Begin met Egbert en hond Luna
Door: Willie Jacobs
Blijf op de hoogte en volg Willie
25 April 2013 | Frankrijk, Les Coqs
Hallo allemaal, Hello everyone, Bonjour tout le monde, hallo an alle, Hola a todos
Als je het niet in het Nederlands kunt lezen, kun je het vertalen met http://translate.google.com of http://vertalen.babylon.com/
If you can not read it in Dutch you can translate with http://translate.google.com of http://vertalen.babylon.com
Si vous ne pouvez pas le lire en néerlandais, vous pouvez traduire tag http :/ / translate.google.com of http://vertalen.babylon.com/
Wenn Sie nicht lesen können, es in Niederländisch, können Sie übersetzen mit http :/ / translate.google.com oder http://vertalen.babylon.com/
Si no puede leer en holandés, puede traducir con http :/ / translate.google.com of http://vertalen.babylon.com/
Dit is het verslag van de 2e dag van de 7e etappe naar Santiago de Compostella van mijn vredestocht met het thema "Wat verbind ons"op donderdag 25 april 2013.
Nadat ik deze 7e etappe gelopen had, heb ik dit verslag in Dommelen op deze weblog geplaatst!!
23 km Nevers- Les Coqs
Nacht en ontwaken
Doordat ik mijn beddengoed onvoldoende had ingestopt en/of te weinig dekens erop had, werd ik meerdere keren wakker. Vanaf 5 uur begonnen de vogels met hun lof-gefluit voor de nieuwe dag en “wat heerlijk dat het toch weer lente is geworden”….. ten gehore te brengen!
Ontbijt
7 uur op tafel: 25 cm stokbrood, 2 potten jam waaronder rabarber, 4 kleine partjes verpakte roomboter. Ik heb alle roomboter gebruikt, een nieuw record hoeveelheid roomboter per vierkante cm brood en voor het verdere transport 2 grote mokken groene thee. Ondertussen las ik uit de Liefdes brief aan de mensheid als geestelijk voedsel: De Zegende Wijsheid in spreuken 3 in zijn geheel door. Waarna ik in het gastenboek mijn tijdelijk verblijf bevestigde, de afwas deed en al mijn spullen weer op de juiste plaats in de rugzak deed. De non had gevraagd of ik wilde afsluiten en de sleutel wilde komen afgeven omdat ik de enigste gast was. De non spreekt alleen maar Frans en ik bijna geen….. dus dat wordt wat meer ‘handen en voetenwerk’ benutten. Bij het laatste contact vroeg ik haar nog even een foto te mogen maken, dank en groet.
Lente
Wat een prachtig Groene hier met een straalblauwe hemel….
Op naar de camping waar Egbert en Luna de Labrador- Italiaanse Berbermasker verbleven en we om 8.30u afgesproken hebben. Zo morgens vroeg al meteen 3 km. flink doorstappen om op tijd te zijn met 15 kg. op de rug geeft duidelijk aan niet in het wekelijkse ritme te zijn. Ook nog even de brug over de Loire over, dan naar beneden links daar staan en liggen ze. Ik ben wat aan de late kant…maar Egbert blijkt nog niet klaar te zijn hij heeft het koud gehad vannacht. We houden goed rekening met elkaar,helpen war gewenst is en vertrekken om - 9uur, waarbij “Franse nachtegalen” ons in volle glorie begeleiden. Egbert, tandarts van beroep verteld enthousiast over zijn enig kind en dochter Mireille en dat zijn vrouw Denise directeur is voor een bedrijf in Zurich wat voor een bank of U.S.A. de aandelen verzorgd voor de Zwitserse afnemers. Dat hij in Utrecht geboren is en aldaar ook tandheelkunde heeft gestudeerd en tijdens een 2 daagse mars in Bern waarvoor hij als dienstplichtig officier door een Zwitserse officier die hij ontmoette tijdens de vierdaagse van Nijmegen was uitgenodigd zijn Zwitserse vrouw heeft leren kennen. Die op dat moment woonachtig was in Amerika waar haar ouders naar toe zijn geïmmigreerd, maar weer eens in haar geboorteland op bezoek was. We hebben goed en eerlijk contact en kunnen over en weer over alles vrijelijk en serieus met elkaar praten wat ons allen goed doet. Deze eerste dagen van deze etappe begint zo als zeer bijzonder en aangenaam, zeker daar ik er zo tegenop zag een nieuwe start te moeten gaan maken.
