Gérard et Michelle et leur hospitalité
Door: Willie Jacobs
Blijf op de hoogte en volg Willie
10 Mei 2011 | Frankrijk, Parijs
Woorden vooraf:
het was weer even geleden dat ik een bericht zond. Inmiddels heb ik de al verstuurde berichten eens goed opnieuw doorgelezen en daar waar het goed was verbeterd. Ook heb ik titels aangepast! Ik ben eigenlijk al lang benieuwd hoeveel keer en evt. welke mensen/geadresseerde deze weblog bezoeken. Ik heb aan de www.waarbenjij.nu organisatie de vraag gesteld of dat technisch mogelijk is. En dat kan maar beperkt, als men VIP lid wordt, dat houd in dat men tegen een redelijke betaling ook meer foto’s kan plaatsen waarbij de weergave standaard duidelijker wordt. Gezien er toenemend belangstelling is en er momenteel +- 100 e-mailadressen op de mailinglist staan, heb ik hiervoor gekozen. Ik heb al pogingen gedaan om eerst bij de al verzonden 6e etappe verslagen de foto’s erbij te zetten, dit is me nog niet gelukt. Daarom heb ik besloten om alvast de volgende dagverslagen te gaan verzenden. Ik wens je veel leesplezier toe en hoop dat de camino ervaringen je ook goed zullen doen…….!
Bonjour á tout,
vanaf het overwegend zonovergoten Saint Florentine!
11e dag 6e etappe
Dinsdag 10 mei 2011
We konden al vanaf 6.45u ontbijten vandaag en dat komt goed uit want hoe vroeger we kunnen vertrekken hoe aangenamer het vaak is bij een lange dagwandeling zeker naarmate het heter wordt! In Frankrijk komt het regelmatig voor dat er een logies wordt aangeboden zonder petit déjeuner = het ontbijtje, ook hotel L’Est past dit toe,zelfs voor pelgrims! Uit principe heb ik daarom besloten om bij deze hoteleigenaar niet te ontbijten…. Gezien zijn prijsonvriendelijkheid, wil ik deze keer de mogelijkheden vanuit mijn rugzak te benutten en deze op de slaapkamer genieten.
Op naar Beine…..
Nadat Frans en Dick heerlijk ontbeten hadden zijn we om 7.45u. naar de boulanger /bakker gegaan om de vers voorraad aan te vullen. Dit wordt tevens de laatste dag samen “opwandelen” met Dick en Frans, omdat ik de volgende dag de G rand R andonnee 654 waar ik het Franstalige routeboek en de Nederlandse beschrijving van heb, weer alleen verder wil gaan 'oppakken’!
Na 7 km. lijkt het of we in de Brabantse Kempen zijn met de bekende zandgronden, heide, veel varens, maar voor de stevigheid kalkstenen landbouwwegen.
Het valt zo op dat de Campagne, de Chablis, De Bourgogne steeds een duidelijk begrenst en beschermd gebied is waar alleen die specifieke wijnbouw mag plaatsvinden. Zo kun je langs van alle kanten duizenden wijnranken lopen en als je dan bij die grens bent stopt het meteen helemaal. Deze alternatieve route gaat vaker over asfaltwegen, vanwege de 25-30gr.warmte vandaag ook over smeltend asfalt…..!
Het wijnbouw gebied Chablis waar we vandaag doorheen trekken met het doel Beine te bereiken is prachtig en uitnodigend. Frans heeft ook nu weer de overnachting geboekt, omdat hij goed ‘Frans-Frans’ spreekt en omdat hij met een Franse gsm/simkaart voordeliger kan telefoneren, wat voor Dick en mij natuurlijk een aangename luxe heeft!! In Beine is een groot meer aangelegd om de wijngaarden s'winters te kunnen besproeien, zodat ijsdruppels de knoppen beschermen tegen bevriezen.
Als we nog +- 2km. te gaan hebben zeg ik tegen Frans: als we nu hier midden in het gebied waar we die bekende/geliefde Chablis zien groeien ook eens ’n Chablis kunnen drinken zal dat ideaal en subliem zijn…….!
