29-4 Villars-Brantôme
Door: Willie Jacobs
Blijf op de hoogte en volg Willie
06 Mei 2016 | Frankrijk, Brantôme
Villars---Brantôme
Bonjour,
Begroeting met hand geven wordt hier vaak gedaan, als daarbij gekust wordt, is 2 de gewoonte.
Ik ervaar dat ik nog aan het ‘harmoniëren’ ben van al het wonderlijke wat ik gisteren mocht beleven...
Vandaag werd ik om 6.45 opgehaald door Sofie de vrouw van de Cambre D’Hotes die dicht bij mijn overnachting plek bij de bakker met andere benodigdheden moest zijn.
Ik heb daar een Pain - complet en blikje sardientjes gekocht.
De monteur heeft deze Chambre d’Hotes als zijn tweede thuis en moest al vroeg beginnen daarom was het ontbijt om 7 uur.
Jus de Orange verschillende soorten brood en drie soorten heerlijke huisgemaakte jams boter en thee en fruit.
Samen met hem en een bruiloftsgast was het gezellig ontbijten op het end hiervan kwam de poes ook nog bij mij op schoot bij zitten…
Het is rommelig in deze Chambre D’Hotes maar de hartelijkheid aandacht en verzorging compenseren dat rijkelijk.
In Frankrijk is dat ook geen uitzondering maar cultuuraspect!
Na 8 uur kwamen er meer bruiloftgasten voor het petit dejeuner, inmiddels wisten sommige dat ik deelgenoot van pop koor www.camus.nl ben en een daarvan vroeg me de naam ervan omdat in de familie nogal koor en muziek beoefend wordt, zo gaf ik het website adres..
Om 8.30 werd ik desgewenst naar de winkel voor fruit gebracht en daarna naar het gemeentehuis voor de sleutel - teruggave…
Toen ik was uitgestapt en Sofie was aangeredenn, bemerkte ik dat ik de 2 flessen voor water die bijgevuld moesten worden vergeten was….Dan maar nieuw gaan kopen was een eerste reactie….even daarna kwam Sofie terug en toonde dezen achter het stuur….met MERCY - MERCY reageerde ik.
De vrouw bij wie ik de sleutel moest terugbrengen was nog vriendelijk en aardiger en stelde me aan de burgemeester voor, met handgeven en zoen zoen bedankte ik haar en namen we afscheid…op de zonnige ochtend.
9:22 zie ik 2e blanc-rose markering-teken
Wat later begroet een vrouw ‘de pelgrim met zijn schelp’ van-achter-het-stuur.
Lopend door het eerst tegen gekomen gehucht bijt hond in rechter onder- schoen.. óók van achteren.
Waarna het Natuur CONCERT aanvangt en ik langs een Gite loop met uithangbord wat mijn aandacht trekt en een foto ervan maakt in VILLAR-BOSCHAUD met 500 inwoners.
Onderwijl komt een man met kopje met koffie in de hand naar buiten en wisselen we uit, waarna hij zegt en wijst daar wonen ook Nederlanders….Leuk om daar even langs te gaan want het zijn heel sympathieke mensen….
De deur staat open als er daar langs loop en zoek, mevrouw komt naar buiten...Ons Frans werd het al gauw Nederlands...even daarna kwam de man erbij.
Ik werd uitgenodigd voor ‘n bakkie...binnen...het werd buten waar het een toenemend gezellige ont-moeting werd met Renée en Peter Hoing (70) bij hun huis waar ze zo’n 6o % p.j. vertoeven en daarbij in Nederland huis met ‘veegtuin’ hebben.
De ruimte en stilte hier zijn heerlijk ook wel wat wennen als ‘blaffende herten’ hun geluiden midden in de nacht uiten!
Met ook wel vakantie-gevoelens denk ik hier ook weer aan dochter Naomi die momenteel in een oase in woestijn van Israël verblijft en dochter Salomé die met haar Amigo Jorge op Grand Cayman Island werkzaam zijn als internationaal dive-instructors. Heidi met haar man Stefan en dochters Lilly en Kate in Sassenheim, Greet die in Dommelen alles ‘draaiende’ houdt….
Op een bijzondere manier zijn ze aan dit huis gekomen. Doordat een vakantie met vrienden geen doorgang kon krijgen, en een advertentie zagen van dit huis hebben we gekozen om hier dan maar naar te gaan kijken. Het was een buitenkans omdat de man v/h echtpaar aan het dementeren was moesten ze het verkopen. Hierom konden ze het op 2000 m2 inclusief Notariskosten én heel de inboedel met zelfs opgemaakte bedden voor 125.000 euro ruilen..terwijl marktwaarde 150-160…. is!
