Hans Smit, Vos, tent, onweer, handengevouw.....!
Door: Willie Jacobs
Blijf op de hoogte en volg Willie
11 Mei 2011 | Frankrijk, Parijs
Bonjour á tout !
12e dag
woensdag 11 mei
in de 6e etappe 2011
In Beine geslapen…
Om 7.30u. ontbijt wat Michelle die nu 2 weken vakantie heeft goed uitkomt, om samen met Géraar van alles te kunnen doen in hun nieuwe huis! Weer die heerlijke vanille cake, brood en Nutella en huisgemaakte confituur, koffie en thee. Ik vertel Géraar dat ik toch de tent ‘gewoon‘ verder zal meedragen….!
7.50u. flinke regenbui bij vol grijze lucht hierdoor krijg ik meer zin om het idee om hen te vragen om mijn verslag hier verder bij te mogen werken meer draagvlak. Omdat ik toch vandaag tijdelijk afscheid van Dick en Frans moet nemen, zou dit ook dat wat kunnen vergemakkelijken, want je krijgt toch weer een band met elkaar!! Met Dick hierover sprekende zei hij dat we ook niet teveel gastvrijheid moeten nemen………, en dat heb ik ter harte genomen. We zijn toch nog tot 8.30u. gebleven en hebben buiten wat groepsfoto’s genomen toen het nagenoeg droog was. Na 5-10min. wandelen en route zoekend gaan Dick en Frans de weg naar links en ik rechtdoor………………,een aparte beleving omdat ik tot mijn 5e etappe nooit langer dan 2 dagen met iemand samen op mijn/onze camino gelopen had, en nu met Dick 12 dagen……en Frans 3 dagen en al die fijne gesprekken…!
Na ’n uur gaans kom ik op een punt wat niet klopt met de beschrijving, ik loopt er helemaal voor terug om het te controleren, neem hierbij 'n stuk van het van huis meegebrachte pure chocolade met hazelnoten als oppepper! Hou eerst 1 en daarna nog een koerier aan om samen met mij de kaart te bestuderen. …..Ik ga weer terug en nu blijkt dat er in de GR 654 Ned.vertaling staat linksaf maar dat moet rechts af zijn, 3/4u. ‘op onthoud’, maar een hele opluchting dat ik het toch gevonden heb, bij de eerste rood/wit markering die dit bevestigd, zing ik voluit, spontaan uit volle borst met de armen uit elkaar in de lucht 3x Halleluja………..,………..,als dankbaarheids uiting! Zie ik even verder bij +- 18 gr. een liefelijke blik van roze rozen die ook mij groeten&ontroeren hierbij de gedachte wat is het Leven toch goed bedoelt. Hierin verdergaand kom ik langs een kersenboomgaard met vol rijpe kersen, ik proef en wauw dat zijn ze….. 1…. nog een…..,…… het zouden er best 58 kunnen zijn geworden… ,hiervan voldaan, ga ik verder. Het lied waar ik gisterenavond onder het tafelen aan dacht ‘Printemps van Michael Fungain en zijn groep’ komt in mijn gedachte, op weg naar Haut-Soleine en dit geeft impuls het te gaan fluiten…. tussen de fluitende vogelen in de vrije natuur. Hier wordt ik ook vrolijk van veel, maar toch…..!