Wat verdergaand zoeken we al naar het huisnummer, maar er staan maar weinig huizen, een paar grote nieuwe, ja daar zal het zijn want daar staat een leeftijdsgenoot madam ons al hartelijkst toe te zwaaien. We worden door haar, Michelle op straat al verwelkomt,waarna ze in het prachtige nieuwe ruime huis op ’n heuvel, ze ons de overnachting en verzorging mogelijkheden laat zien. Even later wordt ons wat te drinken aangeboden op het ruime terras. En daarna maar eerst gaan douche en kleren wassen, dan kunnen die ook nog een aantal uren buiten drogen…… Kort hierna komt haar man thuis een zeer aardige beroeps luchtmachtmilitair die pas op retraité(gepensioneerd)is. Hij, Gerard gaat voor het eten zorgen, het begint al gauw lekker te ruiken. Tijdens het douche hoorde/zag ik een zeer klein schroefje op de tegels vallen, wat later bleek uit mijn bril te zijn gekomen, waarmee het rechter glas in het frame gehouden ‘werd’. .……Ik mijn reserve bril gepakt om het er weer zelf in te zetten, wat bleek door deze reserve bril(+-7 jaren oud)kon ik het niet meer goed genoeg zien om dit te klaren. In mijn huidige bril zit ‘n veraf gedeelte met daaronder een ingeslepen leesvlak en dat had ik bij die reserve bril nog niet (nodig). Dan maar grotendeels op gevoel…en zonder succes. Ik laat het Gerard zien en vraag of hij hiervoor hij heel kleine schroevendraaiers heeft en jawel hoor. Maar ik krijg het niet klaar en krijg van hem hulp, ook dat wordt moeilijk met onze dikke vingers. Michelle komt er bij zitten. Zo zijn we +- 15 min. bezig,…… misschien helpt lijm……, die er ook bij, waarmee het beter lijkt te gaan! Maar ik dacht even later: stel dat het lukt dan kan het zo gaan plakken dat ik de bril oorsteunen later niet meer open en dicht kan doen, dus lijkt me honing beter. Ik zeg tegen hun: avec Miel en dat begrepen ze niet, omdat honing niet in mijn wat en hoe boekje stond, ‘vloog’ ik naar boven om het aan Dick of Frans te vragen(miëlle). Terugkerend hadden Gerard en Michelle het samen geklaard: door samenwerken ook in Frankrijk sterker samen……! Wat een zegeningen bij deze engelen, dat juist het schroefje bij hen én op de douche tegels eruit viel……….Onderwijl Frans en Dick hun dingen aan het doen waren, ben ik op het terras blijven ‘plakken’ en heb ik gezellig met Gerard en Michelle, atlassen voor onze geboorte plaatsen en foto’s bekeken, en over van alles ‘zo veel mogelijk’ gecommuniceerd. Het was ook gewoon komisch hoe men met gebrek aan taal en woord kennis maar met gebaren en gezichtuitdrukkingen toch nog meer kan communiceren, dan ik vooraf dacht. Ze genoten er ook zichtbaar van.
Michelle is ouderen verzorgster en president van het jaarlijkse cultuur feest in Beine met 480 inwoners. Gerard was als militair chef kok voor de onderofficieren, hun twee zonen zijn ook in het leger, de een als commando bij de marine en de ander ergens bij de luchtmacht. We konden aan alles merken dat we welkome gasten zijn, wat ons natuurlijk dubbel geluk geeft na de ervaringen van gisteren…..! Wat mij opviel is dat ze goed bij elkaar en hun huis paste,waarvan de inrichting goeddeels liefelijk eenvoudig is. Michelle zei dat de burgemeester een oproep had gedaan aan de inwoners om meer aandacht, onderdak en verzorging te geven aan de doortrekkende en bezoekende pelgrims en dat wij de allereerste zijn die ze ontvangen.
