4-5 Villamblard--- De Bergerac

4-5 VILLAMBLARD--DE BERGERAC

BONJOUR!!

Vous pouvez traduire ces rapports à la langue néerlandaise vous par Google Translate!


BONJOUR!

4:39 wakker
5:30---7:00 verslag geschreven.
7:00 petit-dejeuner

Hoeveel wilt u graag hebben voor hetgeen ik hier heb mogen ontvangen,
vraag ik aan mijn gastvrouw ….??
Ja pelgrims daar heb ik een...en doet haar arm/hand wat dichter bij haar drukkend op haar hart…. €40...voor pelgrims zegt ze….! !

Ik schrok van die combinatie, …. dacht gauw om weer te kunnen gaan opdunCamino poetstenmijntanden
enwildeactie…..
Voordat ik buiten was kreeg ik 2 heel dikke wang - zoenen en buiten een uitzwaai
WAT IS HET FIJN DAT ER OOK HUMOR ONS BIJ HET LEVEN GESCHONKEN IS…

Ik dacht al gauw….das hier toch al gauw €20 per zoen…..
Geen wonder dat ze zo gemakkelijk lacht..!!

7:55 aanlopen…
Vanuit het huis links af en eerste weer links langs monumentale Chambre D’hôtes om geleidelijk rechtsaf het landelijke in te gaan, waar de Nachtegaal zich thuisvoeld en het ook luidkeels laat horen.
Volop Zon...beloofd een warme korte-broekendag te worden, ook de komende dagen!
AL klappende baan ik mijn weg en zing daarbij:
‘Lord make use one
Lord make use one
Lord make use one everywhere
One in felllowship
One in Love Divine
Lord make use one everywhere….

Even stoppen: multi vitamine vergeten in te nemen…bij het ontbijt…!
Gras hoog en heel nat, zelfs Goretex heeft het er moeilijk mee!
Account-maneger type-dame rijdt bij vrijstaand huis weg, waarbij ze met open-raam vriendelijk begroet met Bonjour...BONJOUR!!
Ik heb mijn S-Health secretaresse vandaag weer in dienst genomen.
ZON AL EEN LANGE TIJD KOESTEREND VOOR ME.. het erg-natte-hoge gras is ook aan binnenzijde schoenen waarneembaar geworden.
Het wordt duidelijk en toenemend warmer.
Ik ga hierdoor tandje hoger lopen om vóór 12 uur zvm kilometers te wandelen om er zwm na de nog meer toenemende middag te hoeven gaan…
Ná een stevige helling geeft Krekel ‘n solo-optreden. ..
Juist voor mij tijdens het opschrijven zie ik de eerste druivenranken...Op naar meer - Bergerac. ..
Bruine hond op het pad waarover ik ga rent naar me toe en komt toenemend dichterbij, ik geef ‘seintje naar mijn rechtervoet’ om alerter te zijn.. !
VAKER de kleur Bordeaux-rood..
Ree merkt op aan gaat zijn/haar weegs…
De varens wuiven hier bijna op ooghoogte.
Flink doorstappen tot pauze zwart en bruin bondsvee koeien. Krekelconcert met wat solo partijtjes door zangvogels en dat in deze akoestiek een sublieme welluidendheid doordat geen enkel motorisch - mechanisch geluid er bij aanwezig is…..
11:34 Koek - koek laat van zich horen.
11:46 zie ik 300 m. voor me indrukwekkend lang meerkleurig dier van links komen slingerend het pad naar beneden nemend rechts hoge gras in ‘vluchten’.
R volgt een heel steile klim met ervoor weer een diepte om ‘aanloop’ te kunnen nemen….in flink tempo zet ik in voel me naarmate ik de top bereikt heb overwinnaar hierover en daal ‘rustgevend’ af maar mis nog route tekens.
Loop door tot T-kruising waar ik 200 m. naar rechts en 150 m naar links controleer op Blanc-rouge markeringen...niets te zien.
Dus weer terug naar de laatst geziende. .
.Pfff effe ‘omschakelen & bijkomen vooral in hoofd’.....Ja gelukkig na 10-15 min teruglopen..sjouwen...zie ik ut al...Ik heb bocht naar links genomen. ...waar rechtdoor de route is…waarvan het zien van het markering-teken als een geschenk-moment aanvoelt...
Dit ga ik vieren met een pauze.
Ik denk nu dat het niet opjuiste tijd brandstof-water-rust wel eens meer medeoorzaak kan zijn van niet alert te zijn….waarbij ook dagdromen soms de ‘overhand heeft...
Het is nu 12 uur, de tijd waarop ik in mijn ruim 23232 dagen op Aarde het vaakst ‘de-Paus-geëerd-heb…
Heerlijke tegen boom met ruimte voor platte rust…het heerlijke weer nodigt uit in deze Sirene-stilte het lichaam van kleding te ontdoen en te laten luchten op ‘de-omgeving-natuur’...
Graag wil ik nu weer bladzijde citeren uit het Oranje teksten - boekje wat een ‘allerbeste vriendin van me’ speciaal op deze Etappe mee-wilde-laten-gaan….:

REIS VER

DRINK WIJN

DENK NA

LACH HARD

DUIK DIEP

KOM TERUG !


Mooi in volgorde, verwoorde LEVEN-Liefdes-aspecten…!!


Na het eten en drinken komt er een bosbeheer bestelbusje aangereden met twee stevige 60 tiger mannen erin.
...Zo gauw ik geenszins nog iets van hen en hun auto waarneem, ervaar ik dat de ‘Adam’ in mij zich wil manifesteren...Ik geef het Alle ruimte...heerlijk in de ‘vrijheid’ in harmonie met zo veel mogelijk is….
In deze afgelegenheid met grote bossage in de directe omgeving komen gedachten in mij op dat er ook een Grote BRUINE Beer daar uit struikgewas kan komen...en ‘zag hem er zelfs al even staan’....Deze gedachte probeerde ik geen aandacht meer te geven…dat ging niet zonder worsteling….

12:48 ben ik weer voldoende verzorgd en opgeladen voor het komend traject...Op naar Bergerac..
Even verder over boerenerf links breedveld met weidebloemen, passeer 2 bijenkorven bij ‘Groothandel-boshout-opslag’ hier is het even zoeken met heen en terug-geloop naar de markeringen.
Als ik dan weer op de route ben, ga ik via rand van dorp geleidelijk aan meer het landelijke in.
Op een driesprong staat een grijs-stenen KRUIS 1,5 m. Hoog op een voetstuk met daarop: ‘CHEMIE DE COMPOSTELLE’ met links en rechts daarvan een ‘gouden’ schelp.
Bij Het Kruis leg ik even een deel (rugzak) van mijn fysieke lasten neer, de andere zitten van binnen… zijn ook aanwezig...
Hier drink ik een weinig, rits mijn onder-broekspijpen af. Mijn benen verlangde al eerder naar des ZONS koesteringen….Zo gauw ik er mee begin te lopen voelt het al prettiger aan!
Onderweg werd al eens Chapeau gezegd of gelijkaardige andere uitingen van waardering voor Camino - tocht, dat geeft steeds extra-energie-impuls...
Verdergaand geven het Landgoed waar de route overheen mag lopen een degelijke voorname sfeer weer.
Het is rond 10 nun en zie man in passende stijl-gekleed door de tuin bij een buitenkachel en probeer hem nogmaals te zien met de hoop dat hij kijkt...om te wenken….en wie weet...samen….!??
Pauze-verrassing hier ist pittoresk. ..en maak wat foto’s.
Grote tractor maait het gras van groot stuk landgoed, waarbij de wind mijn kant op staat….wat een genoeglijke geuren krijg ik hier van het gras. Verderop staat er weer een tractor met motor-stationair én oranje zwaailicht aan..Het landgoed wordt op entree bord vermeld als: L E Y G O N I E.
De zuring krijgt mijn aandacht...én is een tijdelijke knabbel en zabbel. ..
Geleidelijk aan ga ook ik afscheid nemen van het sjieke, sfeervol en degelijk landgoed.
Mijn onderbenen geven steeds aan, hoe heerlijk het is zonder bedekking te kunnen lopen met zulk heerlijk weer in deze omstandigheden….Natuurlijk werkt suring ook mee dat ik juist nu stoelaandrang krijg, daarbij van de Voorzienigheid ook nog tal van mogelijkheden bij om puur natuur ‘afscheid van te nemen’....
Hierna bedek ik alles met plaatselijke natuur-materialen én de mantel der liefde…
Op de natuur ben ik heel zuinig, ruim op neem mee…
Daar wil ik geen ‘geouwehoer’ over krijgen ‘achter m’n kont’....