De eerste koerier die ik ter hulp vroeg, nadat ik niet op de route kon komen, sprak goed Engels en vond het erg jammer dat hij zelfs met kaart en Tom-Tom mij niet geheel kon verder helpen,hij nam er echt helemaal de tijd voor, een erg aardige man, die het mijn inziens ergens ook erg moeilijk mee had, die strijd nam ik waar op zijn gezicht…! Dat ik juist hem geen traktaat gegeven had gaf me het gevoel, geen hulp te hebben geboden waar hij dat hard nodig had en ik waarschijnlijk de mogelijkheid had om daar wat steun te geven….! Verdergaand worstelde ik met deze schuldgevoelens,ook wetende dat alles mede werkt ten goede voor hen die voor het Goede kiezen. Hierbij dacht ik vooral a/d jaren dat ik 16-25 jaren jong was en regelmatig worstelde met de onvrede in mijn leven, die me liever dood wilde laten zijn…….., totdat ik besefte dat ik een zondaar ben, waardoor de scheiding ontstaat. En niet geheel met/door mijzelf die echt innerlijke Vrede kan bewerkstelligen, omdat daar Jezus zichzelf voor heeft gegeven, om de scheiding tussen alle mensen en God, ontstaan door zonde, die van mij en ieder ander mens te overbruggen naar de drie-enige God , voor de van begin af aan bedoelde eeuwige relatie met Hen. Want al zo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn Eniggeboren Zoon gegeven heeft opdat eenieder(ik, jij?,….?) die in Hem gelooft niet verloren ga maar Eeuwig leven hebben,las ik in het evangelie van Johannes hoofdstuk 3: 16, en eenieder,daar behoor ik ook toe. Daarom heb ik dat aanvaard en geleidelijk aan die echte Vrede gevonden. Daarom wens ik dat zo graag toe en deel ik de traktaten uit, die hierbij kunnen helpen Het te vinden……
Ik ga verder, zoek een pauze plek en vind een bank bij rustgevende waterval en fluitende vogels. Hierna volgt er via Venoy langstuk waarna ik aankom +- 15u bij de brug in Auxerre , waar een bejaarde man met hond staat te kijken en die mij aanspreekt, na een leuke ontmoeting maak ik nog een foto als herinnering . Waar/hoe zal ik gaan overnachten/eten vandaag is de belangrijkste overweging op dit moment. Eerst maar eens de stad in via bureau van toerisme. Daar haal ik mijn stempel en een plattegrond waarmee ik verder kan. Mooie en levendige stad, waar ik overweeg wat thee te drinken maar er niet aan toe kom,wordt aangesproken door jongere dames die zich inzetten op medisch-sociaal gebied,waarvan ik via het Frans in het Engels wat communiceer. Koop wat eten en (een liter) Biologische melk waar ik al dagen toenemend trek heb. Het is zeer warm weer, ik zoek een plek tegenover stadhuis om wat te rusten en aan de fles te beginnen, want die moet op anders gaat het kabelen bij al het gesjok in de rugzak. Ik drink met tussen al die wandelende en winkelende mensen , zet mijn rugzak met de schelp naar voren zodat ze kunnen zien dat ik op weg ben naar S.de.C. en geen zwerver ben…….! Ik heb gekozen om niet te lang te blijven om eindelijk eens in de tent te kunnen slapen, waarvoor ik al 12 dagen +- 3,5kg. in mijn rugzak meedraag….!
Op de terugweg, even voorbij de office du toerisme kom ik een andere rugzakker/pelgrim tegen op de stoep. Enthousiast en vriendelijk nemen we even tijd voor elkaar, en wisselen elkaars weblog adres uit. Hans Smit komt uit Alphen a/d Rijn waar dochter Heidi werkt, Hans kent haar baas ook goed van de schooltijd aldaar……..! We willen alle twee voortgaan om op tijd een tentplaats te vinden. Op weg kom ik een heel unieke driewieler rolstoel tegen,waarin een man die handmatig met hoge snelheid gewoon over de weg waar ook auto's rijden gaat. Ik zie enkele dagen later een foto en artikel over deze wereldkampioen in de krant staan waarvan ik een foto gemaakt heb en op deze weblog gezet!
Via Vaux loop ik naar Champs-sur-Yonne een heel stuk langs het water,waar ik even een pauze neem. Het wordt alsmaar later en als het uitkomt wil ik nog wel ergens in een restaurant eten. In Chaps-sur-Yonne, is een café met gezellige luidruchtige mensen op de buiten stoelen, waarbij ik me niet uitgenodigd voel daar evt. wat te eten, ik besluit ’uit de rugzak’ te eten op de plaats waar ik de tent kan neerzetten en loop weer verder.