We werden om 19.45u. aan tafel gevraagd, en HIER werd ons de ‘echte Chablis’ aangeboden waarbij ’n soort speciaal hiervoor aangepaste lange vingers werden aangeboden, dit is natuurlijk met zo’n gastvrijheid in zo’n liefelijke sfeer een onvergetelijke geluk beleving…! Tijdens dit “tafelen”wordt er enthousiast over van alles gesproken en met de onontbeerlijke humor veel gelachen. Gerard loopt graag regionale marathons en traint hiervoor +- 100km. per week , ik denk dat Eindhoven een uitdaging zou kunnen zijn maar dat grootse dat trekt hem niet zo….
Dan is nu de staafjes pasta a/d beurt met een heerlijke saus en eveneens delicieus klaargemaakte kalkoen in plakken van 2cm. dik en alles in de perfecte gaarheid. Toen Gerard hoorde van mijn +- 15kg. rugzak bood hij spontaan aan mijn tentspullen daar te laten, zodat hij ze kan meenemen naar Lilly zijn geboorte plaats in Noord-Frankrijk, waar ik ze bij afspraak weer kan ophalen. Ik bedankte hem voor zijn aanbod en zei dat ik er eerste 1 nacht over wil gaan slapen. Gerard schenkt nog eens van de Chablis waarvan hij voltrots even later ons ieder, een fles en hals etiket overhandigd. Het thema (gericht zijn op)van mijn tocht is “wat verbind ons” en dat komt hier erg tot zijn recht. Met de toenemende gezelligheid wordt het tafelgerei gewisseld en komt het nagerecht ter tafel, abrikozen en vanille cake gelijkend op wit vast brood, maar zo zacht/mals als cake. Naarmate het dichter bij 22uur komt wordt het tijd voor de rouge Bourgogne wijn en door die streek zijn we ook doorgewandeld zonder er t .n. t. van te hebben gedronken, zo heeft alles zijn tijd…en dat is voor NU dit! Hier zijn vanavond ook 2 wijnwensen in vervulling gegaan!
Met de heerlijke kazen erbij wordt dit “het afvullen” en tegelijkertijd een mooie afsluiting van weer een uniek samenzijn waarvan we allen rijkelijk genoten, om kort erna ter rusten te gaan…..
Zo maak je nog eens wat mee….!
Bedankt voor uw belangstelling en tijd !!
Groeten,
Willie
het was weer even geleden dat ik een bericht zond. Inmiddels heb ik de al verstuurde berichten eens goed opnieuw doorgelezen en daar waar het goed was verbeterd. Ook heb ik titels aangepast! Ik ben eigenlijk al lang benieuwd hoeveel keer en evt. welke mensen/geadresseerde deze weblog bezoeken. Ik heb aan de www.waarbenjij.nu organisatie de vraag gesteld of dat technisch mogelijk is. En dat kan maar beperkt, als men VIP lid wordt, dat houd in dat men tegen een redelijke betaling ook meer foto’s kan plaatsen waarbij de weergave standaard duidelijker wordt. Gezien er toenemend belangstelling is en er momenteel +- 100 e-mailadressen op de mailinglist staan, heb ik hiervoor gekozen. Ik heb al pogingen gedaan om eerst bij de al verzonden 6e etappe verslagen de foto’s erbij te zetten, dit is me nog niet gelukt. Daarom heb ik besloten om alvast de volgende dagverslagen te gaan verzenden. Ik wens je veel leesplezier toe en hoop dat de camino ervaringen je ook goed zullen doen…….!
Bonjour á tout,
vanaf het overwegend zonovergoten Saint Florentine!
11e dag 6e etappe
Dinsdag 10 mei 2011
We konden al vanaf 6.45u ontbijten vandaag en dat komt goed uit want hoe vroeger we kunnen vertrekken hoe aangenamer het vaak is bij een lange dagwandeling zeker naarmate het heter wordt! In Frankrijk komt het regelmatig voor dat er een logies wordt aangeboden zonder petit déjeuner = het ontbijtje, ook hotel L’Est past dit toe,zelfs voor pelgrims! Uit principe heb ik daarom besloten om bij deze hoteleigenaar niet te ontbijten…. Gezien zijn prijsonvriendelijkheid, wil ik deze keer de mogelijkheden vanuit mijn rugzak te benutten en deze op de slaapkamer genieten.