Jean-Pierre de doorstuur-buurman komt er ook nog even bij zitten en een bakkie doen en tevens vragen of hij van de ‘Verweg’winkel waar hij naar toe gaat nog wat voor hen kan meebrengen…
Peter vertelde dat raadsleden in de dorpen zo’n 250 en burgemeester zo’n 1000 euro krijgen, dat de ‘gouden tijden’ hier ook voorbij zijn. De grond belasting net zoveel kost als een tv-schotel 500, dat je hier voor 125-150... al een nieuw huis kunt laten bouwen op grond van 10 euro per m2.
Hier veel vijgen bomen.
Het werd er toe-nemend gezellig waarbij in het bijzonder de inhoud van het traktaat aandacht mocht krijgen...
Renée beveelde het boek : IK GA OP REIS EN IK LAAT ACHTER….., wat een vrouw die de Camino heeft gelopen geschreven heeft ten zeerste aan!!
Veel leven aspecten komen aan de orde waarvan een benoemd werd, waarom we gedrieën héérlijk - lang-hevig konden lachen….Als ik nu echt voorlopig niet meer weg zou komen hier zouden ze mij wel naar Bantôme brengen opperde Renée nog...
Tijdens de laatste afscheid-rituelen het is 11:46 komt er een ene ‘uit de heuvel’ een ‘karavaan ’ van zo’n 30 driewieler ligfietsen bestuurd door uniek menselijke brein met alles wat daar aan vastzit, langs hun huis gereden….dit hadden ook zij nog nooit meegemaakt….De laatste werd bestuurd door man met een levenservaring van zo’n vijf-en-zeventig jaren.
Als ik daarbij van Renée nog een potje VIJGENJAM mee krijg met daarbij de woorden ‘ als die op is kun je het hier komen omruilen’..kan mijn dag al niet meer stuk….!!
Na een warm omhelzend afscheid gaat de rugzak weer om en raken we elkaar geleidelijk uit het zicht….
Niet veel verder over het pad en bij het zien van het hoge gras begint de sterke koffie steeds meer mijn darmen te activeren...enige tijd later neem ik ook daar afscheid van een gedeelte van de inhoud daarvan…
Weer een castagne op het pad..Nu in een niet-op-eten staat..
Nu ben ik nog meer verliefd op de ruimte-stilte-schoonheid en levensstijl op het landelijke deel van Frankrijk.
Hier komt in mijn gedachre het lied Laat me ‘erbij’, en begin weer te zingen in ontroering met tranen...in gedachte het idee dat ik dan ‘ver-weg’ van vele zijn zal, als ik hier een leven-fase zou gaan wonen….mogelijk een ideaal idee!!
Op een zondag in een dag te bereiken….
De ontroering en ‘los-komingen’ nemen toe bij het denken aan en zingen van Psalm 23:
De Here is mijn herder, mij ontbreekt niets.
Hij doet mij neerleggen in grazige weiden...
Willibrordbijbel
http://www.bijbel.net/wb/?%20Ps%2023
WAT HEERLIJK DAT IK HIERIN OOK PIJN EN VERDRIET KAN VERBINDEN OM OPTIMAAL BIJ MEZELF TE KOMEN OM IN MEER HARMONIE EEN NIEUWE LEVENSFASE TE KUNNEN GAAN AANVANGEN….
Denk hierbij aan de titel van het aanbevolen boek ‘ Ik ga op reis en ik LAAT ACHTER….’
Spontaan lied CHANTE LA VIE CHANTE ingezet…
https://www.google.fr/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://m.youtube.com/watch%3Fv%3D9hXKmo7NNmQ&ved=0ahUKEwjuxL-mg8XMAhUH1BoKHdrbD6YQtwIIITAC&usg=AFQjCNFqJCAZJXp3sgVpnjlIopYt_MURRE
Ik applaudisseer bij het zien van een wit rood ‘teken’.
Natuurlijke Stilte, het mooiste geluid wat bestaat….
Auto gaat gelukkig andere kant op….zo kan doorgaan met plassen.
Zet even lied Euforia in…wat ook tijdens Camus-theaterConcert ten-ge-hore wordt gebracht D.V. https://www.google.fr/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://m.youtube.com/watch%3Fv%3D4nJcmLMb5to&ved=0ahUKEwjel8_uncXMAhXFshQKHZ32Ci0QyCkIITAA&usg=AFQjCNFVSRl2WnxN6_0AM8N6cCFYVT8Wmg
Er staat geschreven ‘ Hij die gelooft haast niet…...daar ben ik blij om want ik houd ook van de lofzang der trage……
Vandaag t.n.t. zo’n 7 km mijn schoenen verplaatst..!