Van Michelle hoorde we dat er nogal wat slangen leven in de bergen….,aankomende op een overnachting plek tussen de verlaten kersenboomgaard neem ik plaats om eerst wat te eten.., even daarna: zie ik dat nou goed…!? een slang….. 15m verder die zijn kop boven het hoge gras uitsteekt en naar mij toekijkt….?? Ik er naartoe, wat blijkt een jonge vos die dat inderdaad deed en wegrende,… niet echt rustgevend. Na het eten goeide ik de plastiek zak met restanten tijdelijk 3-4 m. van de tent met de hoop dat hij/zij eerst daar aan zou gaan knabbelen en ik het vanuit de tent kan horen….! Moe met heel weinig zin, maar toch tent op een wat schuinsaflopende heuvel opgezet, in een stenige ondergrond. De kleine aluminium tentharinkjes gaan meestal niet verder dan 1/3 de stenige bodem in, wat bij wind e.d. een niet erg rustgevend gevoel geeft…..,op dit moment besluit ik om ZEKER geen tentspullen(3,5kg.)meer mee te dragen,...
Om 21.15u lig ik erin. Op dit moment ontdek ik dat ik mijn gsm oplader bij een overnachtingsplek heb laten liggen, dat is erg lastig als het straks leeg is, want het is mijn klok, wekker, contact en communicatie middel…….. Na enige schuine helling schuifpartijen kan ik toenemend blijven liggen en probeer ik maar z.v.m. te rusten. Na wat uurtjes begint het toenemend te waaien, regenen bliksemen en onweren, ik hoor stemmen van mensen die verderop in een boomgaard aan het werken zijn. Het begint afgewisseld met stilte, toenemend harder te waaien, regen en onweren, en zo ongekend hevig met tussenpozen tot +- 6uur in de morgen! Ik had ondanks alles overwegend het vertrouwen dat het wel weer goed zou gaan komen , maar had ook regelmatig mijn handen gevouwen om ook dit te mogen overleven en anders voor de nabestaande…verder een goed Aards leven …….!
Bedankt voor je aandacht , belangstelling en tijd
Groeten,
Willie.
12e dag
woensdag 11 mei
in de 6e etappe 2011
In Beine geslapen…
Om 7.30u. ontbijt wat Michelle die nu 2 weken vakantie heeft goed uitkomt, om samen met Géraar van alles te kunnen doen in hun nieuwe huis! Weer die heerlijke vanille cake, brood en Nutella en huisgemaakte confituur, koffie en thee. Ik vertel Géraar dat ik toch de tent ‘gewoon‘ verder zal meedragen….!
7.50u. flinke regenbui bij vol grijze lucht hierdoor krijg ik meer zin om het idee om hen te vragen om mijn verslag hier verder bij te mogen werken meer draagvlak. Omdat ik toch vandaag tijdelijk afscheid van Dick en Frans moet nemen, zou dit ook dat wat kunnen vergemakkelijken, want je krijgt toch weer een band met elkaar!! Met Dick hierover sprekende zei hij dat we ook niet teveel gastvrijheid moeten nemen………, en dat heb ik ter harte genomen. We zijn toch nog tot 8.30u. gebleven en hebben buiten wat groepsfoto’s genomen toen het nagenoeg droog was. Na 5-10min. wandelen en route zoekend gaan Dick en Frans de weg naar links en ik rechtdoor………………,een aparte beleving omdat ik tot mijn 5e etappe nooit langer dan 2 dagen met iemand samen op mijn/onze camino gelopen had, en nu met Dick 12 dagen……en Frans 3 dagen en al die fijne gesprekken…!
Na ’n uur gaans kom ik op een punt wat niet klopt met de beschrijving, ik loopt er helemaal voor terug om het te controleren, neem hierbij 'n stuk van het van huis meegebrachte pure chocolade met hazelnoten als oppepper! Hou eerst 1 en daarna nog een koerier aan om samen met mij de kaart te bestuderen. …..Ik ga weer terug en nu blijkt dat er in de GR 654 Ned.vertaling staat linksaf maar dat moet rechts af zijn, 3/4u. ‘op onthoud’, maar een hele opluchting dat ik het toch gevonden heb, bij de eerste rood/wit markering die dit bevestigd, zing ik voluit, spontaan uit volle borst met de armen uit elkaar in de lucht 3x Halleluja………..,………..,als dankbaarheids uiting! Zie ik even verder bij +- 18 gr. een liefelijke blik van roze rozen die ook mij groeten&ontroeren hierbij de gedachte wat is het Leven toch goed bedoelt. Hierin verdergaand kom ik langs een kersenboomgaard met vol rijpe kersen, ik proef en wauw dat zijn ze….. 1…. nog een…..,…… het zouden er best 58 kunnen zijn geworden… ,hiervan voldaan, ga ik verder. Het lied waar ik gisterenavond onder het tafelen aan dacht ‘Printemps van Michael Fungain en zijn groep’ komt in mijn gedachte, op weg naar Haut-Soleine en dit geeft impuls het te gaan fluiten…. tussen de fluitende vogelen in de vrije natuur. Hier wordt ik ook vrolijk van veel, maar toch…..!