Bourgondisch
Al verder lopende komen we rond lunchtijd bij een sluis met even verderop een Auberge. Door het warme weer laten we ons door ‘n glas Paulainer tab bier uit Munchen verwennen, ondertussen verteld Egbert dat hij ook hobbykok is en dat Oeuf de Meurette een nationaal bekend gerecht is in Frankrijk, dat in bijna elk restaurant dat het op de menulijst heeft staan anders bereid wordt. Het wordt bereid met een of meer rauwe eieren die boven een pan kokende rode wijn en eventueel andere ingrediënten van hun schaal of schalen wordt ontdaan waarna deze op de kleine pit meekoken totdat alleen de kern nog wat rauw is. Bij het meeste eten in Frankrijk hoort een mand brood en/of kan water. Zullen we dat maar eens bestellen, ja denk ik, nu zijn we toch hier…….De meeste van mijn etappes waren de meeste dagen eenvoudig, gezond en sober wat het eten/drinken betreft waarbij ik meestal 1x per week goed uit ging eten en drinken. Maar ja, tegen andere zeggen en communiceren :geniet de seizoenen en Vier Het Leven moet natuurlijk ook voorgeleefd worden als het gegund wordt....een eerste verrassing Egbert trakteert en het was heerlijk en apart…… Luna kreeg lekkerfris water en soms wat er van de tafel ‘viel’ en kon rusten.Hierna konden we uitbuiken op een saai stuk van wel 8 kilometers.
Landgoed
In Les Logs hebben we water gevraagd en de naam betekend: De Hanen. In dit gehucht zoeken we een gite d’etappe bij een oud kasteel waar in het bijzonder pelgrims welkom zijn en vinden het op het juiste moment. Het is een pittig stuk geworden voor de eerste dag, met mijn 3 kilometer van de ochtendwandeling geven schouders, heupen, benen en alles wat daar aan vast zit aan dat het zo wandelen mooi is geweest voor vandaag. Het zou ideaal zijn als er na zo’n tocht en het douche ook een weldadige massage zou plaatsvinden…..Wie weet komt er ook nog op een der Caminos wegen ’n Engel in de vorm van een masseuse………… om deze “droom” werkelijkheid te laten worden….Een ruim zonnige dag afsluiten, buiten eten in pelgrims verblijven op het landgoed met zicht op het kasteel en overnachten is extra super natuurlijk. Er is een mogelijkheid met avondeten en ontbijt waarbij we voor het avondeten zelf wat moeten kokkerellen. Egbert heeft met de bijgeleverde droge pasta, met een gedeelte van het vlees, kruiden uit de Provence, geraspte kaas en de oven een heerlijke maaltijd bereid. Hierbij geeft het echtpaar wat deze accommodatie verzorgd een fles wijn van de regio. We kunnen bovendien bij zeer aangename temperatuur heerlijk buiten zijn, Egbert brengt hierbij met behulp van zijn MP3 speler welluidende instrumentale zeer passende filmmuziek uit de film LES IN TOUCHEABLES van LUDOVIC-EINAUDI ten gehore en vraagt of hij 1 van de 20 sigaartjes die hij per jaar rookt mag ‘offeren’, en dat vind ik geen enkel bezwaar omdat het past en lekker ruikt. We genoten hierbij ook van de bijgeleverde schotel charcuterie, brie en brood. Met brokken voor Luna vroeg men 50 euro voor het alles samen. Voor het eerst tijdens de vredesloop naar Santiago de Compostella slaap ik de komende nacht met een andere ‘pelgrim ‘in hetzelfde bed en dat is voor mij een overwinning, zeker daar ik niet graag met een man in hetzelfde bed lig, dit voelt gezond aan.
Bedankt voor je belangstelling en voor de reactie die ik al ontvangen mocht!
Bon nuit,
Willie
Als je het niet in het Nederlands kunt lezen, kun je het vertalen met http://translate.google.com of http://vertalen.babylon.com/
If you can not read it in Dutch you can translate with http://translate.google.com of http://vertalen.babylon.com
Si vous ne pouvez pas le lire en néerlandais, vous pouvez traduire tag http :/ / translate.google.com of http://vertalen.babylon.com/
Wenn Sie nicht lesen können, es in Niederländisch, können Sie übersetzen mit http :/ / translate.google.com oder http://vertalen.babylon.com/
Si no puede leer en holandés, puede traducir con http :/ / translate.google.com of http://vertalen.babylon.com/
Dit is het verslag van de 2e dag van de 7e etappe naar Santiago de Compostella van mijn vredestocht met het thema "Wat verbind ons"op donderdag 25 april 2013.
