26-4 Oradour-sur-Vayres ---Au châtea de BRIE
Door: Willie Jacobs
Blijf op de hoogte en volg Willie
01 Mei 2016 | Frankrijk, Oradour-sur-Vayres
ATTENTION
Bonjour, vous pouvez traduire copier le texte à Google pour lire ce rapport dans votre propre langue!
Dinsdag 26-4 4e dag de Camino 8e etappe.
Oradour-sur-Vayres ---Au châtea de BRIE
NOTING IS LIKE BEFORE
Is de tekst die op een raam aan de voorkant van een huis staat waar ik geregeld langs fiets.
Dat niets is zoals het was, heeft mij echt geholpen om weer een nieuwe etappe te kunnen gaan aanvangen zeker nu het 3 jaren geleden was en in 2013 zo bijzonder en veelzijdig fijn was om samen met Egbert en Luna 15 dagen heel de 7e etappe te mogen Samen-gaan…..Op een stukje Levensweg…..
VERDWAAL
RAAK DE WEG
WAT VAKER KWIJT
GELUK VIND JE NIET
OP BESTEMMING
MAAR IN DE TUSSENTIJD
LIEF LEVEN
Deze tekst stond als eerste beschreven in een mapje met teksten die ‘n vriendin me voor op deze ‘mijn-eigen-Camino’ meegaf.
26-2
Meteen nadat ik zittend in bed van het mini-chaletje mijn 2 vorige dagverslagen had gemaakt, ben ik om tijd te winnen, joggend in pyjama naar de receptie gerend, daar waar alléén Wifi is om deze te gaan verzenden.
Ik had gisteren-avond a/d eigenaar gevraagd of er een shop is waar ze regenbroek verkopen en hoe ver dat is. Ja, op 2 km. afstand!
De gedachte dat ik daar nog naartoe wil, en het met de bus zvm op de startplek voor de nieuwe dag wil geraken en daarenboven ook nog flink stuk wil gaan gaf me toenemend gevoel van disharmonie nu het inmiddels 11:03 uur was geworden..
Om daar uit te raken ben ik als een speer a/d de eigenaar gaan vragen of hij mij naar de starplek én daarvóór nog naar de regenbroek shop wil brengen?
No problem was zijn antwoord!!
Na zo’n grote inspanning heeft h.e.e.a. een vertragende werking waaronder bij het inpakken en chalet schoon achterlaten..
Om 11.55 uur komt de eigenaar mij ophalen en vraag ik of we eerst naar de regenbroek shop kunnen, kijkt hij op zijn horloge en zegt dat het niet meer gaat het is Midi (12 uur) en dan sluiten de winkels…..Okee dan gaan we daar maar niet meer naar toe en kunnen we naar de startplek gaan. Op weg verteld hij o.a. dat hij eens a/d Europese top Kickbokser is geweest en dat hij daar lichaamsbeschadiging aan nek en been van heeft overgehouden wat blijvend aan zijn bewegen zichtbaar zal blijven. Hij vertelde dat hij al vanaf 19 jarige Nederland, o.a. Utrecht en Amsterdam heeft bezocht...En Ivm werk ook meerdere landen bezocht, een gezellige ont-moeting
Omdat hij de routebeschrijving in het boekje leest over de omgeving maar niet in de omgeving geboren is, gaan we vooraf naar de Tourist information voor alle duidelijkheid…..even daarna rijden we naar de juiste markering toe en nemen we hartelijk afscheid. Tijdens de eerste stappen
het is inmiddels tegen 12.45 uur als ik een Dalmatische/krenten hond en een andere hond met hun baas in rode jas tegemoet loop in de richting die ik gaan moet..