Ik loop wat vlotter de asfaltweg voor me op..Op naar Bergerac...Hoe zal het zijn….!?
In de sirene-stilte verschijnen witte strepen in de lucht….en neem ‘menselijke aanwezigheid’ waar.
Na enige tijd groet man op tractor me en voel tegelijkertijd dat ik geleidelijk aan meer de ‘Stadse-energie’ waarneem.
ZWART - wit bond koeien en Limousins brengen meer kleur en levendigheid in het voorbij lopende landschap, maak ook hier foto van. Waarna kilometer verder stevige klim op asfaltweg volgt, zodra de route dan weer over onverharde bodem ‘verloopt’ zie ik de verschijning van een bunzing o.i.d. op mijn pad, huppelt en klimt zich een weg door het hele hoge gras recht de berm door...en neemt voorgoed..‘afscheid’...
Als ik weer eens pauze neem controleer ik ook weer of alle ritssluitingen dicht zijn, nagenoeg alles wat ik bij me heb, is nuttig en onontbeerlijk.
Zeker daar ik na mijn grootste 2 voudige openhart-operatie vermindering van geheugen en concentratie vermogen heb….

Na een heerlijk platte rust is het weer even op gang komen.
Dit keer merk ik in het bijzonder dat deze tocht voornamelijk door bos en landelijke gebieden ook zo heilzaam voor luchtwegen is.
Door gehucht met kukelende haan. Motorrijder met brede motor met veel bagageruimtes gelijkend op die van familieleden Ludo&An komt van links, rijd heel rustig omgeving-verkennend verder.
Jongetje komt zingend uit boerderij en loopt over erf naar Camper..Het is 13:25 als ik Maurens binnenloop het is nog zeker 11,5.. naar Bergerac, als ik daar aan denk, dan komt: hoe zal de stad er uit zien, wijn en Plat-du-jour als eerste in mijn gedachte.
Wat een weldadige stilte hier en zelden graffiti of zwerfvuil ergens of op straat.
Mooi ad grote v/h dorp aangepast kerkje, waar ik ook even wil binnen gaan..gesloten!
Na ook hiervan afscheid te hebben genomen volgt er al gauw een stijlen daling over asfalt naar beneden...specht schreeuwt luidkeels hierbij...wat me ook prikkels geeft...
De varens worden steeds hoger en doen me denken aan Giraffe in dit stadium met deze omgeving!
Even stilstaan en intens kijken naar omgeving en’binnen-laten-komen’....
14:25》》8 km. 》Bergerac geleidelijk ook meer wijnrankenvelden…zelfs heide zie ik hier en vinca minor..., ben op hoogte van 390m.
Boer rijdt met smalle tractor en apparaat en bekalkt de ranken. Andere tractor bewerkt anderszins.
Steeds meer druivenranken.
Op bord: 《《 1,5 km Demain du Grand Jaure《《
Meer verkeer en stadse geluiden geeft me het idee dat ik echt afscheid aan het nemen ben van de/mijn FRANSE-Silence….genoegens 2016……8e etappe...
Man-jongen/zoon-vrouw komen enthousiast in ‘koers-fietsteam’ langs gefietst…..
Terwijl het ondertussen minstens 25 graden-BOVENnul is wordt het steeds pittiger om mijzelf en ‘VRIEND-RUGZAK’ te verplaatsen...nu mijn voetzolen daarenboven zo’n 28 kilomeéeeterssss aarde en/of bestrating hebben getrotseerd….
Denk steeds vaker aan ijsje-zwemmen-koud biertje….ideale..plek waar ik verslagen kan bijwerken….
ALTIJD zvm gaan voor AL de POSITIEVE aspecten des levens geeft steeds de meeste Kans&energie in de Liefde het Doel te bereiken/beleven.