Nadat ik deze 7e etappe gelopen had, heb ik dit verslag in Dommelen op deze weblog geplaatst!!
23 km Nevers- Les Coqs
Nacht en ontwaken
Doordat ik mijn beddengoed onvoldoende had ingestopt en/of te weinig dekens erop had, werd ik meerdere keren wakker. Vanaf 5 uur begonnen de vogels met hun lof-gefluit voor de nieuwe dag en “wat heerlijk dat het toch weer lente is geworden”….. ten gehore te brengen!
Ontbijt
7 uur op tafel: 25 cm stokbrood, 2 potten jam waaronder rabarber, 4 kleine partjes verpakte roomboter. Ik heb alle roomboter gebruikt, een nieuw record hoeveelheid roomboter per vierkante cm brood en voor het verdere transport 2 grote mokken groene thee. Ondertussen las ik uit de Liefdes brief aan de mensheid als geestelijk voedsel: De Zegende Wijsheid in spreuken 3 in zijn geheel door. Waarna ik in het gastenboek mijn tijdelijk verblijf bevestigde, de afwas deed en al mijn spullen weer op de juiste plaats in de rugzak deed. De non had gevraagd of ik wilde afsluiten en de sleutel wilde komen afgeven omdat ik de enigste gast was. De non spreekt alleen maar Frans en ik bijna geen….. dus dat wordt wat meer ‘handen en voetenwerk’ benutten. Bij het laatste contact vroeg ik haar nog even een foto te mogen maken, dank en groet.
Lente
Wat een prachtig Groene hier met een straalblauwe hemel….
Op naar de camping waar Egbert en Luna de Labrador- Italiaanse Berbermasker verbleven en we om 8.30u afgesproken hebben. Zo morgens vroeg al meteen 3 km. flink doorstappen om op tijd te zijn met 15 kg. op de rug geeft duidelijk aan niet in het wekelijkse ritme te zijn. Ook nog even de brug over de Loire over, dan naar beneden links daar staan en liggen ze. Ik ben wat aan de late kant…maar Egbert blijkt nog niet klaar te zijn hij heeft het koud gehad vannacht. We houden goed rekening met elkaar,helpen war gewenst is en vertrekken om - 9uur, waarbij “Franse nachtegalen” ons in volle glorie begeleiden. Egbert, tandarts van beroep verteld enthousiast over zijn enig kind en dochter Mireille en dat zijn vrouw Denise directeur is voor een bedrijf in Zurich wat voor een bank of U.S.A. de aandelen verzorgd voor de Zwitserse afnemers. Dat hij in Utrecht geboren is en aldaar ook tandheelkunde heeft gestudeerd en tijdens een 2 daagse mars in Bern waarvoor hij als dienstplichtig officier door een Zwitserse officier die hij ontmoette tijdens de vierdaagse van Nijmegen was uitgenodigd zijn Zwitserse vrouw heeft leren kennen. Die op dat moment woonachtig was in Amerika waar haar ouders naar toe zijn geïmmigreerd, maar weer eens in haar geboorteland op bezoek was. We hebben goed en eerlijk contact en kunnen over en weer over alles vrijelijk en serieus met elkaar praten wat ons allen goed doet. Deze eerste dagen van deze etappe begint zo als zeer bijzonder en aangenaam, zeker daar ik er zo tegenop zag een nieuwe start te moeten gaan maken.
