9e etappe 8e dag 21-4 Clairac--Port-Sainte-Marie!

ATTENTIE: De complete 9e etappe van mijn vredes-evangelisatie wandeling met het thema 'Wat verbind ons' was van 13 april tot 30 april 2018! Door allerlei ben ik er Nu veel later dan je meestal gewend bent, eraan toegekomen om in B E R G E I J K waar ik woon, de dag-verslagen te completeren en op de Weblog te gaan plaatsen!

ATTENTION: The complete 9th stage of my peace walk with the theme 'What connect us' was from April 13 to April 30 2018! Through all sorts of things I am now, Now much later than you usually are used to, to come to the day-reports in B E R G E I J K where I live, and to place them on the Weblog!

A T T E N T I O N : L E E S H I E R O N D E R D E T E K S T IN J E T A A L !

READ THE TEXT IN YOUR LANGUAGE BELOW

LIRE LE TEXTE DANS VOTRE LANGUE CI-DESSOUS

LEE EL TEXTO EN TU IDIOMA A CONTINUACION

LIES DEN TEXT IN DEINER SPRACHE UNTEN

LEIA O TEXTO NO SEU IDIOMA ABAIXO

BONJOUR-HELLO-HOLA-HALLO-OLA !

Bonjour, merci pour votre intérêt! Si vous le souhaitez, vous pouvez copier le texte ci-dessous pour traduire votre langue dans le monde entier via Google translate! Cordialement, Willie Jacobs

Hello, thank you for your interest! If you wish, you can copy the text below to have your language translated globally via Google translate! Kind regards, Willie Jacobs

Hola, gracias por tu interés! Si lo desea, puede copiar el texto a continuación para traducir su idioma globalmente a través de Google translate. Saludos cordiales, Willie Jacobs

Hallo, vielen Dank für Ihr Interesse! Wenn Sie möchten, können Sie den folgenden Text kopieren, damit Ihre Sprache global über Google Translate übersetzt wird! Mit freundlichen Grüßen, Willie Jacobs

Olá, obrigado pelo seu interesse! Se desejar, você pode copiar o texto abaixo para ter seu idioma traduzido globalmente via Google translate! Atenciosamente, Willie Jacobs



Hallo Peter, André, Marie Claude et Jean Paul Berjou, hartelijk Dank voor jullie fijne persoonlijke reacties, die van Marie-Claude et Jean Paul Berjou uit Frankrijk ontving ik per email!

PETER
Wat je vraag bij je reacties betreft: Ik ben van plan om volgend jaar in De 10e Etappe, ergens in april te starten en ergens in mei te eindigen en vast en zeker langer te gaan dan tot nu toe de langste etappe van 18 dagen! Nu ik écht met pensioen ben en helemaal daarvoor vrij kan kiezen, de 10 etappe een dubbel lustrum is, lijkt me dan ook Het moment te zijn aangebroken om een zo-lang-mogelijke etappe voor te bereiden! Zojuist tijdens de landgoed-ochtendwandeling dacht ik óók hieraan, om de mogelijkheden te onderzoeken om zo veel mogelijk voor de 10e etappe met Bla-Bla-Car aan en terug te gaan reizen, wat ook opzich een avontuur is!!

ALLO ALLEMAAL,

VERSLAG
Van 9e etappe 8e dag op zaterdag 21 april van Clairac naar Port-Sainte-Marie!

LIEVE VOLGERS,
Naarmate je echt de tijd kunt kiezen of hebt voor mijn Unieke verslaggeving en/of er ontvangkelijk voor kunt zijn, ga je ook op een aangename wijze, de 'realiteit' van mijn C a m i n o meebeleven..!!

IN BUNGALOWTENT DE NACHT DOOR
Na de goede nacht was ik om 6 uur wakker, maar door de behaaglijkheid van al het dons om me heen en natuurlijk de rustbehoefte was ik blijven liggen en was het een stuk later geworden, terwijl ik juist na de 7e en rustdag echt vroeg wilde gaan vertrekken. Ik mopper op mezelf omdat ik op dit moment óók nog eerst boodschappen moet doen en daarvoor eerst nog helemaal 1-2 km verderop de grote brug over moet en terug om de Camino route op te kunnen gaan terwijl het al zo'n heerlijk wandelweer is..