Daar ik zelf eens een Dalmatische hond heb gehad met overwegend veel plezier vond ik het leuk nader tot deze te geraken, hierdoor ontstond ook contact met de ontspannen-gelukkig ogende man die ik aansprak met Bonjour monsïeur, hij regeerde dat we gewoon in onze landstaal verder kunnen. Een gezellig vriendelijk en stevige Nederlander. Hij vertelde dat hij eerst een lange tijd een huis had in de prachtig stille en ruimtelijke omgeving en daarbij werkte in Nederland in de accountancy als controller, dat hij het werken in die wereld spuugzat werd en besloot voor goed naar Frankrijk te verhuizen. Nu een, langs waar ik hem sprak, een ruim huis met grond waarop hij 5 ruim neergezette luxe bungalows , zwembad, tennisbaan heeft. Ik heb hier ook een hotel bij maar dat is achteraf, niet de beste keuze geweest doordat ik het te lang heb laten doorgaan.... .Ik denk dat het te afgelegen is om genoeg gasten ervoor te krijgen..
Hij ging verder nog een rondje met de honden en ik ben voor de verdere stappen eerst nog de Nederlandse vertaling in mijn Gsm voor de verdere stappen gaan opzoeken om ze stand-by te hebben.Nog terwijl ik daar mee bezig was kwam hij alweer terug en heeft hij me geholpen de juiste routetekst-vertaling bij elkaar te voegen...terwijl we bezig waren kwam er een madam met klein hondje die werd aangevallen door zijn Dalmattiër, waarna hij zorgzaam hierop reageerde en het Alles voorbeeldig afhandelde.
Zulke fijne en praktische ontmoetingen worden ook de Engelen op je Levensweg/Camino genoemd…
Ik kom geleidelijk in een aangename kadans.
Geleidelijk aan nodigt de rustgevende stilte met alleen natuur geluiden mij-geheel-uit gewoon mijzelf te zijn/worden.
Met deze ervaring erbij raakt de Genade om te mogen leven en waarin ik met jullie en alles verbonden ben mij zo, dat ik hevig ontroerend langzamer verder stap. Dit heeft zeker ook met het overleven van de 2 - voudige openhartoperatie met een overlijden kans van 1:20 te maken…en tegelijkertijd op dit moment, anderhalf jaar na 12-9-2014 me voor het eerst weer 100 % volledig op aarde in mijn element voel…dankbaar roep ik het uit: Dank U voor de Goedheid van het Leven in Uw genade….
Om 14.40 uur kijk ik naar de routebeschrijving en zie dat er een eerste overnachting mogelijkheid kan zijn op 13 km. en daarna pas 8 km. verderop...Ik ga 1 soms 2 ‘tandjes’ hoger in de vooruitgang om hiermee de kans op een overnachting plek te vergroten, zeker nu het ook wat meer bewolkt en kouder begint te worden….
Bij het dorpje met de kerk waar ik binnen wilde kijken, blijkt een begrafenis gaande te zijn, op het pleintje daarbij neem ik de lunch om ook h.e.e.a. te kunnen zien hoe dat hier in zijn werk gaat.
Bij het verder gaan mis ik de markeringen en vraag het aan sommige mensen waarbij ik in de buurt kom, waaronder de behulpzaamste 50 ger dame aan wie ik bij het verder gaan dacht beter ook een traktaat had kunnen geven…
Ik kan de wit-rode markeringen nog steeds niet vinden als ik terugloop kom ik haar weer tegen als ik ze naar haar Cooper zie lopen...en nu benut ik de herkansing voor het geven van een traktaat waarvoor ze dankt.
Een hippie-achtige man met idem hondje bied 100% zekerheid bij het lezen van de beschrijvingen en kaart-bestudering…..
Daar zie ik op een bord Brie staan en zie steeds meer van het chateau-BRIE.
Poort gesloten!
Ik lees de vermeldingen op de diverse borden, met weinig zonneschijn is het daar friskoud zeker als de zon niet en de wind wel voelbaar is.
Er komt een man op traktor met kar richting poort gereden...wacht en de poort gaat na enige tijd automatisch open….Ik spreek hem aan, stel me voor en vraag kort daarna of hij de eigenaar is en of er een Chambers D’Hotes mogelijkheid is.