Bourgondisch
Al verder lopende komen we rond lunchtijd bij een sluis met even verderop een Auberge. Door het warme weer laten we ons door ‘n glas Paulainer tab bier uit Munchen verwennen, ondertussen verteld Egbert dat hij ook hobbykok is en dat Oeuf de Meurette een nationaal bekend gerecht is in Frankrijk, dat in bijna elk restaurant dat het op de menulijst heeft staan anders bereid wordt. Het wordt bereid met een of meer rauwe eieren die boven een pan kokende rode wijn en eventueel andere ingrediënten van hun schaal of schalen wordt ontdaan waarna deze op de kleine pit meekoken totdat alleen de kern nog wat rauw is. Bij het meeste eten in Frankrijk hoort een mand brood en/of kan water. Zullen we dat maar eens bestellen, ja denk ik, nu zijn we toch hier…….De meeste van mijn etappes waren de meeste dagen eenvoudig, gezond en sober wat het eten/drinken betreft waarbij ik meestal 1x per week goed uit ging eten en drinken. Maar ja, tegen andere zeggen en communiceren :geniet de seizoenen en Vier Het Leven moet natuurlijk ook voorgeleefd worden als het gegund wordt....een eerste verrassing Egbert trakteert en het was heerlijk en apart…… Luna kreeg lekkerfris water en soms wat er van de tafel ‘viel’ en kon rusten.Hierna konden we uitbuiken op een saai stuk van wel 8 kilometers.
Landgoed
In Les Logs hebben we water gevraagd en de naam betekend: De Hanen. In dit gehucht zoeken we een gite d’etappe bij een oud kasteel waar in het bijzonder pelgrims welkom zijn en vinden het op het juiste moment. Het is een pittig stuk geworden voor de eerste dag, met mijn 3 kilometer van de ochtendwandeling geven schouders, heupen, benen en alles wat daar aan vast zit aan dat het zo wandelen mooi is geweest voor vandaag. Het zou ideaal zijn als er na zo’n tocht en het douche ook een weldadige massage zou plaatsvinden…..Wie weet komt er ook nog op een der Caminos wegen ’n Engel in de vorm van een masseuse………… om deze “droom” werkelijkheid te laten worden….Een ruim zonnige dag afsluiten, buiten eten in pelgrims verblijven op het landgoed met zicht op het kasteel en overnachten is extra super natuurlijk. Er is een mogelijkheid met avondeten en ontbijt waarbij we voor het avondeten zelf wat moeten kokkerellen. Egbert heeft met de bijgeleverde droge pasta, met een gedeelte van het vlees, kruiden uit de Provence, geraspte kaas en de oven een heerlijke maaltijd bereid. Hierbij geeft het echtpaar wat deze accommodatie verzorgd een fles wijn van de regio. We kunnen bovendien bij zeer aangename temperatuur heerlijk buiten zijn, Egbert brengt hierbij met behulp van zijn MP3 speler welluidende instrumentale zeer passende filmmuziek uit de film LES IN TOUCHEABLES van LUDOVIC-EINAUDI ten gehore en vraagt of hij 1 van de 20 sigaartjes die hij per jaar rookt mag ‘offeren’, en dat vind ik geen enkel bezwaar omdat het past en lekker ruikt. We genoten hierbij ook van de bijgeleverde schotel charcuterie, brie en brood. Met brokken voor Luna vroeg men 50 euro voor het alles samen. Voor het eerst tijdens de vredesloop naar Santiago de Compostella slaap ik de komende nacht met een andere ‘pelgrim ‘in hetzelfde bed en dat is voor mij een overwinning, zeker daar ik niet graag met een man in hetzelfde bed lig, dit voelt gezond aan.
Bedankt voor je belangstelling en voor de reactie die ik al ontvangen mocht!
Bon nuit,
Willie
-
09 Mei 2013 - 23:39
Geert Van Elten:
Hallo Willie,
de laatste keer dat ik met een man in een bed sliep, was in 1990, toen ik met vriend Han het Pieterpad liep. Ons overnachtingsadres had slechts een tweepersoonsbed. We hebben samen nog een half uur gelezen voordat we in slaap vielen.
Dank voor je mooie verhalen. Ze dagen me uit ook eens weer eens een langere tocht te doen. Voorlopig hou ik het bij het Hertog Hendrikpad, van Eindhoven naar Aalst, Heeze Geldrop, Nuenen en weer terug. En met slechts twee kilo op de rug. Dus eigenlijk is dat geen verhaal waard.
Ik kijk uit naar jouw vervolg!
Hartelijke groeten,
Geert van Elten -
11 Mei 2013 - 14:39
Nellie:
Hallo Willie,
Wat is deze zevende etappe weer snel gegaan.
Gelukkig ben je weer verlost van die te zware rugzak, en kan je je spieren weer tot rust laten komen.
Gezondheid!
Je tweelingzus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