Op naar Beine…..
Nadat Frans en Dick heerlijk ontbeten hadden zijn we om 7.45u. naar de boulanger /bakker gegaan om de vers voorraad aan te vullen. Dit wordt tevens de laatste dag samen “opwandelen” met Dick en Frans, omdat ik de volgende dag de G rand R andonnee 654 waar ik het Franstalige routeboek en de Nederlandse beschrijving van heb, weer alleen verder wil gaan 'oppakken’!
Na 7 km. lijkt het of we in de Brabantse Kempen zijn met de bekende zandgronden, heide, veel varens, maar voor de stevigheid kalkstenen landbouwwegen.
Het valt zo op dat de Campagne, de Chablis, De Bourgogne steeds een duidelijk begrenst en beschermd gebied is waar alleen die specifieke wijnbouw mag plaatsvinden. Zo kun je langs van alle kanten duizenden wijnranken lopen en als je dan bij die grens bent stopt het meteen helemaal. Deze alternatieve route gaat vaker over asfaltwegen, vanwege de 25-30gr.warmte vandaag ook over smeltend asfalt…..!
Het wijnbouw gebied Chablis waar we vandaag doorheen trekken met het doel Beine te bereiken is prachtig en uitnodigend. Frans heeft ook nu weer de overnachting geboekt, omdat hij goed ‘Frans-Frans’ spreekt en omdat hij met een Franse gsm/simkaart voordeliger kan telefoneren, wat voor Dick en mij natuurlijk een aangename luxe heeft!! In Beine is een groot meer aangelegd om de wijngaarden s'winters te kunnen besproeien, zodat ijsdruppels de knoppen beschermen tegen bevriezen.
Als we nog +- 2km. te gaan hebben zeg ik tegen Frans: als we nu hier midden in het gebied waar we die bekende/geliefde Chablis zien groeien ook eens ’n Chablis kunnen drinken zal dat ideaal en subliem zijn…….!
Wat verdergaand zoeken we al naar het huisnummer, maar er staan maar weinig huizen, een paar grote nieuwe, ja daar zal het zijn want daar staat een leeftijdsgenoot madam ons al hartelijkst toe te zwaaien. We worden door haar, Michelle op straat al verwelkomt,waarna ze in het prachtige nieuwe ruime huis op ’n heuvel, ze ons de overnachting en verzorging mogelijkheden laat zien. Even later wordt ons wat te drinken aangeboden op het ruime terras. En daarna maar eerst gaan douche en kleren wassen, dan kunnen die ook nog een aantal uren buiten drogen…… Kort hierna komt haar man thuis een zeer aardige beroeps luchtmachtmilitair die pas op retraité(gepensioneerd)is. Hij, Gerard gaat voor het eten zorgen, het begint al gauw lekker te ruiken. Tijdens het douche hoorde/zag ik een zeer klein schroefje op de tegels vallen, wat later bleek uit mijn bril te zijn gekomen, waarmee het rechter glas in het frame gehouden ‘werd’. .……Ik mijn reserve bril gepakt om het er weer zelf in te zetten, wat bleek door deze reserve bril(+-7 jaren oud)kon ik het niet meer goed genoeg zien om dit te klaren. In mijn huidige bril zit ‘n veraf gedeelte met daaronder een ingeslepen leesvlak en dat had ik bij die reserve bril nog niet (nodig). Dan maar grotendeels op gevoel…en zonder succes. Ik laat het Gerard zien en vraag of hij hiervoor hij heel kleine schroevendraaiers heeft en jawel hoor. Maar ik krijg het niet klaar en krijg van hem hulp, ook dat wordt moeilijk met onze dikke vingers. Michelle komt er bij zitten. Zo zijn we +- 15 min. bezig,…… misschien helpt lijm……, die er ook bij, waarmee het beter lijkt te gaan! Maar ik dacht even later: stel dat het lukt dan kan het zo gaan plakken dat ik de bril oorsteunen later niet meer open en dicht kan doen, dus lijkt me honing beter. Ik zeg tegen hun: avec Miel en dat begrepen ze niet, omdat honing niet in mijn wat en hoe boekje stond, ‘vloog’ ik naar boven om het aan Dick of Frans te vragen(miëlle). Terugkerend hadden Gerard en Michelle het samen geklaard: door samenwerken ook in Frankrijk sterker samen……! Wat een zegeningen bij deze engelen, dat juist het schroefje bij hen én op de douche tegels eruit viel……….Onderwijl Frans en Dick hun dingen aan het doen waren, ben ik op het terras blijven ‘plakken’ en heb ik gezellig met Gerard en Michelle, atlassen voor onze geboorte plaatsen en foto’s bekeken, en over van alles ‘zo veel mogelijk’ gecommuniceerd. Het was ook gewoon komisch hoe men met gebrek aan taal en woord kennis maar met gebaren en gezichtuitdrukkingen toch nog meer kan communiceren, dan ik vooraf dacht. Ze genoten er ook zichtbaar van.