De eigenaren zijn er nu niet, maar komen over ongeveer 30 minuten…
Nadat de 30 min. overschreden was ging ik gestage regelmatiger meer bewegingen maken om de toenemende kou en het afkoelen door het zweten te kunnen trotseren. Na 50 minuten ben ik als afleiding al de Messenger berichten gaan lezen omdat ik vermoedde dati ik sommige ervan nog niet gelezen had….
Na ruim uur kwam er een auto die voor de poort tot stilstand werd gebracht door een 80 tiger man ,die gewenst, zijn raam open liet gaan…..Nadat ik me voorgesteld had vroeg ik naar de Chambers D’Hotes mogelijkheid waarop hij zei dat ze daarmee zijn gestopt vanwege het boven de 80 zijn….waarop ik zei dat ik alleen een slaapplaats nodig heb omdat ik een slaapzak bij me heb...even was hij bedenkelijk…..Zou het dan wel kunnen?
Ja, dat hoeft geen probleem te zijn, ik moet nog wel mijn vrouw verwittigen die aan het werk is in een van de huizen hier in de buurt die we verhuren….Ik zal de poort opendoen…..dan kunt u mij volgen..
Bij binnenkomst ziet het er gezellig-rommelig uit...kort daarna probeert hij zijn vrouw te bereiken….vraagt of ik koffie of thee wil en gaat thee zetten...tegelijkertijd dat het water a/d kook is volgen herhalingen…
De man vraagt of ik christen ben en zeg ja, ga naar mijn rugzak haal de traktaten in zes talen tevoorschijn en laat hem ze zien...En verkiest een Franstalige
Als er dan contact komt en de man probeert te communiceren dat er ook een pèlerin zijn/hun wereld is binnengetreden lijkt de communicatie stroever te gaan verlopen…
De vrouw komt vermoeid binnen, nadat ze wat is bijgekomen stel ik me voor…..even later buigt ze over detail en zucht van het zware werken in de tuin…
Toen we nog alleen waren heeft hij desgevraagd gezegd dat het een familie kasteel met landgoederen is dat van de zijde van zijn vrouw ruim 200 jaren in de familie is.
En dat hij als ingenieur in de speciale metalen al op meerdere plaatsen en landen in de wereld gewerkt en/of gewoond heeft en daarvoor ook besprekingen heeft gevoerd in Nederland met de top bestuurders van Hoogovens in Ijmuiden. …
Nadat de vrouw was ‘bijgekomen’ zei de man tegen haar dat ik een evangelist ben…
Waarna ze vroeg wat ik aan eten bij me heb, samen met haar man begon ze een mandje te vullen met kant en klare rijst in plastiek verpakking, stukken stokbrood thee melk toetje boter e.d...hierbij werd ook even gezellig over en weer gesproken…..
Ik mocht hiermee in een van de naaste gebouwen/kamers de tijd verdoen en de nacht doorbrengen waarna ik kon gaan en niet hun late opstaan hoef af te wachten….hij geeft me ook de code van de poort. Super! was mijn reactie maar kan ik voor dit alles ook een vergoeding in geld geven vroeg ik hen, de vrouw vroeg 20 euro wat ik aan haar overdroeg.
De vrouw was hartelijk en bij het afscheid zei ze dat ze voor mijn zijn op de Camino gaat bidden….waarna Ik beloofde dat ook voor hen te doen.
De man begeleide mij verder waarbij hij vertelde dat hij katholiek is en het fijn vind dat we voor elkaar kunnen bidden...Alles legde hij uit en wachte daarbij totdat het ETEN opgewarmd was, de verwarming en de douche functioneerde alles zorgzaam en hartelijk als een vader voor mij zo voelde en ervoer ik het.
Hij liet me een 4 box DVD’s met Bijbelse inhoud zien, die hij speciaal voor de kinderen heeft en in de kamer laat draaien als er bruiloft of andere gasten verblijven.
Waarna we fijn afscheid namen .