HEMELSE MODDER
Als ik de kaas gevonden heb en opzoek ga naar mijn lievelings-chocolade met de titel: Puur hazelnoot, zie ik er in deze supermark 'Hemelse Modder'opstaan...dit Hemels-humor aspect op dit moment vond ik een hele leuke en hielp me uit mijn moppersfeer te 'stappen' haha. Als ik terug bij de camping ben waar ik mijn GR 654 route moet vervolgen zijn er 3 sportieve 60+ mannen met mountainbikes die me aanspreken over M.B. routes & omgeving. Die wist ik niet maar het werd een aangenaam samenzijn waarbij bleek dat er van hen ook al stuk van de Camino naar St.de.C. gefiets hadden en al tocht gemaakt hadden waarin ze 1-2 mnd onderweg zijn...Over mijn tocht en doel mocht ik hen vertellen en traktaat aanrijken, waarna we handenschuddend met over en weer sportieve en vriendelijke blikken afscheid namen...én Bonne Route als laatste woorden!

MOOIE DOORKIJKJES
Na eerst een stuk parallel aan de Lot te hebben gelopen met mooie doorkijkjes en door onduidelijk aangegeven stuk, kom ik op een hoogte in dorp Nicole bij het Grote Kruis wat met vereende krachten van verschillende dorpen er om heen is gerealiseerd. Met een weids uitzicht neem ik er rustmomenten om tevens het kruis en de sfeer ervan en eromheen aandacht te geven. Ik zie onder de INRI een plastiek zakje bij de voet van het unieke Grote Kruis waar ik een Le Paix avec Dieu traktaat als souvenir van mijn bezoek in het zakje doe. Bij Hagedisje klaprozen en boterbloemen bekijk ik mijn Whatsapp en andere communicaties. Nadat een Hagedisje heel snel langs het Kruis Hemelwaarst is gegaan vervolg ik mijn route. Ik neem de asfaltweg, die snel naar beneden gaat en loop hierbij door onduidelijkheid stuk verkeerd en waarbij een Nachtegaal luid en duidelijk een fluitconcertje ten gehore brengt. Om de juiste richting te vinden activeer ik er de Maps navigatie bij, waardoor ik direct-goed in het centrum van het dorp of stadje Nicole ben aangekomen. Weer terug in park neem ik het rustig-stille pad langs een kanaal. Deze etappe heeft tot nu toe van alle etappes de meeste dagen zon, dat is zo wie zo een Grote Zegen.

EINDE GR 654 NADERT
Tijdens het pauz-eren bekijk ik mijn route om te zien hoever ik van Montréal-du-Gers af ben. Het is het eindpunt van de GR 654 route die ik al honderden kilometers vanaf Vézelay volg....Het zijn nu nog zo'n 65 km tot daar, minder dan ik verwacht had!

NET OP TIJD
Ik hield platte rust op het grasveld van het park langs een bank bij het water. Mogelijk heb ik ook een dutje gedaan. Had wat spullen bij me op de bank gelegd zoals bril, halsbuideltasje waar geld en bankpas in is. Kort nadat ik rechtop aan het komen was zag ik een jongen van rond 16 in sport broek en schoenen in hoog tempo schuin over het gras naar mij, meer nog met zijn blik op spullen die op de bank liggen joggen... Nadat hij mij zag rechtop komen hield in en ging geleidelijk op het pad langs het grasveld rustig lopen. Ik pakte mijn spullen in, hing rugzak om en ging geleidelijk weer op pad. De route was in de richting van een nog rustiger gebied...Terwijl de jongen rustiger ging lopen en zijn lichaamstaal mij aangaf dat ik hem niet moet vertrouwen, verzamelde ik geleidelijk aan al mijn moed, om mocht er wat te gebeuren staan van beroving of iets dergelijks, dat dan De Leeuw in mij doeltreffend ook deze moeilijkheid zal willen gaan overwinnen.... Het lucht op als ik hem na een 10 tal minuten nergens meer zie.

GIERENDE SWALUWEN
Terwijl het begint te regenen loop ik over een sublieme brug waaronder gierende zwaluwen de rivier sieren om het het mooie Aiguillon binnen te lopen...

PORTUGESE SFEER
Heel wat verder, het is 14 uur, krijg zin in thee als ik wat verder op terrassen heel wat ruige Portuges types in een familiale sfeer allerlei gesprekken zien en hoor voeren, waarna ik in de simpel bar/tabac La Plume een kop thee bestel, vermakelijk om dit allemaal te zien gebeuren en ervaren in Portuges sferen... Kan hier ook mijn 1e Portugese traktaat aanbieden... Jonge veertiger man spreekt mij bewonderend aan en komt bij mij zitten. Er ontstaat een openhartige fijne ontmoeting, terwijl zijn oom op het terras buiten a/d straat zit stelt hij vragen en deelt stukje van zijn leven. Hij is avontuurlijk, houd ook van Back-Pack vakanties en wil ook grote tocht gaan lopen. Hij kijkt daarbij regelmatig gericht naar mijn rugzak...vind het heel bijzonder waar ik mee bezig ben. Hij werkt in de constructie bouw. We hebben een klik.