Michelle is ouderen verzorgster en president van het jaarlijkse cultuur feest in Beine met 480 inwoners. Gerard was als militair chef kok voor de onderofficieren, hun twee zonen zijn ook in het leger, de een als commando bij de marine en de ander ergens bij de luchtmacht. We konden aan alles merken dat we welkome gasten zijn, wat ons natuurlijk dubbel geluk geeft na de ervaringen van gisteren…..! Wat mij opviel is dat ze goed bij elkaar en hun huis paste,waarvan de inrichting goeddeels liefelijk eenvoudig is. Michelle zei dat de burgemeester een oproep had gedaan aan de inwoners om meer aandacht, onderdak en verzorging te geven aan de doortrekkende en bezoekende pelgrims en dat wij de allereerste zijn die ze ontvangen.
We werden om 19.45u. aan tafel gevraagd, en HIER werd ons de ‘echte Chablis’ aangeboden waarbij ’n soort speciaal hiervoor aangepaste lange vingers werden aangeboden, dit is natuurlijk met zo’n gastvrijheid in zo’n liefelijke sfeer een onvergetelijke geluk beleving…! Tijdens dit “tafelen”wordt er enthousiast over van alles gesproken en met de onontbeerlijke humor veel gelachen. Gerard loopt graag regionale marathons en traint hiervoor +- 100km. per week , ik denk dat Eindhoven een uitdaging zou kunnen zijn maar dat grootse dat trekt hem niet zo….
Dan is nu de staafjes pasta a/d beurt met een heerlijke saus en eveneens delicieus klaargemaakte kalkoen in plakken van 2cm. dik en alles in de perfecte gaarheid. Toen Gerard hoorde van mijn +- 15kg. rugzak bood hij spontaan aan mijn tentspullen daar te laten, zodat hij ze kan meenemen naar Lilly zijn geboorte plaats in Noord-Frankrijk, waar ik ze bij afspraak weer kan ophalen. Ik bedankte hem voor zijn aanbod en zei dat ik er eerste 1 nacht over wil gaan slapen. Gerard schenkt nog eens van de Chablis waarvan hij voltrots even later ons ieder, een fles en hals etiket overhandigd. Het thema (gericht zijn op)van mijn tocht is “wat verbind ons” en dat komt hier erg tot zijn recht. Met de toenemende gezelligheid wordt het tafelgerei gewisseld en komt het nagerecht ter tafel, abrikozen en vanille cake gelijkend op wit vast brood, maar zo zacht/mals als cake. Naarmate het dichter bij 22uur komt wordt het tijd voor de rouge Bourgogne wijn en door die streek zijn we ook doorgewandeld zonder er t .n. t. van te hebben gedronken, zo heeft alles zijn tijd…en dat is voor NU dit! Hier zijn vanavond ook 2 wijnwensen in vervulling gegaan!
Met de heerlijke kazen erbij wordt dit “het afvullen” en tegelijkertijd een mooie afsluiting van weer een uniek samenzijn waarvan we allen rijkelijk genoten, om kort erna ter rusten te gaan…..
Zo maak je nog eens wat mee….!
Bedankt voor uw belangstelling en tijd !!
Groeten,
Willie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