De eerste koerier die ik ter hulp vroeg, nadat ik niet op de route kon komen, sprak goed Engels en vond het erg jammer dat hij zelfs met kaart en Tom-Tom mij niet geheel kon verder helpen,hij nam er echt helemaal de tijd voor, een erg aardige man, die het mijn inziens ergens ook erg moeilijk mee had, die strijd nam ik waar op zijn gezicht…! Dat ik juist hem geen traktaat gegeven had gaf me het gevoel, geen hulp te hebben geboden waar hij dat hard nodig had en ik waarschijnlijk de mogelijkheid had om daar wat steun te geven….! Verdergaand worstelde ik met deze schuldgevoelens,ook wetende dat alles mede werkt ten goede voor hen die voor het Goede kiezen. Hierbij dacht ik vooral a/d jaren dat ik 16-25 jaren jong was en regelmatig worstelde met de onvrede in mijn leven, die me liever dood wilde laten zijn…….., totdat ik besefte dat ik een zondaar ben, waardoor de scheiding ontstaat. En niet geheel met/door mijzelf die echt innerlijke Vrede kan bewerkstelligen, omdat daar Jezus zichzelf voor heeft gegeven, om de scheiding tussen alle mensen en God, ontstaan door zonde, die van mij en ieder ander mens te overbruggen naar de drie-enige God , voor de van begin af aan bedoelde eeuwige relatie met Hen. Want al zo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn Eniggeboren Zoon gegeven heeft opdat eenieder(ik, jij?,….?) die in Hem gelooft niet verloren ga maar Eeuwig leven hebben,las ik in het evangelie van Johannes hoofdstuk 3: 16, en eenieder,daar behoor ik ook toe. Daarom heb ik dat aanvaard en geleidelijk aan die echte Vrede gevonden. Daarom wens ik dat zo graag toe en deel ik de traktaten uit, die hierbij kunnen helpen Het te vinden……
Ik ga verder, zoek een pauze plek en vind een bank bij rustgevende waterval en fluitende vogels. Hierna volgt er via Venoy langstuk waarna ik aankom +- 15u bij de brug in Auxerre , waar een bejaarde man met hond staat te kijken en die mij aanspreekt, na een leuke ontmoeting maak ik nog een foto als herinnering . Waar/hoe zal ik gaan overnachten/eten vandaag is de belangrijkste overweging op dit moment. Eerst maar eens de stad in via bureau van toerisme. Daar haal ik mijn stempel en een plattegrond waarmee ik verder kan. Mooie en levendige stad, waar ik overweeg wat thee te drinken maar er niet aan toe kom,wordt aangesproken door jongere dames die zich inzetten op medisch-sociaal gebied,waarvan ik via het Frans in het Engels wat communiceer. Koop wat eten en (een liter) Biologische melk waar ik al dagen toenemend trek heb. Het is zeer warm weer, ik zoek een plek tegenover stadhuis om wat te rusten en aan de fles te beginnen, want die moet op anders gaat het kabelen bij al het gesjok in de rugzak. Ik drink met tussen al die wandelende en winkelende mensen , zet mijn rugzak met de schelp naar voren zodat ze kunnen zien dat ik op weg ben naar S.de.C. en geen zwerver ben…….! Ik heb gekozen om niet te lang te blijven om eindelijk eens in de tent te kunnen slapen, waarvoor ik al 12 dagen +- 3,5kg. in mijn rugzak meedraag….!