JONGSTE DOCHTER NAOMI
Omdat mijn jongste dochter Naomi al maanden verblijft en werkt in Portugals Peace Research & Education Center https://www.tamera.org/ geeft dat extra verbinding. Ik mag hem 2e Portugese traktaat aanrijken, dat maakt ons samen blij! Ik vraag hem in welk deel van Portugal hij woont en hoe hij heet : in Coimbra, Horácio Mokas, welke zijn voornaam is weet ik niet meer haha! Ik vraag ook zijn emailadres. Hij nodigd mij uit om bij hem in het huis van zijn ouders te slapen en te eten, maar hij moet dat eerst nog aan zijn ouders gaan vragen....! Na enige tijd, wat langer dan hij verwacht had komt hij terug op een klein fietsje en kijkt met een teleurgestelde blik. Het is eveneens een klein huis met 3 grote honden met de tv luid aan, nadat hij het vroeg werd er duidelijk doorheen geroepen soms geschreeuwd terwijl vader het aan zijn hart heeft..., ze zeiden dat het niet mag/uitkomt, alles bij elkaar te druk is! Toen hij dit vertelde had hij duidelijk vochtige ogen. Even later vroeg hij of ik genoeg en goed te eten heb? In deze streek wonen veel Portugese gastarbeiders die ook winkeltjes hebben.

GROTE NEGER
Geheel onverwacht tijdens onze ontmoeting, staat er een hele donkere neger binnen en achter mij omhuld met allerlei blink aan spiegelogenRek, zonnenbrillen e.d.. Richt zijn blikken op deze pelgrim, en snapt al gauw dat ik daar geenszins omgeef. Bij het afscheid met Mokas Horacio zittend op zijn fietsje, zegd hij spontaan in ene dat hij kan zien dat ik een goed mens ben, we nemen omhelsend afscheid. Waarna ik zoiets hem toezeg als : I also notice to you, dat merk ik ook aan jou! Ik kom in actie om de rugzak verder de richting van Santiago te gaan vervoeren...met een handzwaai en bonjour vervagen gestadig de laatste ontmoetende blikken......om ieder zijn weegs te gaan.

IN SIËSTA EN OLIJFOLIE SFEER
Het is zo'n 25-30 graden met zon, als ik door een streek loop met steeds meer Spaanse design huizen denk ik daarbij ook aan siésta en olijfolie, aan middelste dochter Salomé die met haar Jorge in Ma-drid woont... Met 5% accu kom ik aan bij hoek Avenue 11 nov 1918 met Joffie du Marechal Avenue, in ieder geval ergens bij de D 813 moet ik linkaf als ik nog zeker 1 uur moet lopen...spannend er zo te geraken!

BOLLEMAN MET KEFFERT
Ik zoek gauw hulp om de juiste richting te weten en eventueel wat belangrijks op te schrijven. Kom langs huis aan de Avenue waar een nogal bolle man komt aanlopen om in busje te gaan stappen en de uitrit uit te gaan rijden. Ik wenk hem, hij kijkt weg. Even later maakt hij aan de passagiers zijde de deur open waar hij zijn hondje in laat, dat meteen gigantisch begint te keffen binnen en buiten het open raam. Daar ik dringend hulp wil, wenk ik nogmaals, waarna de 'keffende bus met de bolleman' wegrijden zonder nog enige reactie te uiten. Waarna ik probeer deze ervaring zolang ik de 'keffende bus' hoor en zie vooral als een tijdelijk vermaak 'toe te gaan laten'. Ik dacht hierbij gaat de man het hondje , en/of het hondje de man uitlaten...haha