Ik de maaltijd liet smaken…waarbij vele zegeningen van deze dag in mijn hoofd en gevoel ‘meebewogen’... en hierna eens voldaan de slaapzak opzocht die op.mij ‘lag-te-wachten’.
Met DANK voor jullie aandacht en daarenboven extra dank voor degene die hun reacties zond op een of meerdere verslagen…!
Groeten vanuit ruim en rust en nieuwe energie gevend Frankrijk….
Willie Jacobs
Bonjour, vous pouvez traduire copier le texte à Google pour lire ce rapport dans votre propre langue!
Dinsdag 26-4 4e dag de Camino 8e etappe.
Oradour-sur-Vayres ---Au châtea de BRIE
NOTING IS LIKE BEFORE
Is de tekst die op een raam aan de voorkant van een huis staat waar ik geregeld langs fiets.
Dat niets is zoals het was, heeft mij echt geholpen om weer een nieuwe etappe te kunnen gaan aanvangen zeker nu het 3 jaren geleden was en in 2013 zo bijzonder en veelzijdig fijn was om samen met Egbert en Luna 15 dagen heel de 7e etappe te mogen Samen-gaan…..Op een stukje Levensweg…..
VERDWAAL
RAAK DE WEG
WAT VAKER KWIJT
GELUK VIND JE NIET
OP BESTEMMING
MAAR IN DE TUSSENTIJD
LIEF LEVEN
Deze tekst stond als eerste beschreven in een mapje met teksten die ‘n vriendin me voor op deze ‘mijn-eigen-Camino’ meegaf.
26-2
Meteen nadat ik zittend in bed van het mini-chaletje mijn 2 vorige dagverslagen had gemaakt, ben ik om tijd te winnen, joggend in pyjama naar de receptie gerend, daar waar alléén Wifi is om deze te gaan verzenden.
Ik had gisteren-avond a/d eigenaar gevraagd of er een shop is waar ze regenbroek verkopen en hoe ver dat is. Ja, op 2 km. afstand!
De gedachte dat ik daar nog naartoe wil, en het met de bus zvm op de startplek voor de nieuwe dag wil geraken en daarenboven ook nog flink stuk wil gaan gaf me toenemend gevoel van disharmonie nu het inmiddels 11:03 uur was geworden..
Om daar uit te raken ben ik als een speer a/d de eigenaar gaan vragen of hij mij naar de starplek én daarvóór nog naar de regenbroek shop wil brengen?
No problem was zijn antwoord!!
Na zo’n grote inspanning heeft h.e.e.a. een vertragende werking waaronder bij het inpakken en chalet schoon achterlaten..
Om 11.55 uur komt de eigenaar mij ophalen en vraag ik of we eerst naar de regenbroek shop kunnen, kijkt hij op zijn horloge en zegt dat het niet meer gaat het is Midi (12 uur) en dan sluiten de winkels…..Okee dan gaan we daar maar niet meer naar toe en kunnen we naar de startplek gaan. Op weg verteld hij o.a. dat hij eens a/d Europese top Kickbokser is geweest en dat hij daar lichaamsbeschadiging aan nek en been van heeft overgehouden wat blijvend aan zijn bewegen zichtbaar zal blijven. Hij vertelde dat hij al vanaf 19 jarige Nederland, o.a. Utrecht en Amsterdam heeft bezocht...En Ivm werk ook meerdere landen bezocht, een gezellige ont-moeting
Omdat hij de routebeschrijving in het boekje leest over de omgeving maar niet in de omgeving geboren is, gaan we vooraf naar de Tourist information voor alle duidelijkheid…..even daarna rijden we naar de juiste markering toe en nemen we hartelijk afscheid. Tijdens de eerste stappen
het is inmiddels tegen 12.45 uur als ik een Dalmatische/krenten hond en een andere hond met hun baas in rode jas tegemoet loop in de richting die ik gaan moet..
