook een Europeëner!
Ik stel vraag aan madam: welke leeftijd heeft u mogen bereiken….waarna volop wordt gelachen door zoon en moeder.
Er is ook een heel leuke vriendelijk 25-30 man in huis die in de bosbouw werkt en stage loopt in de buurt, spreekt goed Engels, en is ook hulpvaardig bij vertaling….Hij heet Leo Oncins, met hem verhoogd ook de AMBIANCE LOCALE…..geef hem van de laatste traktaten R 1.
Dunne pannenkoek-skus worden opgerold en met handen naar- binnen-gewerkt. … voor er verder gepraat wordt.
Het is 20:50 en heb tussendoor ook wat aan het verslag gewerkt, de Amiance-Locale is op dit moment op z’n hoogtepunt wat nu de voorkeur krijgt.
Zoon 60 is op retraite/pensioen...Als ik vraag of er Wifi aanwezig is gaat hij wat later via zijn Gsm mijn Gsm hiervoor koppelen met HOTSPOT fantastisch dat het ook al kan….
Tussen al de Franse conversaties kan ik nu naar mijn www.williejacobs.waarbenjij.nu weblog en daar de reactie op mijn verslagen lezen. Ik kan er ook spontaan heerlijk om lachen en innerlijk heel blij van worden!!
Ik wordt door de zoon-60 met monsieur aangesproken.
Het was echt plaatselijk gezellig en werd door de Ambiance-Locale opgenomen maar ook hier geldt...Alles heeft zijn tijd.
Nog even tandenpoetsen...Om klokslag 22:00 voel ik een pyjama om m’n
Lichaam….Een indrukwekkende dag met 22 kilometer gaan over onze Sublieme Aarde, geven een voldaan gevoel en het verlangen meteen en plat te gaan slapen….Bonne nuit

….OP 8 MEI BEN IK WEER IN DOMMELEN NA EEN 900 KM AUTOREIS HEELHUIDS-VOLDAAN-VERMOEID AANGEKOMEN, dat is een hele overgang/aanpassing in allerlei!
DOOR DE BIJZONDERE OMSTANDIGHEDEN WAARIN IK MOMENTEEL BEN, EN DIE VEEL TIJD EN ENERGIE nodig heeft, duurt het navenant ook voordat ik het volgende verslag klaar heb!

VOOR DEZE ETAPPE HEB IK NOG +-3 VERSLAGEN te maken, die je tegemoet kunt zien.
ZO BLIJFT ALLES IN CHRONOLOGISCHE VOLGORDE…

Hartelijk dank voor je aandacht en eenieder die wil reageren een EXTRA-DANKJEWEL. !!


Salutation,

Willie Jacobs