Op de terugweg, even voorbij de office du toerisme kom ik een andere rugzakker/pelgrim tegen op de stoep. Enthousiast en vriendelijk nemen we even tijd voor elkaar, en wisselen elkaars weblog adres uit. Hans Smit komt uit Alphen a/d Rijn waar dochter Heidi werkt, Hans kent haar baas ook goed van de schooltijd aldaar……..! We willen alle twee voortgaan om op tijd een tentplaats te vinden. Op weg kom ik een heel unieke driewieler rolstoel tegen,waarin een man die handmatig met hoge snelheid gewoon over de weg waar ook auto's rijden gaat. Ik zie enkele dagen later een foto en artikel over deze wereldkampioen in de krant staan waarvan ik een foto gemaakt heb en op deze weblog gezet!
Via Vaux loop ik naar Champs-sur-Yonne een heel stuk langs het water,waar ik even een pauze neem. Het wordt alsmaar later en als het uitkomt wil ik nog wel ergens in een restaurant eten. In Chaps-sur-Yonne, is een café met gezellige luidruchtige mensen op de buiten stoelen, waarbij ik me niet uitgenodigd voel daar evt. wat te eten, ik besluit ’uit de rugzak’ te eten op de plaats waar ik de tent kan neerzetten en loop weer verder.
Van Michelle hoorde we dat er nogal wat slangen leven in de bergen….,aankomende op een overnachting plek tussen de verlaten kersenboomgaard neem ik plaats om eerst wat te eten.., even daarna: zie ik dat nou goed…!? een slang….. 15m verder die zijn kop boven het hoge gras uitsteekt en naar mij toekijkt….?? Ik er naartoe, wat blijkt een jonge vos die dat inderdaad deed en wegrende,… niet echt rustgevend. Na het eten goeide ik de plastiek zak met restanten tijdelijk 3-4 m. van de tent met de hoop dat hij/zij eerst daar aan zou gaan knabbelen en ik het vanuit de tent kan horen….! Moe met heel weinig zin, maar toch tent op een wat schuinsaflopende heuvel opgezet, in een stenige ondergrond. De kleine aluminium tentharinkjes gaan meestal niet verder dan 1/3 de stenige bodem in, wat bij wind e.d. een niet erg rustgevend gevoel geeft…..,op dit moment besluit ik om ZEKER geen tentspullen(3,5kg.)meer mee te dragen,...
Om 21.15u lig ik erin. Op dit moment ontdek ik dat ik mijn gsm oplader bij een overnachtingsplek heb laten liggen, dat is erg lastig als het straks leeg is, want het is mijn klok, wekker, contact en communicatie middel…….. Na enige schuine helling schuifpartijen kan ik toenemend blijven liggen en probeer ik maar z.v.m. te rusten. Na wat uurtjes begint het toenemend te waaien, regenen bliksemen en onweren, ik hoor stemmen van mensen die verderop in een boomgaard aan het werken zijn. Het begint afgewisseld met stilte, toenemend harder te waaien, regen en onweren, en zo ongekend hevig met tussenpozen tot +- 6uur in de morgen! Ik had ondanks alles overwegend het vertrouwen dat het wel weer goed zou gaan komen , maar had ook regelmatig mijn handen gevouwen om ook dit te mogen overleven en anders voor de nabestaande…verder een goed Aards leven …….!
Bedankt voor je aandacht , belangstelling en tijd
Groeten,
Willie.
-
07 Juni 2011 - 09:21
Leo Janssens:
Mooi verslag, Willie.
wel spannend met die vos/ slang en noodweer.
Gr Leo -
07 Juni 2011 - 17:20
Cees. Notenboom:
Beste willie, toch geeft je tentje de rust dat je altijd een bedje hebt om te overnachten. Ik vond Auxerre veel te druk maar ben over de brug waar ik links had moeten afslaan. Veel te ver rechtdoor gelopen ook via GR tekens. En na 15 extra km,s toch in Vauux geraakt voor een overnachting.
Misschien hebben we kersen uit de zelfde kersengaard gegeten,een paar km,s voor Vaux. Wat waren ze lekker he. Ga lekker door, je komt er wel.
Groetjes Cees
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