Daar ik zelf eens een Dalmatische hond heb gehad met overwegend veel plezier vond ik het leuk nader tot deze te geraken, hierdoor ontstond ook contact met de ontspannen-gelukkig ogende man die ik aansprak met Bonjour monsïeur, hij regeerde dat we gewoon in onze landstaal verder kunnen. Een gezellig vriendelijk en stevige Nederlander. Hij vertelde dat hij eerst een lange tijd een huis had in de prachtig stille en ruimtelijke omgeving en daarbij werkte in Nederland in de accountancy als controller, dat hij het werken in die wereld spuugzat werd en besloot voor goed naar Frankrijk te verhuizen. Nu een, langs waar ik hem sprak, een ruim huis met grond waarop hij 5 ruim neergezette luxe bungalows , zwembad, tennisbaan heeft. Ik heb hier ook een hotel bij maar dat is achteraf, niet de beste keuze geweest doordat ik het te lang heb laten doorgaan.... .Ik denk dat het te afgelegen is om genoeg gasten ervoor te krijgen..
Hij ging verder nog een rondje met de honden en ik ben voor de verdere stappen eerst nog de Nederlandse vertaling in mijn Gsm voor de verdere stappen gaan opzoeken om ze stand-by te hebben.Nog terwijl ik daar mee bezig was kwam hij alweer terug en heeft hij me geholpen de juiste routetekst-vertaling bij elkaar te voegen...terwijl we bezig waren kwam er een madam met klein hondje die werd aangevallen door zijn Dalmattiër, waarna hij zorgzaam hierop reageerde en het Alles voorbeeldig afhandelde.
Zulke fijne en praktische ontmoetingen worden ook de Engelen op je Levensweg/Camino genoemd…
Ik kom geleidelijk in een aangename kadans.
Geleidelijk aan nodigt de rustgevende stilte met alleen natuur geluiden mij-geheel-uit gewoon mijzelf te zijn/worden.
Met deze ervaring erbij raakt de Genade om te mogen leven en waarin ik met jullie en alles verbonden ben mij zo, dat ik hevig ontroerend langzamer verder stap. Dit heeft zeker ook met het overleven van de 2 - voudige openhartoperatie met een overlijden kans van 1:20 te maken…en tegelijkertijd op dit moment, anderhalf jaar na 12-9-2014 me voor het eerst weer 100 % volledig op aarde in mijn element voel…dankbaar roep ik het uit: Dank U voor de Goedheid van het Leven in Uw genade….
Om 14.40 uur kijk ik naar de routebeschrijving en zie dat er een eerste overnachting mogelijkheid kan zijn op 13 km. en daarna pas 8 km. verderop...Ik ga 1 soms 2 ‘tandjes’ hoger in de vooruitgang om hiermee de kans op een overnachting plek te vergroten, zeker nu het ook wat meer bewolkt en kouder begint te worden….
Bij het dorpje met de kerk waar ik binnen wilde kijken, blijkt een begrafenis gaande te zijn, op het pleintje daarbij neem ik de lunch om ook h.e.e.a. te kunnen zien hoe dat hier in zijn werk gaat.
Bij het verder gaan mis ik de markeringen en vraag het aan sommige mensen waarbij ik in de buurt kom, waaronder de behulpzaamste 50 ger dame aan wie ik bij het verder gaan dacht beter ook een traktaat had kunnen geven…
Ik kan de wit-rode markeringen nog steeds niet vinden als ik terugloop kom ik haar weer tegen als ik ze naar haar Cooper zie lopen...en nu benut ik de herkansing voor het geven van een traktaat waarvoor ze dankt.
Een hippie-achtige man met idem hondje bied 100% zekerheid bij het lezen van de beschrijvingen en kaart-bestudering…..
Daar zie ik op een bord Brie staan en zie steeds meer van het chateau-BRIE.
Poort gesloten!
Ik lees de vermeldingen op de diverse borden, met weinig zonneschijn is het daar friskoud zeker als de zon niet en de wind wel voelbaar is.
Er komt een man op traktor met kar richting poort gereden...wacht en de poort gaat na enige tijd automatisch open….Ik spreek hem aan, stel me voor en vraag kort daarna of hij de eigenaar is en of er een Chambers D’Hotes mogelijkheid is.