Ik ga in mijn eigen element verder...waarbij ‘ in mijn hoofd... jammer dat ik niet op de streeftijd daar ben’....!
Man wijst de weg, eerste handruk..even een ontmoeting...Bon Courage/goede moed!
Mensen stralen hier vaak meer rust in harmonie uit….
14:41 zie ik in de verte op het pad waar ik heen ga een hert...Wolf. .. of ander wilddier !?..
Bij dichterbij komen blijkt het een grote Boxer te zijn zonder iemand erbij.
Neem geen enkel risico en bewapend me met twee grote stenen die ik zgm uit het pad lostrek. ..voel me sterker en waakzaam...de afstand is nog net groot genoeg om foto te maken…..het grote ‘beest’ komt langs mij als ik in de opperste paraatheid ben, desnoods een gevecht aan te gaan….Ik kijk blijvend schuin naar achteren op om eventuele aanval doeltreffend te kunnen ageren….
Na zo’n 15 meter afstand voel ik me veilig genoeg om geheel om te draaien en de actuele situatie op te nemen. De Boxer kijkt daarbij met een uitstraling...Ik heb geen enkele kwade bedoeling willen uitvoeren….
Gaande weg komt er heel in de verte een rond-de-dertiger dame met Nog een hondje aan die aandachtig groet….Ik ben gerust.
Geleidelijk aan ga ik tandje sneller lopen om zvm kans te hebben dat de Marie nog open is voor een optimale kans op gratis overnachting…
Nog stuk langs autoweg.
Ondertussen had ik er niet meer aan gedacht om naar het Marie te gaan en kwam ik in Museum in Brantôme langs kermist uit.
16:24 Een nette dame stond me te woord en gaf te kennen dat er in Brantôme, de stad met de mooie stadsgezichten en sfeervolle restaurant terrassen geen speciale pelgrims-overnachting-opvang is, liet me brochure zien met mogelijkheden en verwees me door naar Tourist-Information.
Daar heb ik gekozen voor een plek dicht bij Centre-Ville...Deze madam bleek in eerste instantie niet op te (kunnen) nemen.
..het bureau is tot 18 uur open
Ik heb enige tijd buten gezeten sinaasappel gegeten en Wifi contact gemaakt, wat kortstondig was omdat energie opgeraakte.
Van de behulpzame baliedame mocht ik desgevraagd mijn stekker in het stopcontact steken om energie Gsm bij te kunnen laden. Ik zag dat er niet het gewenste gebeurde en vroeg of ik er vlakbij op een kruk mocht gaan zitten, dat mocht….De teler bleef steeds op 17 % staan….
Kamer geboekt, op naar de madam, pientere dame schoon huis, ze deed me denken aan Tante Dientje…..
Ze vroeg al gauw hoe laat ik morgen vroeg wil vertrekken en of ik een petit dejeuner wil hebben á 3,5 .
Daarop vroeg ik haar of dat om 7 uur kon en dat was haar te vroeg, ze wilde al wel wat voorbereiden zodat ik zelf de rest kan verzorgen. Ik vroeg wat haar prijs was zonder ontbijt, 32 !, is dat de prijs voor een pelgrim, stellig zei ze ze dat dat hetzelfde voor haar was...
Vandaag is het traject +- 22 km. én in relax tempo en behaaglijke temperatuur, ideaal om reserve energie te bewaren en morgen voor het 35 km. route te benutten. Vanaf Limoges tot Montreal de Gerst de eindejaars van de GR 654 heb ik t.n.t. zo’n 70 % af kunnen leggen.
Vandaag t.n.t. ďuidëlijk meer auto’s.
Voor de pauze neem ik de pas gekochte kiwi, bijt onder en boven ‘verharding’eraf en eet deze met huid en inhoud heerlijk smullend op. Geleidelijk aan nodigt het weer en lunchpakket mij uit om zoveel mogelijk ‘zweterigs’ uit te doen...De Tomme des Pyrénées Noir (Lait de Vache) en Salami Danois Fumé met stokbrood, fijn mals gras In de Zon, soms een aangenaam briesje...overdenkingen met gedachte aan ‘andere’, fluitende vogels...meer heb ik nu even niet nodig!!
Als ik ma-de-liefjes zie denk ik vaak: waar zijn de pa-de-liefjes….
Het lied I’ am Alive komt ook in mijn gedachte….