CHRIST IS THE ANSWER RUGZAK-SCHILD
Nadat ik linksaf en rechtsaf was gegaan en al een hele tijd langs de goed bereden weg heb gelopen, houd ik even een stop bij een groene-rustplek en zet daarbij mijn rugzak aan de kant van de weg langs mij neer om ook wat van mijn laatste water te kunnen gaan drinken. Onderwijl kijk ik ook wat rond en zie vóórdat ik gedronken heb, schuin van het al voorbij gelopen stuk van de weg vanaf de overzijde, zo'n 33 meter van mij vandaan een 25- 40 jarige vrouw mij aansprekend, met een hele grote fles water vriendelijk kijkend naar mij toekomen. Van deze bijzondere geste wil ik graag gebruik maken. Hierbij ontstond een leuk spontaan open gesprekje. Ze bleek erg aangesproken te zijn door het witte schild met in het rood, de 'rode kruis type-letters' tekst: C H R I S T IS T H E A N S W E R aan de achter-onderzijden van mijn rugzak staan. Haar naam was Agathe. Nadat ik voldoende van 'het Engel water' had gedronken gaf ik haar als een zichtbaar souvenir en dank voor haar symphatieke geste 1 van mijn laatste Franstalige traktaten met mijn webloggegevens. Waarna we gepast afscheid namen. Verder trekkend over de plaatselijke Franse bodem vervolg ik mijn Camino door een stil gebied aan rand van dorp waarin een kerkhof gelegen is.

VREDE...
Als ik in het buitenland wandel loop en in de buurt ben, ga ik meestal ook wel langs de graven van één kerkhof om te kijken naar het geheel en de details waaronder grote en/of kleinte van de grafstenen en de versieringen en symbolen daarop. Ook de verzorging, de teksten en de designs van de grafstenen en al het zichtbaars....voor een subliem mogelijk eigen-toekomst perspectief!! Op de Camino kom ik er vele tegen. Wat me hier het meeste opviel was een heel grote praal grafsteen met opbouw met daarop of ingebeiteld een heel groot wit hart in kader met daarbij 2 witte duiven. Daar duiven niet bitter kunnen zijn omdat ze geen gal hebben sprak mij de schoonheid hiervan aan met de gedachte ' Willie hoe mooi is het als er DAADWERKELIJK óók nog op het einde van de Aardse levensdagen in ECHTE vrede met alle mensen naar Het Hemelse overgegaan kan worden en daarbij zo'n praktisch souvenier achterlaten kan worden....

....MET ALLEN....
Het is mijn inziens een Goddelijk Doel voor ieder mens zoals beschreven in De Levensreisgids bij Romeinen 12:17-21 NBG-51:
17 Vergeldt niemand kwaad met kwaad; hebt het goede voor met alle mensen.
18 Houdt zo mogelijk, voor zover het van u afhangt, vrede met alle mensen.
19 Wreekt uzelf niet, geliefden, maar laat plaats voor de toorn, want er staat geschreven: Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden, spreekt de Here.
20 Maar, indien uw vijand honger heeft, geef hem te eten; indien hij dorst heeft, geef hem te drinken, want zo zult gij vurige kolen op zijn hoofd hopen.
21 Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede.

AARDSE ROUTE
En nu maar eerst hier 'beneden' de juiste route verder zien te vinden haha...Een man, en vrouw met rood bolhoedje werkend aan de voorzijde van hun huis vraag ik om hulp, ze bieden vooreerst water aan en komen daar de straat voor op. Ze vertellen en wijze me de richting en dat er een vervelende blokkade in is. Nadat ik hen met handdruk bedankte liep Ik de richting naar hun adviezen in. Aangekomen bij een drukkere doorgaande weg, is het me niet meer duidelijk genoeg.

ELEGANT GEHEEL
Er komt over de weg waarlangs ik loop een sublieme Cabriolet aangerold die bereden wordt door een man, die mijn leeftijd al gepasserd lijkt te zijn met langs hem een vriendelijk ogende vrouw met een hoedje, wat samen met hun kledij en het andere een elegant geheel is! Ik zag ze al eens eerder mij tegemoet rijden, toen keken ze me bewonderend en respectvol aan...mijn rugzak en het schild met de tekst achterop lezen. Toen ze me nu kort voor de T-kruising zagen kijken en zoeken, stopte ze, waarna er toenadering kwam! Midden op de weg kon ik hen kort en bondig wat vertellen van mijn doelen, ze bleken de Engelse taal goed te spreken en te kunnen verstaan. Ze wilde me ten diensten zijn. Kort nadat ze begonnen met de uitleg kwam er een lesauto achter hen staan. Dat mocht hen niet deren, deze pelgrim krijgt nu even de voorrang en op iedere (les)auto zit een stuur... leek hun gedachtengang en gedrag te willen communiceren!