De eigenaren zijn er nu niet, maar komen over ongeveer 30 minuten…
Nadat de 30 min. overschreden was ging ik gestage regelmatiger meer bewegingen maken om de toenemende kou en het afkoelen door het zweten te kunnen trotseren. Na 50 minuten ben ik als afleiding al de Messenger berichten gaan lezen omdat ik vermoedde dati ik sommige ervan nog niet gelezen had….
Na ruim uur kwam er een auto die voor de poort tot stilstand werd gebracht door een 80 tiger man ,die gewenst, zijn raam open liet gaan…..Nadat ik me voorgesteld had vroeg ik naar de Chambers D’Hotes mogelijkheid waarop hij zei dat ze daarmee zijn gestopt vanwege het boven de 80 zijn….waarop ik zei dat ik alleen een slaapplaats nodig heb omdat ik een slaapzak bij me heb...even was hij bedenkelijk…..Zou het dan wel kunnen?
Ja, dat hoeft geen probleem te zijn, ik moet nog wel mijn vrouw verwittigen die aan het werk is in een van de huizen hier in de buurt die we verhuren….Ik zal de poort opendoen…..dan kunt u mij volgen..
Bij binnenkomst ziet het er gezellig-rommelig uit...kort daarna probeert hij zijn vrouw te bereiken….vraagt of ik koffie of thee wil en gaat thee zetten...tegelijkertijd dat het water a/d kook is volgen herhalingen…
De man vraagt of ik christen ben en zeg ja, ga naar mijn rugzak haal de traktaten in zes talen tevoorschijn en laat hem ze zien...En verkiest een Franstalige
Als er dan contact komt en de man probeert te communiceren dat er ook een pèlerin zijn/hun wereld is binnengetreden lijkt de communicatie stroever te gaan verlopen…
De vrouw komt vermoeid binnen, nadat ze wat is bijgekomen stel ik me voor…..even later buigt ze over detail en zucht van het zware werken in de tuin…
Toen we nog alleen waren heeft hij desgevraagd gezegd dat het een familie kasteel met landgoederen is dat van de zijde van zijn vrouw ruim 200 jaren in de familie is.
En dat hij als ingenieur in de speciale metalen al op meerdere plaatsen en landen in de wereld gewerkt en/of gewoond heeft en daarvoor ook besprekingen heeft gevoerd in Nederland met de top bestuurders van Hoogovens in Ijmuiden. …
Nadat de vrouw was ‘bijgekomen’ zei de man tegen haar dat ik een evangelist ben…
Waarna ze vroeg wat ik aan eten bij me heb, samen met haar man begon ze een mandje te vullen met kant en klare rijst in plastiek verpakking, stukken stokbrood thee melk toetje boter e.d...hierbij werd ook even gezellig over en weer gesproken…..
Ik mocht hiermee in een van de naaste gebouwen/kamers de tijd verdoen en de nacht doorbrengen waarna ik kon gaan en niet hun late opstaan hoef af te wachten….hij geeft me ook de code van de poort. Super! was mijn reactie maar kan ik voor dit alles ook een vergoeding in geld geven vroeg ik hen, de vrouw vroeg 20 euro wat ik aan haar overdroeg.
De vrouw was hartelijk en bij het afscheid zei ze dat ze voor mijn zijn op de Camino gaat bidden….waarna Ik beloofde dat ook voor hen te doen.
De man begeleide mij verder waarbij hij vertelde dat hij katholiek is en het fijn vind dat we voor elkaar kunnen bidden...Alles legde hij uit en wachte daarbij totdat het ETEN opgewarmd was, de verwarming en de douche functioneerde alles zorgzaam en hartelijk als een vader voor mij zo voelde en ervoer ik het.
Hij liet me een 4 box DVD’s met Bijbelse inhoud zien, die hij speciaal voor de kinderen heeft en in de kamer laat draaien als er bruiloft of andere gasten verblijven.