In park zoek ik verkoeling net zo als groepjes mensen met fles water langs zich…
Al even geen markeringen, man komt met hond aanlopen...die houd ik aan voor de richting...stel me voor...die wijst hij stellig aan...met stevige handdruk bedank ik hem, wensen we elkaar Bon Vie toe.

Verder gaande door prachtige groene ‘zoom’ naar Bergerac kom ik me toch ook een echt meer met zandstrand tegen met ingang helemaal a/d andere kant waar daadwerkelijk gebruik er van gemaakt wordt.
Met heel mijn lichaam verlang ik naar dat frisse verschonende water om me heen……
De drang om eerst en zgm de stad te bereiken en daarbij overnachting te verkrijgen neemt het ‘roer hiervoor over’....
Misschien een van de volgende dagen...
Allerlei info langs de weg communiceert al over Bergerac...ook water-VaLleEnSloot, bossages, romantische bruggen, forel visser, joggende-wandelende-fietsende-rustende-hond a/d lijn uitlatende-liggende-pratende-luisterende Naasten.
Nachtegaal boeit met zijn klankborden fluitconcert…,een Zwaan op meertje, bijenkorven, AmstelBier reclamebord...geleidelijk ook toenemend autoverkeer op de route én graffiti. Onderweg bij spoor spreek ik man aan, stel me voor en vraag verdere richting, het eerste wat hij zegt is dat hij kortgeleden in Amsterdam is geweest…
Na de eerste stoplichten zoek ik de richting van de grote kathedraal, koop ik blikje Frans bier in Super Marché en wat fruit. Op naar het centrum eet ik met water uit fles gewassen, nagenoeg gehele kiwi met huid en haar/hem op. Doordat ik dezeKIWI enige tijd in benauwde ruimte van broekzak had gehad was deze van al die spanningen gebarsten…
De laatste dagen heb ik mijn GR 654 route die in Montréal-du-Gers eindigt eens goed bekeken.
Vanaf Bergerac daarna toe zijn er geleidelijk aan minder plaatsen waarvan men met bus en/of trein kan terugreizen.
Daar ik daarbij deze keer voor het eerst met de auto naar het nieuwe etappe begin dit keer LIMOGES ben gereden en ik vandaar ook weer ‘de auto naar huis wil brengen’.. en ik uit ervaring van voorgaande etappes heb geleerd dat de vermoeidheid na een etappe er ook uitkomt……,
heb ik besloten om voordat ik op zondag 8 mei de terugreis +- 900 km aanvang in BERGERAC voldoende hiervoor wil uitrusten en daarbij zvm van mijn verslagen wil schrijven en verzenden!!
Als ik in het centrum van BERGERAC de laatste persoon vraag naar de Tourist Information staat er inmiddels ruim 34 km op mijn ‘dagteller’...Verdergaand wordt ik steeds meer ingepalmd door de grote Stad met zijn vele aspecten. Het is 16:57
Als ik aan kom in het Tourist information bureau, 97 rue Nevers d'Argenson stel ik me voor en verzoek direct pèlerin overnachting plek.
Direct gaat ze bellen en meteen daarna kan ik naar 117 rue Nevers d'Argenson in dezelfde straat 10 huizen richting de DORDOGNE RIVIER. ..
Groot hoog pand met bord van genealoog én bord: Saint-Jacques-de-Compostelle

Ik wordt zeer vriendelijk en gastvrij ontvangen door een grote stevige degelijk uitziende man met een bovengemiddeld krullenbol haren op en naast zijn hoofd….
Grote tafel gezellige Franse ‘mooi-zooitje’ sfeer in de keuken, Labrador op de vlonder in de tuin..
Met een overheerlijk biologische bier wat bijgekomen en elkaar ontmoet.
Hij is 66 gepensioneerd ingenieur in de bouwkunde met soms leiding 250 personen en weduwnaar. Zij genealoog wat jonger en weduwe, met praktijk aldaar en Camino loopster. .