EXTRA SPANNING OOK VOOR PERICARD-KLEP
Dit geeft natuurlijk wel extra spanning zo midden op de weg. Hierbij denk ik tegelijkertijd dat ik blij ben dat mijn nieuwe Aortha St Jude Trifecta pericard kransslagader-klep met mijn boven Aortha-prothese goed vastgezet en aangehecht blijkt te zijn...haha!! Na een goede alternatieve route uitleg ga ik hun bedanken voor de charmante hulp en kunnen we met vriendelijke blikken afscheid nemen. De laatste loodjes vervolg-route brengt mij geleidelijk aan naar een hoger gelegen stilte gebied. Ook mijn baard wordt alsmaar 'zwaarder' doordat de baard deze etappe volledig kan blijven doorgroeien. Ik heb namelijk in deze etappe voor het eerst geen baardtrimmer en geen een voor boven-de-lip-rand scheerapparaat meegenomen. Moet nu ook stuk zonder Maps-navigatie, neem compas even ter hulpe, in de verte zie ik zelfs al wat bebouwing. Go tell it on the mountains lied komt hier in mijn gedachte. Ik houd van de namen op de plankjes markering, de richting van het dorpje aan wat volgens GR654 route en compas het meest logisch is. Neem 2e pad naar links na een hele tijd zie ik in een open doorkijkplek heel in de verte een kleine asfalt weg.

BOENKE BOENKE BOENKE GELUIDEN
Nu eerst heel wat smalle paadjes geleidelijk én stijl naar beneden trotseren, hoor ondertussen ook de bassen van de boenke boenke boenke geluiden van een autoradio of cee dee speler van een beneden tot rijdende disco vermaakte auto. Nu een stuk mooie afdaling-tocht met steeds meer doorkijkjes langs muurtjes. Gaandeweg hoor ik ook zacht gezellige muziek lichtelijk hoorbaar van verderop ergens beneden, met soms spreken door luisspreker... Het is inmiddels zaterdag einde middag geworden, ik wordt toenemend benieuwd wanneer en of er wat vertier beneden is, het lopen wordt er zelfs wat luchtiger en het lijkt zelfs ook lichter van. De zaterdagavond leent zich daar meestal erg voor en zeker deze als intermezzo in de Camino...bij volop heerlijk buitenweer!! Ik vergeet hierdoor even dat ik nog geen slaapplaats heb...misschien weer bij een Presberitaanse gemeente...Tijdens prachtige bospaadjes afdaling en het dichterbij komen, hoor ik Folkmuziek klanken met zang en accordeon. Als ik beneden ben zie ik wat verderop een braderie en mini kermisachtig gebeuren. Bij de parking waar ik de heuvel en de bosrand ben afgelopen spreek ik de eerste man aan die ik tegen kom bij zijn auto en op weg was naar het gebeuren. Ik vertel hem mijn overnachting hulpvraag. Bonjour je suis Hollandais...en de rest vraag ik hem op de monitor van mijn Smartphone te lezen. Hij vraagt of ik het plaatselijke gebeuren hier ook leuk vind? Oui-Oui!

KOFFERBAK
Waarna hij zijn kofferbak open maakt om mijn rugzak en herderstaf in de te laten parkeren. Man vraag om mee te gaan en we komen uit bij de afdeling eten en drinken waarbij in de buurt ook de typisch Franse live muziek is, wauw echt kei gezellig hier!! Als we aangekomen zijn bij de drankjes heeft hij al heel wat met andere mensen gegroet. Hij vraagt of ik ook een bier wil, Oui! Hij blijkt hier vele mensen te kennen, kort nadat we het Nederlands voor Cheers hadden uitgesproken bij het glas heffen stelt hij me voor aan een mevrouw, Nederlandse die hier vlakbij in het sublieme grote huis aan het riviertje woont, en wat ik al had bewonderd. Heel aangenaam hoe ik, Pelgrim, ook hier in of omgeving van Port-Sainte-Marie onthaald wordt. Onderwijl we gezellig met de mevrouw erbij praten bied ze mij aan om te vertalen als ik dat nodig heb! Er wordt hier bij de vele begroetingen nog meer gekust dan op vorige plekken tijdens deze etappe! De man nodigd mij uit om samen met hem in goed restaurant te gaan eten. Ik vraag hem naar een Presberitaanse Eglise, die er wel in de regio moet zijn. Hij heeft het over twee mogelijkheden waar hij achteraan zou kunnen gaan en/of navraag over doen. De man ontmoet ondertussen ook andere mensen, waarvan de meeste bij ons blijven staan.