Waarna we fijn afscheid namen .
Ik de maaltijd liet smaken…waarbij vele zegeningen van deze dag in mijn hoofd en gevoel ‘meebewogen’... en hierna eens voldaan de slaapzak opzocht die op.mij ‘lag-te-wachten’.
Met DANK voor jullie aandacht en daarenboven extra dank voor degene die hun reacties zond op een of meerdere verslagen…!
Groeten vanuit ruim en rust en nieuwe energie gevend Frankrijk….
Willie Jacobs
-
01 Mei 2016 - 22:52
Pieta De Vrues:
Hallo Wllie,
Wat een mooie ontmoetingen heb je weer meegemaakt die kun je als een schat bewaren.
Veel pleizier en nog meer mooie ontmoetingen op je verdere tocht toegewenst.
Hartelijke groeten,
Pieta.
-
01 Mei 2016 - 22:58
Wilma:
Dag Willie.
Met veel plezier heb ik nu al elk verslag gelezen...Wat een avontuurlijke reis! Leuk hoe je , tijdens je tocht, zoveel mensen leert kennen en de vreemdste dingen mee maakt. Hartverwarmend lijkt me dat!! Ik wens je nog heel veel wandel plezier en een voorspoedigge reis! Blijf schrijven, ik vindt het erg leuk om te lezen! ( en ben stiekum een beetje jaoers) -
01 Mei 2016 - 23:51
Elly :
Veel wandel plezier ! En mooi al je ontmoetingen en je verbindings gevoel met iedereen op je levenspad ! Succes verder ! En maak er wat van! Groetjes van Elly -
02 Mei 2016 - 08:00
Marc:
Beste wereldburger,
Veel wandelplezier.
Het is beter om alleen te lopen, dan met een menigte in de verkeerde richting. -
02 Mei 2016 - 09:26
Leo:
Beste Willie
Wat een mooi verslag en wat een avontuur. Ik ben inmiddels weer met mijn vader naar het Bunderbos geweest. Iets minder avontuurlijk maar zoals je weet weer heel leuk. Ook weer bij Ellie en Frans in Margraten geweest.
Zaterdag bij de dansende koeien in de Genneperparken geweest en op het moment dat de koeien de wei in gingen vloog er een ooievaar over. Nog nooit gezien bij ons in Eindhoven. Dit is een goed teken.
Succes maar vooral veel plezier en mooie momenten.
Leo -
02 Mei 2016 - 13:05
Gonnie:
Bon après-midi Willie, ce qui une belle histoire,
Als je zulke lieve "vreemde" mensen tegen komt die met jou het pad willen volgen gaat er iets prachtigs door je ziel!! Mensen willen het met je delen zeker als pelgrim ben je een veel geziene gast!! Van alles gaat er door je heen, dat je dit alles zo mooi samenvattend kunt schrijven op een door mij meemakende als het ware manier wil toch heel wat zeggen voor jou!!!
Een pad bestaat door er op te lopen!!
Volg je hart want dat klopt!!!
Liefs, Gonnie
-
02 Mei 2016 - 13:26
Gonnie:
Bon après-midi Willie, ce qui une belle histoire,
Wat heb je een prachtig verslag van je reis gemaakt en zo lang ik ga er echt voor zitten!!
Zoveel gebeurt er in een mensen leven al die lieve ontmoetingen mensen zien de pelgrim als een veel geziene gast en wil graag met ze mee het pad bewandelen in alle opzichten en je voorzien van eten slapen etc. Als ik je verhalen lees bewandel ik hem als het ware mee zo boeiend en levendig beschreven. Haha ik ruik als het ware de Franse wijn met een lekker kaasje jammie jammie!!
Gelukkig is het weer hier wat aan verbeteren en kunnen we genieten van de zon. Breng wat zon mee in je rugzak ( is niet zwaar ).
Ik wens je nog wat mooie tochten toe en ik zou zeggen schrijf er een boek over stof en talent genoeg!!
Liefs, Gonnie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