Ze hebben elkaar in het koor leren kennen ….Ze stralen echt uit en het is ook merkbaar dat ze HEEL veel om elkaar geven. Hij heeft drie dochters en zij twee zonen.

DIT IN ZIJN/HAAR GEHEEL, DEZE KENNIS & ERVARING ZAL BLIJVEND VEEL INDRUK OP MIJ MAKEN…..

Na de gezellige ontvangst heb ik over mijn Camino en o-h-o verteld en mijn verblijf wensen kenbaar gemaakt.
Deze konden alle bij en met hen in vervulling gebracht worden, dan denk ik al gauw Halleluja een fijnste plek als deze in centrum Bergerac in een aangename sfeer SUPER OM DAAR 8E ETAPPE AF TE GAAN SLUITEN ...wat een kwaliteit van leven!!!!

Er was nog een pelgrim daar Phyl Hoogeveen uit Groningen met haar eigen Camino, op het moment is ze daar voor bezoek vriendin die in het zuiden van Frankrijk een huis heeft en/of daar woont, morgen gaat ze daar met de trein rond 12 naar toe.
Het wordt leuk met elkaar communiceren, na overleg besluiten we om vanavond samen uit te gaan eten.
Op navraag bij Michelle & Rolande Lassers onze gast heer en -vrouw kiezen we 1 van de 3 aanbevelingen.

Nadat we met elkaar bij De Notre Dame Cathédrale hebben afgesproken gaan we langs een aantal locaties om de omgeving kwaliteit en sfeer te ‘onderzoeken’...
Waarna we een gunstigste plek kiezen…bij.heerlijk weer…
Dit keer als uitzondering Ivm vermoeidheid door grootse inspanningen geen alcohol voor mij!
Onderwijl we aten vertelde Fhyl o.a. dat ze jaren terug een hersenoperatie heeft gehad en dat haar man buitengewoon hoogleraar is als medicus.en hij als hobby zeilen en varen heeft, dat hun boot momenteel ‘in de buurt van Cayman Island ligt en dat ze die in de komende tijd willen gaan bezoeken.
Waarop ik meteen vertel dat mijn middelste dochter Salomé samen met haar vriend Jorge momenteel voor diverse bedrijven op GRAND CAYMAN ISLAND werkzaam zijn als internationaal dive-instructors….Nou daar wil Fhyl graag de contactgegevens voor hebben als ze Grand Cayman bezoeken…..
Onderwijl we van onze maaltijd genieten en geleidelijk meer Franse en ander-land-gasten rond de tafels plaatsnemen begint een vrouw met kleine geluidsinstallatie opbouw en daarna zich voor te stellen als vrouw van +-45 Van geboorte Russische, vanaf 16 jaar wonend in Frankrijk.
Met veel spontane expressie zingt ze chansons en international Romantische covers, ontzettend welluidend...We besluiten dit genoegen met thee en gaan ‘op verzoek van het vermoeide lichaam gewoon op-tijd naar onze overnachtingsplaats, waar we beide in een 4 x 1 bed overnachting ruimte de verdere avond en nachtelijke uren mogen rusten...en uitzien naar het volgende Daggeschenk...
22.15 wordt het stiller en stiller en stiller….
Bedank voor je aandacht en/of reacties op de weblog, het is voor mij en ook andere steeds een genoegen die van jou daarop te mogen ontvangen en lezen!!

Vanuit BERGERAC,
Hartelijk groet,

Willie Jacobs