BASKEN MET MUZIKALE KLANKEN
Het blijken Basken te zijn die muzikanten wat ook aan hun petten te zien is. De vrolijker makende Kleznerachtige muziek met o.a. klarinet accordeon en zang daar geniet ik óók ritmisch meedoend van, past hier erg bij het geheel en krijgt steeds meer mijn aandacht. Ik maak natuurlijk wat filmpjes, niet op de laatste plaats omdat ik zelf ook mee muziek maak in Folksmuziek-band Ambiance Locale https://www.facebook.com/volksmuziekAL/ Als ik in de live-muziek pauze de man , Denys vraag om mijn gsm ergens te kunnen gaan opladen kom ik bij de bandleden uit. Heel leuk wordt er gereageerd op mijn hulpvraag, een van hen trekt voor mij stekkers eruit en wisseld ze om, om mijn gsm te kunnen laten opladen!! Denys bied mij aan in zijn huis te overnachten.

AMBIANCE LOCALE
De man, waarvan mijn inziens een vriendin er ook bij is komen staan vind het vanavond eigenlijk hier het leukst en geeft er de voorkeur aan om hier wat te gaan eten. Ik vind al bijzonder DAT ik er ben en nu nogmeer DAT ik hier ben. Lijkt me wat gezelligheid betreft ook vast en zeker voor nu de allerbeste plek..haha. Hij biedt me aan om hier van al het aangebodenen te gaan kiezen, ik wordt hier helemaal als gast ontvangen. Vind het daarenboven erg prettig dat ik door al zijn kennissen en vrienden eigenlijk door iedereen hier zo wordt opgenomen. De man verteld ook bijna aan iedereen daarvoor wat ik doe en wie ik ben.... Ik ga wat kiezen en een beetje na-apen. Het wordt een menu van onder andere friet met een regionale mosterdsaus, dat wordt dus weer iets onbekends uitproberen.

GEZELLIGHEID BOVEN CULLINAIR VOOR NU OP DE EERSTE PLAATS
Met als dessert pannenkoeken met iets zoets...zo staat het te gebeuren, het zijn allemaal geschenken, ga en doe gewoon op the flow mee, simpel en meest relaxt maintenant! Heel gezellig hier, toffe lui, goed buitenweer en met veel kennissen-dorpsgenoten-vrienden van de man samen aan tafels bij elkaar waarbij goede gesprekken en ontmoetingen. Met behulp van mijn SmartPhone met de Google-Translate app ben ik natuurlijk actief voor een optimale communicatie!! Met de aangeschoven buurvrouw hier aan tafel, de elegant en feestelijk geklede 30 tiger vrouw links van mij is nadat ze ontdekt heeft dat ik Nederlander ben, een toenemend leuk en open ontmoeting. Ze, Ann is haar naam, is nu alleen voor dit jaarlijkse feest omdat ze tevens haar ouders bezoekt die hier ook hun huis hebben. Ze verteld dat ze bevriend is met een Nederlander die zijn werk in Lyon heeft.

CULTUURVERSCHILLEN
Ik stel haar vragen over de leuke en soms ingewikkelde aspecten van de omgangs en algemene land en cultuurverschillen ervan, waarvoor we er ook om kunnen lachen! Ze spreekt erg goed Engels, ik vertel haar over mijn Camino-vredestocht...geef haar een Engels traktaat waar ze blij mee is ook als souvenier. Ze verteld dat ze de openheid en eerlijkheid van de doorsnee Nederlander als erg aangenaam ervaart! Als de gezelligheid in de avond geleidelijk zijn einde vind, wordt er over en weer afscheid genomen zodat eenieder zich kan voorbereiden om ook de nacht goed te kunnen ingaan. Ik neem na zo'n fijne open-ontmoeting afscheid van Ann met een gepaste omhelzing en handzwaai, van de andere met woorden en handzwaai.

DENYS

Hij heeft wat langer de tijd nodig voor zijn afscheids rituelen. We rijden naar zijn mooi gelegen riant vrijstaand huis met ruime tuin waaronder een ecologisch groenten en fruittuin..Via een trap brengt hij me bij de overnachtingsplek die past en hij mij gunt, geeft uitleg over douche en wc, lichtknop en enkele attentie punten. Hij legt ook uit op welke plek hij slaapt. Ik ben blij met deze toegenegen Fransman...en ga me met Denys voorbereiden op de nachtelijke 'doorreisfase'....

Alle reacties zijn Welkom!

Dank voor je aandacht en belangstelling!!

Hartelijke groeten...op naar het volgende verslag.

Willie Jacobs