Eet van laatste stukjes brood wat ik ‘uit het kasteel meekreeg’ scheur laatste stuk kaas af, tomaat smaakt hier ook goed bij…
LAAT ME...nu nog even roosteren aan beide zijden 6 min. Dan vind ik mezelf bekwaam genoeg om weer samen met ‘vriend-rugzak’ verder te gaan op De Weg……
Wat kriebelde er nu door het struikgewas….Zo liggend fysiek verbinding voelen met de aarde geeft extra energie van de Aarde…!!!
Kort voor de pauze sprak S-Health secretaresse met toe dat ik middels 10 km. Heb afgelegd…..
Tijdens pauze heeft er veel kunnen luchten, i.d.m. hang ik kleding op takken zodat lucht er vrij zijn werk kan doen…..zo vaak was ik niet...wat een opluchting…!
Vanmorgen bij vertrek dacht ik: vroeg vertrekken is vroeg aankomen….Dan kan ik mogelijk al om 14.15 in Brantôme zijn, voor overnachting en/of stempel naar Marie (gemeente huis gaan) aan verslag schrijven. …
Het is nu13:44.
Ik vind het steeds fijn om een verslag te kunnen schrijven en aantekeningen te maken…..Anders zou het zo maar kunnen zijn dat ik veel te veel tegen mijn eigen loop te……
DE GSM LIET ZICH NIET MEER OPLADEN EN KWAM GELEIDELIJK AAN ZONDER ENERGIE TE STAAN….
KAN DAN NIET MEER VERSLAGEN SCHRIJVEN INTERNET VERTALEN MESSENGER WHATSAPP….Ik snel naar de Tourist information met het verzoek een kort bericht via Weblog te mogen zenden naar al mijn contacten in deze situatie, daar reageerde ze niet spontaan met ja op..Dat ging niet zomaar. Met enig aandringen besloot ze haar Sjef te bellen, waarna ik te horen kreeg dat ik bij Bistro Jean-Pierre kan internetten.
Ik meteen daarnaar toe en werd door vriendelijke rond de 25 man te-woord-gestaan, kon meteen er gebruik maken met een drankje o.i.d. te bestellen.
Ben eerst gaan douchen…
Bij terugkomst 19:24 heb ik eerst een Grand salade Cesar gegeten met brood en water. Dezelfde man, heel aardig en bedienend vertelde dat hij samen met vriendin 6 mnd in horeca werkt om daarna weer maanden lang te kunnen BACK-PACKEN en voor de komende periode Zuid-Afrika gekozen hebben, waarvoor ik hem wees op de veiligheid. ...Onderwijl ik daar zat te eten schoven er vier mannen met samen minimaal 277 jaren levenservaring aan, aan de tafel voor mijn waarvan er een een groot houten kruis droeg.
Ze begonnen met een mix likeur of nog sterker...geleidelijk aan werd het gezelliger met meer gelach…..Geleidelijk aan werd het drukker en niet welluidend, zeker doordat een man zich in een 2 vrouwen 2 mannen kwartet zich heel schreeuwerig en macho gedroeg en hiermee ook ergernissen teweegbracht….waarna hij groeiend afscheid namen.
Het internetten ging al moeizaam mede door een ander toetsenbord. Hier maakte ik een deel van een verslag wat later in ene bleek van het scherm te zijn…..De bediener en komende BACK-PACKER een traktaat gegeven en bedankt met hand druk en Bon Vie. ….waarna hij mij Bon Route toewenste….en ik zgm mij voor de nacht en vroeg vertrek gereedmaakte. …
DANK VOOR IEDERE REACTIE!
Groeten vanuit Frankrijk wat zich steeds beter laat leren kennen…
Willie Jacobs
-
07 Mei 2016 - 06:47
Gonnie:
Hoi Willie,
Eveneens weer een prachtig verhaal, goed van je om ook af en toe de juiste toon voor het concert in te zetten.... loopt lekker! Jou ontmoetingen blijven bijzonder.....mooi beschreven!
Liefs, Gonnie
-
07 Mei 2016 - 10:49
Maxim:
Ha Willie,
Behalve het feit dat je veel leuke dingen meemaakt moet ik je complimenteren met je schrijversaanleg, je bent je roeping misgelopen. Wij lezen het met plezier en een fijne reis verder.
Groet,
Maxim -
09 Mei 2016 - 08:12
Gonnie:
Bonjour Willie,
Ontroerend mooi! Ik sluit mij aan bij Maxim je roeping misgelopen... het leest prettig en leuk!
Wie weet zet het jou aan denken....
Bedankt Willie!
Liefs, Gonnie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley